Part45: បារម្ភ

79 12 6
                                        

«សូមទោស!» mingyuព្រលែងខ្លួនរបស់wonwooចេញពីការក្រសោបរបស់គេដោយមិនអស់អាល័យ ប៉ុន្តែគេគ្មានជម្រើសទេ គេត្រូវតែព្រលែង ហើយពេលដែលព្រលែងរួច គេក៏ឆ្លៀតដកដង្ហើមធំចោលមួយខ្យល់ទៀតហាក់ដូចជាគេតានតឹងអារម្មណ៍ណាស់អ៊ីចឹង។

«លោកមិនបាច់ខ្មាសគេទេ ពេលខ្ញុំមកដំបូង ខ្ញុំក៏ខ្លាចបែបនេះដែរ» ដោយឃើញថាmingyuដកដង្ហើមធំបែបនេះ wonwooក៏និយាយលួងចិត្តmingyu ខ្លាចថាគេមានអារម្មណ៍មិនល្អនឹងរឿងដែលបានកើតឡើងអំបាញ់មិញ។

«ខ្ញុំមិនខ្លាចនឹងខ្មាសគេទេ! អោយតែឃើញបងសើចសប្បាយបែបនេះ ទោះត្រូវខ្មាសគេប៉ុណ្ណាក៏ខ្ញុំព្រមដែរ» mingyuញញឹមស្រស់ និយាយតបទៅកាន់wonwooវិញដែលធ្វើអោយwonwooសម្លឹងមុខគេមិនដាក់ភ្នែក ហើយក៏ចាប់ផ្តើមអៀនជាមួយនឹងពាក្យសម្តីរបស់គេ។

   តើគេពិតជាហ៊ានលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីខ្លួនមែនឬ? ហ៊ានលះបង់សូម្បីតែពេលដែលខ្លួនបានធ្វើខុសចំពោះគេបែបនេះ?

«ដៃ! ដៃរបស់លោក!» កំពុងតែភ្លឹកភ្លាំងសុខៗ wonwooក៏បានក្រឡេកភ្នែកទៅប៉ះនឹងដៃខាងស្តាំរបស់mingyuហើយក៏ចាប់អារម្មណ៍ឃើញថាដៃរបស់គេមានស្នាមមុតមួយឆ្នូតវែងនៅត្រង់កំភួនដៃ ព្រមទាំងមានឈាមហូររឹមៗចេញមក។

«ហេតុអីក៏មុតដៃ? មុតតាំងពីពេលណាមក?» wonwooទាញដៃរបស់mingyuមកមើល ហើយក៏ងើបមុខសួរទៅកាន់mingyuជាមួយនឹងកែវភ្នែកមួយដែលពពេញទៅដោយក្តីបារម្ភ។

«ប្រហែលជាមុតនឹងគែមកេស ពេលដែលលើកកេសស្រាទៅទុកហើយ» mingyuឆ្លើយតបដោយសម្លឹងមុខរបស់wonwooជាប់ ហើយគេក៏ញញឹមស្រាលៗឡើងមកនៅពេលដែលបានឃើញកែវភ្នែក និងទឹកមុខបារម្ភរបស់wonwooមកកាន់គេ។

«ហេតុអីក៏មិនប្រាប់ខ្ញុំ?» wonwooសួរបណ្តើរ ដកយកកន្សែងស្អាតតូចមួយដែលគេតែងតែដាក់តាមខ្លួន យកមកជូតឈាមពីដៃរបស់mingyuបណ្តើរ។

«គឺមកពីខ្ញុំមិនបានចាប់អារម្មណ៍ថាមុតដៃ» mingyuឆ្លើយទាំងកំពុងតែរំភើបក្នុងចិត្តជាខ្លាំងព្រោះបានwonwooបារម្ភ ហើយក៏យកចិត្តទុកដាក់ជាមួយ។

កំហុសបេះដូងWhere stories live. Discover now