Οι Διάδοχοι

Κεφάλαιο 7

~Ρεβέκκα~

(16 χρονών)

Δεν γίνεται να συμβαίνει αυτό. Όλα είναι ένα όνειρο. Ένα τρομαχτικό και συνάμα αστραφτερό όνειρο. Κοιτάω την πανέμορφη γυναίκα απέναντι μας. Η Βασίλισσα των Αγγέλων όπως θέλει να ονομάζεται. Μετά το βλέμμα μου πέφτει στις μαμάδες μας. Δείχνουν εξίσου όμορφες και λαμπερές. Και οι τρεις γυναίκες έχουν φτερά. Τα πιο αστραφτερά και όμορφα φτερά που έχω δει ποτέ μου. Ούτε σε ταινίες δεν είναι τόσο ωραία, τόσο ρεαλιστικά. Και τι εννοεί όταν είπε ότι είμαστε οι Διάδοχοι; Διάδοχοι ποιανού; Ακουμπάω ενστικτωδώς ένα από τα φτερά μου με δυσκολία. Είναι λείο και πολύ, πολύ λεπτό. Σχεδόν διάφανο με ένα γαλάζιο απαλό χρώμα. 

-Τι βλακείες λέτε; Λες και δεν ξέρουμε ότι όλα αυτά είναι όνειρο! Λέω γελώντας. Η μαμά μου γυρνάει απότομα το κεφάλι της προς τη μεριά μου με μια απότομη, εκνευρισμένη έκφραση. 

-Σταμάτα Ρεβέκκα. Τίποτα δεν είναι όνειρο. Όπως και τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τα σημάδια στην πλάτη σου τα θυμάσαι; Από αυτά εμφανίζονται και τα φτερά σου. Θυμάσαι τη μέρα με κόκκινο ουρανό πριν 3 χρόνια; Τον πόνο που είχες βιώσει; Τα φτερά έφταιγαν, τα φτερά ήθελαν να βγουν για βοήθεια. Βοήθεια προς αυτόν τον κόσμο. Οι Άγγελοι σε χρειάζονταν τότε. Και όπως και σήμερα ο ίδιος κόκκινος ουρανό, σωστά; Και όπως σας είπα και προηγουμένως σε κάθε κόκκινο ουρανό θα καταλαβαίνεται ότι οι Άγγελοι εδώ θα σας χρειάζονται. Μα πώς να βοηθήσετε χωρίς ξεχωριστές ικανότητες; Σταματάει η μητέρα μου και η μητέρα της Μαρκέλλα παίρνει το λόγο:

-Έχετε ικανότητες. Εσύ Ρεβέκκα βλέπεις οράματα όπως ξέρεις και εσύ Μαρκέλλα μπορείς και γίνεσαι αόρατη. 

Μένω ακίνητη. Μα πώς είναι δυνατόν όλα αυτά να είναι αλήθεια; Είναι πολλά για να τα ανεχτώ και όμως τώρα φαίνεται να ολοκληρώνεται το παζλ. Η συμπεριφορά της μητέρας μου τόσα χρόνια, οι συνεχείς ανεξήγητες εξαφανίσεις της. Εδώ ερχόταν για να βοηθήσει τους υπόλοιπους Αγγέλους αλλά να τους βοηθήσει από τι; 

-Κορίτσια, σίγουρα όλα αυτά σας φαίνονται πολύ περίεργα, αλλά πρέπει να τα συνηθίσετε. Από εδώ και πέρα η ζωή σας θα αλλάξει, παίρνει το λόγο η Βασίλισσα με τη μελωδική της φωνή. 

-Θα ζείτε σε δύο κόσμους, Οι μητέρες σας θα σας βοηθήσουν να ανταπεξέλθετε. Μία προειδοποίηση μόνο. Δεν μπορείτε να αρνηθείτε αυτό που είστε. Άγγελοι γεννηθήκατε και Άγγελοι θα παραμείνετε. Συνεχίζει και μας κοιτάει με ένα πολύ έντονο βλέμμα. Αυτά για την ώρα. 

Σε κλάσματα του δευτερολέπτου βρισκόμαστε πάλι έξω από τα σπίτια μας χωρίς φτερά. Τι στο διάολο συμβαίνει;    

Στη φωτογραφεία είναι το φόρεμα της Ρεβέκκα.