Captured in His Eyes (The Art of Life #1: Art Version)

07.19.19 - Off My Chest

"Joke ba 'to?" He shifted from his seat.

Umiling ako.

He looked skeptical.

"I like you. The reason why I'm annoyed at you is because I like you," I said trying to make a point.

His head tilted to the side. "Huh?"

Bumuntong-hininga ako. Okay! I thought this would be smooth! But then my original plan went awry so this is understandable.

"Gusto mo ako kaya ka naiinis sa akin?"

I nodded and let him process it. His eyes narrowed at me.

"Weh?"

I frowned.

"Avien, kung wala talagang rason kung bakit ka paulit-ulit na nagagalit sa akin, okay, sige, tanggap ko na. Huwag ka na mag-imbento."

"It's true!"

Tumagal ang tingin niya sa akin tapos ay umiling. "Hindi talaga."

I gritted my teeth. "Hirap na hirap akong tanggapin na gusto kita tapos hindi mo ako paniniwalaan?"

Nalaglag ang panga niya at napahawak sa dibdib.

I bit my tongue. Okay! That was offensive!

See I can't really control myself!

Tumayo ako at naglakad paalis. Ayoko na dagdagan ang kasalanan ko kay Kiel.

Bago pa ako makalayo ay nahila na niya ako. My heart skipped a beat when I felt his grip.

Napatingin ako sa pagkakahawak niya sa braso ko. Nang mag-angat ako ng tingin ay nagtama ang mga mata namin. His eyes dropped on my wrist then back at my eyes.

Hinila niya ulit ako paupo sa tabi niya.

"Crush mo talaga ako?" He sounded amazed now.

I behaved beside him.

"Ah . . . Okay . . . So, love language mo siguro magalit?"

I got offended. Ngumuso siya, pinigilan ang ngiti.

"Sabihin mo na lang na hindi mo ako gusto para makapagmove on na ako."

Natawa siya. Seryoso ang tingin ko sa kaniya. He wasn't taking me seriously!

"Wait lang," natatawang aniya. "Pwedeng iprocess muna?

"Move on. Hindi ko maimagine. Avien Evangelista magmomove-on sa 'kin."

"Take this seriously, Kiel."

"Opo." He stifled his smile. "Hmm . . . So ano 'to? Misinterpretation 'to lahat? Bale, sayang ang luha ko kanina?"

"No. I still hurt you. And it's because of this . . . feelings. So I don't want it."

"Bakit?"

"It's toxic. I'm hurting you and . . ." Nahihiya akong aminin.

"And?"

". . ."

". . ."

"And ano?"

"And I can't focus in class because of you."

Hindi niya inasahan ang sinabi ko. Unti-unti rin ay napangiti na naman siya. Pairap akong nag-iwas ng tingin.

Maya-maya ay tumawa siya. "Bakit hindi ka makapagfocus?"

Hindi ko talaga inexpect na hahaba pa ang usapan! Sa imagination ko, aamin ako, magsosorry siya at magpapart ways kami tapos hindi na ulit maguusap!