Οι Διάδοχοι

Κεφάλαιο 29

~Μαρκέλλα~

(8 χρονών)

Βλέπω στην τηλεόραση με την Ρεβέκκα τα αγαπημένα μας κινούμενα σχέδια: Μπομπ Σφουγγαράκι. Αυτό το σφουγγάρι είναι πολύ αστείο. Εγώ και η Ρεβέκκα δεν χάνουμε επεισόδιο. Ξαφνικά ακούω ένα δροσερό γέλιο, που λογικά είναι από αγόρι, το οποίο έρχεται από την μπροστινή αυλή. Σηκώνομαι από τον καναπέ και προχωράω κατευθυνόμενη προς την πόρτα. Από πίσω μου με ακολουθεί η Ρεβέκκα. Ανοίγω την πόρτα και το θέαμα που αντικρίζω με εκπλήσσει. Τρία μικρά αγόρια κοντά στην ηλικία μου. Κάτι μου θυμίζουν αυτοί οι τρεις. Μα φυσικά! Είναι τα αγόρια από το πάρκο. Ο Ντρου, ο Τάιλερ και ο Ντέρεκ, αν θυμάμαι καλά. Παίζουν κάρτες, καθισμένοι όλοι στο γρασίδι δημιουργώντας έτσι ένα κύκλο. Η Ρεβέκκα στέκεται δίπλα μου παρατηρώντας και αυτή τα τρία-γνωστά πια- αγόρια. Ο πρώτος που αντιλαμβάνεται την παρουσία μας είναι ο Τάιλερ ο οποίος λέει:

-Ωχ! Γεια σας κορίτσια εδώ μένετε; 

Νομίζω πως αυτή η ερώτηση ήταν ρητορική αφού πιστεύω πως δεν βρίσκονται τυχαία εδώ πέρα. Ο Ντρου και ο Ντέρεκ γυρνάνε προς το μέρος μας και ο Ντρου βάζει το χέρι του στο μέτωπό του δημιουργώντας μια σκιά στα μάτια του έτσι ώστε να μπορεί να μας βλέπει λόγω του εκτυφλωτικού ήλιου. 

-Ελάτε εδώ! Λέει ο Ντέρεκ και χωρίς δεύτερη σκέψη η Ρεβέκκα πάει και κάθεται δίπλα στον Τάιλερ. Φαίνεται χαρούμενη που κάθεται δίπλα του. Λογικά θα της αρέσει. Αφού δεν έχω άλλη επιλογή πηγαίνω και κάθομαι ανάμεσα στην Ρεβέκκα και τον Ντρου. Αυτό που με παραξένεψε ήταν το βλέμμα του Ντέρεκ όταν η Ρεβέκκα κάθισε δίπλα στον Τάιλερ. Δεν έδωσα όμως προέκταση στο θέμα. Ο Ντρου μοιράζει τις κάρτες και παίζουμε για λίγη ώρα. Αφού ο ήλιος έχει κάψει το δέρμα μας αποφασίζουμε ο καθένας να πάει σπίτι του. Πριν σηκωθούμε όμως από το γρασίδι ο Ντρου και ο Ντέρεκ φεύγουν γρήγορα. Δεν ξέρω γιατί έφυγαν τόσο βιαστικά. Μένω εγώ, ο Τάιλερ και η Ρεβέκκα και πριν φύγει ο Τάιλερ δίνει ένα γρήγορο, πεταχτό φιλί στο μάγουλο της Ρεβέκκα και ύστερα φεύγει τρέχοντας από το μέρος μας. Η Ρεβέκκα γυρνάει προς το μέρος μου σαστισμένη από αυτό που έκανε ο Τάιλερ. "Τι γλυκόοοοοο", σκέφτομαι από μέσα μου αλλά δεν το λέω φωναχτά. Η Ρεβέκκα ακουμπάει το μάγουλό της στο σημείο που τη φίλησε ο Τάιλερ και ένα χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπό της.