Jonas. VOLTOOID

20. Twintig.

Mijn wond ziet er best grappig uit, alleen is het irritant dat ik mijn telefoon als een spast moet vast houden. Life lesson from MrsBlond, snijd niet in je broodje terwijl je enthousiast danst op een liedje omdat je het gevoel hebt dat je in en videoclip zit. Xox.

'O sorry schat!' Riep hij verontschuldigend naar Marco. 'Marco? Ben je me iets vergeten te vertellen? Dat je je FACKING DROOMBAAN HEBT?!' Gilde ik blij voor hem.
Hij glimlachte, en knikte maar hield zijn wijsvinger voor zijn mond. 'Ik heb nog een verassing maar dat hoor je later,' Zei hij op een fluisterende toon. Als een klein kind knikte ik blij en kon ik niet wachten om te weten te komen wat de verassing zou zijn.
'Maar wat dat feest betreft'. Begon Marco, 'Dat trek je toch niet aan he?' Zei hij teleurgesteld.
Ik keek hem zielig aan, wat is er mis met deze kleding?
'Honey, no. Zo kan ik me wel voorstellen dat je later met 30 katten overblijft als je zo verschijnt op feestjes, je lijkt op een vuilnisbak.' Zei hij met een afkeurende toon.

Het meisje dat ondertussen met mijn salade en water kwam gierde het uit.
Maar ja, als je iets van Marco moet weten, is het dat hij geen blad voor de mond houd.

(...)

Marco was al vertrokken en Thomas had besloten om toch met mij naar het feest te gaan, en Thomas had een zoektocht opgericht om een jurkje te kunnen vinden in mijn kast. Ondertussen bracht ik wat mascara aan en trok ik een dun lijntje op mijn ooglid met een oogpotlood. 'Tho?' mompelde ik, een simpele Hmh kreeg ik als antwoord en ik keek even over mijn schouder naar hoe hij nu in mijn kast naar verschillende dingen graaide.
'Moet ik mijn haar los of vast doen?' Vroeg ik terwijl ik mijn haar omhoog hield en mezelf in de spiegel bekeek, 'Los, zeker weten.' Zei hij vastberaden. Met een beweging liet ik mijn haar weer los en voelde ik hoe de lokken tot over mijn borst vielen.
Toen ik me omdraaide schrok ik van Thomas die ineens met twee jurkjes naast me stond.
'Oké, zeker weten wit.' Zei Thomas en hij duwde het witte jurkje in mijn handen.
'Wit past bij je,' zei hij schouder ophalend.

Ik hield het jurkje voor me en keek zo weer in de spiegel, ik glimlachte. Niet egoïstisch bedoelt maar hij had gelijk.
Het jurkje was spierwit en kwam tot boven mijn knieën, de rug van het jurkje was van kant en de korte mouwtjes ook. Ik keek tevreden naar Thomas die nu zwarte pumps voor mijn neus hield en zowat stond te trappelen. 'Je gaat scoren!' Piepte hij.
Ik lachte en keek hem even moeilijk aan, 'Thomas, mag ik je wat vragen?'
Hij knikte.

'Als je wist dat je homo was, waarom kuste je me dan?' zijn wangen kleurden rood, 'Het spijt me, maar ik ja.. Marco en ik wist het niet zeker, en toen dacht ik. Ja kans grijpen om te kijken of ik er wat bij voelde... Je bent een geweldige meid enzo maar, ja nee. Ik voelde niet wat ik bij Marco voel.' Verontschuldigde hij met moeite. Ik gaf hem een knuffel en een kus op zijn wang. 'Het is al goed, ik snap het wel. Ik maak mensen gewoon spontaan gay.'
Thomas gierde het uit van het lachen en gaf me schouderklopjes.
'Dat zal het wel zijn ja!'

Ik glimlachte en likte mijn lippen nat, deze lippen zijn gewoon te mooi voor deze wereld.