AŞK ISIRIĞI #Wattys2016

Bölüm 25

İYİ OKUMALAR

***************
  DEREK

"Hadi Malia. Aç şu telefonu."

Neredeyse yarım saattir Kate'nin evinin önünde Malia'yı bekliyordum. Dün evde işi olduğunu söylemişti. Onu eve bırakıp kanima ile bulmak için tüm kasabayı dolaşmış ve hiçbir şey bulamamıştım. Şimdi de evin önünde okula gitmek için Malia'yı bekliyordum.

Bir süre sonra arabadan inip eve yöneldim. Fakat Malia'nın arabası evin önünde değildi.  Ben nereye gidebileceğini düşünürken evin kapısı açıldı. Ben Malia'nın çıkmasını beklerken Kate kahkaha atarak evden çıktı.

"Malia'yı mı arıyorsun?"

"Bunun seni ilgilendirdiğini sanmıyorum." diyerek terslememe rağmen yılışık hareketlerle tam karşımda durdu.

"Aramızda yaş farkı olmasaydı çok ateşli gecelerimiz olabilirdi. Malia'nın bu konuda çok şanslı olduğunu söylemeden geçemeyeceğim." diyerek bana dokunmak için elini uzattı. Bir adım geri çekilip "Malia nerede?" diye sordum.

"Senden daha seksi birini buldu ve Malia'nın eski evine taşındılar." dedi ve kahkaha atarak arabasına bindi. Doğru olabileceği ihtimali aklımı kurcalasa da Malia'nın okulda olabileceğini düşünerek arabama bindim.

Ama okulda değildi. Okul çıkışı arabama giderken Bay Clark'ın bana seslenmesiyle oflayarak durdum. Malia'dan hala bir haber yoktu ve Kate'nin söylediği şey her geçen saniye aklımı daha fazla kurcalamaya başlamıştı.

"Evet Bay Clark."

"Bay Hale, biliyorsunuz ki Bayan Space'nin raporu henüz bitmişti. Fakat okuldan çıktıktan kısa bir süre sonra Bayan Hale beni aradı ve okula gelmeyeceğini söyledi. Yani bildi-"

"Ne? Okula gelmeyeceğini mi söyledi?"

"Evet. Ve bu bizi zor durumda bır-" Daha fazla konuşmasına izin vermedim ve "İyi günler Bay Clark." dedim. Arabama binip Malia'nın eski evine doğru yola koyuldum.

Malia'nın arabasını görünce hem rahatlamış hem de öfkelenmiştim. Bir süre arabada oturup sakinleşmeye çalıştım. Ama Kate'nin söylediği şey aklıma geldikçe tekrar öfkeleniyordum ama Malia'ya değil kendime. Böyle bir şeye nasıl inandığımı hala anlamıyordum. Sonuçta bu evdeki tek koku Malia'ya aitti.

Havanın kararmasıyla arabadan inip eve yöneldim. Kapının aralıklı olması işimi kolaylaştırmıştı. Hiçbir odaya bakmadan direkt Malia'nın annesi ile babasının odasına doğru ilerledim. Çünkü onu iki yıldır tanıyordum ve her zamanki gibi evde yalnızken o yatakta yatıyordu. Sessiz bir şekilde odaya girdim. Tahmin ettiğim gibi Malia burada uyuyordu. Onu bulmanın verdiği rahatlıkla duvara yaslandım.

Öğlene doğru uyanıp gözlerini odada gezdirip ve benim tarafıma baktı. Ardından beni umursamadan kapıya yöneldi.

"Malia?" dedim herhangi bir açıklamaya ihtiyaç duyuyordum. Oldukça yavaş hareketlerle bana döndü fakat gözlerime bakmadı.

"Ne istiyorsun?" diye sordu. Sesi sanki benimle konuşmak istemiyormuş gibi çıkıyordu ve hala bana bakmıyordu.

"Aniden ortadan kaybolmanın bir açıklaması vardır umarım." dedim. Aldığım cevap ise aniden kolumdan çekilerek arka bahçeye götürülmek olmuştu.

"Bak o herşeyi anlatır sana..." Malia bağırıp ağlamaya ben fotoğrafı anlamaya çalışıyordum. Malia'nın annesi ile babasının cesetlerinin bulunduğu bir fotoğraftı ve bu fotoğrafa bende dâhildim. Hem de her tarafım kan olmuş bir şekilde. Yani fotoğrafa göre Malia'nın annesi ile babasının katili bendim.