His Broken-hearted Girl

46. Don't tell me...

Hinila na ni Fray ang aking kamay bago pa ako dagsain ng media dahil sa ginawa kong eksena. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. I used to be a loving person! I didn't mean to wish someone dead right now!

"You know what is fucking wrong with you, Grace?!" Padarag akong binitawan ni Fray nang makarating kami sa basement ng complex. Nagpupuyos sa galit ang kanyang mata. Nag iwas ako ng tingin. "You only think of yourself! You only think of your pain you're feeling! Makasarili ka at hindi mo iniisip na nasasaktan din ang iba dahil sa ginawa mo! Just dammit, Grace! You're not like that."

Napatalon ako ng hampasin ni Fray ang kotse. Umiling siya na para bang dismayado siya sa aking ginawa. Nanginginig ako sa hindi ko alam na dahilan. My heart was hardly pulsating inside my chest. Para bang nasasaktan ako dahil sa aking binitawan na salita kay Willard.

"Pasok, Grace. We're going to meet your father. Now." Ma awtoridad ang boses ni Fray. Pinagbuksan niya ako at inilahad ang kotse. Napatingin ako sa kanya dahil rumagasa ang panibugho sa aking dibdib.

"I can't." Umiling ako. This is not the right time!

"Hop the fuck in, Athena Grace Van Haughes!" Mariin na sinabi ni Fray. Umigting ng husto ang kanyang panga dahil sa galit. Matalim ang titig niya sa akin na para bang pati sya ay nauubusan na din ng pasensya sa akin.

Pumatak ang luha ko. Agad ko itong pinunasan at sumakay sa kotse. Nanginginig ang tuhod ko. Kumikirot ang puso ko. Hindi ko alam ang dapat kong maramdaman. I am going to meet my father tonight! Right at this moment that my heart is a mess.

Pilit kong kinakalma ang sarili ko habang nagmamaneho si Fray. Katulad kanina ay galit pa rin ang namumutawi sa kanyang mata. Hindi ko maintindihan. Magkakilala ba si Will at Fray? Why is he suddenly concerned about Willard? And hell, I'm going to meet my father!

Nang pumasok kami sa eksklusibong subdibisyon ay tuluyan ng lumipad sa aking isip ang nangyari kanina sa complex at napalitan iyon ng sari saring emosyon para sa aking ama. Eight years ago, my father left us with a reason that he has another family. Pinong galit at panibugho ang naramdaman ko. Sa bawat ala ala ni Papa ay namumutawi sa aking isip ang kasalanan niya sa amin.

Why is it so easy for him to leave us like that? He used to tell us that he loved us! Ganoon na ba ngayon ang ibig sabihin ng pagmamahal? Dadating lang para iwan ka? I don't understand.

"We're here." Anunsyo ni Fray.

Bumusina siya ng tatlong beses sa harap ng matayog na pulang gate. Bumukas iyon at pinaharurot niya ulit ang kanyang sasakyan papasok.

Dumagundong ang dibdib ko, may bumibikig sa aking lalamunan. Is this my dad's house? Or a mansion? Sa tingin ko ay dalawang palapag ito ngunit matayog ang architectural facade nito. It has glass windows and swanky combination of a classic and modern exterior design. Sa harap ng matayog na bahay ay may fountain.

Sa gitna ng masiglang fountain ay isang rebulto ng dyosa.

Napaiyak ako.

"Athena..." Napahagulhol ako. My father has given me a name after the goddess of wisdom. And I can't believe that I'm seeing it in front of me!

"Athena was standing there for almost nine years." Sambit ni Fray.

Kinalas niya ang kanyang seatbelts at lumabas. Umikot sya para pagbuksan ako.

"Athena, your father is inside. He's waiting for you to come home." Iniangat ni Fray ang aking baba at naramdaman ko ang lamig ng kanyang kamay. Blanko ang kanyang mata. "Come."

Tumango ako at pinunasan ang aking luha. Binigyan ako ng espasyo ni Fray upang makalabas sa kotse. Iginala ko ang aking mata. Sa garahe ay may anim na sasakyan ang nakaparada.