တစ်ပါးသူ၏ ရုပ်သွင်ကိုကြည့်ကာ အကဲဖြတ်ခြင်း၏ အကျိုးဆက်〖MM Translation〗

အခန်း (၈)

[Unicode]

အနားယူခြင်း

ညနေ ၇ နာရီခွဲဝန်းကျင်လောက်တွင် မိုးစဲသွားခဲ့၏။ ချီယန်က ဖိနပ်စီးလိုက်ပြီးနောက် ကျိုးနွံစွာထိုင်နေကြသူသုံးဦးကို လှည့်ပြောလိုက်သည်။

"အခုသွားရအောင်"

"ဟုတ်ကဲ့၊ ဟုတ်ကဲ့" တုတုန်က ဖိနပ်ပင်မစီးနိုင်ဘဲ အလျင်စလိုလိုက်လာခဲ့၏။ သူက ဖိနပ်များကို အလောတကြီးတရွတ်တိုက်ဆွဲရင်း ပြေးလိုက်လာပြီး သူ့လက်ထောက်နှစ်ယောက်ကလည်း ချီယန်ကိုယ်စား တံခါးကို ဂရုတစိုက် ပိတ်ပေးခဲ့သည်။

"ဆရာ၊ ပစ္စည်းတွေဘာတွေ ယူစရာလိုသေးလား?"

တုတုန်က ချီယန်၏ ဗလာသက်သက်လက်များ ကို ကြည့်ရင်း -

"ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခုများ ဝယ်ရမှာလား? ကျွန်တော်တို့ကို ပြောသာပြောလိုက်ပါ။ ဆရာလိုအပ်တာအားလုံး ဝယ်ပေးပါ့မယ်"

"ဘာကိုဝယ်ရမှာလဲ?"

ချီယန်က ဓာတ်လှေကားခလုတ်ကိုနှိပ်ရင်း တုတုန်ကိုကြည့်ကာ ပြောလိုက်၏။

"ကျွန်တော်တို့က ရုပ်ရှင်သွားရိုက်မှာလည်း မဟုတ်၊ မကောင်းဆိုးဝါးတွေကို သွားသတ်မှာလည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ မက်မွန်အသားဓားတို့ သံလိုက်အိမ်မြှောင်တို့လို ပစ္စည်းမျိုးတွေ မလိုပါဘူး"

တုတုန်က ကြည်ညိုလေးစားမှုများ ပြည့်လျှံသွားလျက်။ သူက တကယ့်ကို ဆရာသခင်အစစ်အမှန်ပ​ဲ။ အရာရာတိုင်းကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ လုပ်ကိုင်သွားလိုက်ပုံများ။

ကိုယ်ပိုင်စီးပွားရေးသမားတစ်ဦးအနေဖြင့် တုတုန်ဟာ ကားများကို သဘောကျနှစ်ခြိုက်သူဖြစ်သည်။ ချီယန်က ကားအမှတ်တံဆိပ်နှင့် မော်ဒယ်နံပါတ်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။ ပေါက်စျေးအရ သုံး၊ လေးသန်းလောက် ရှိမည့်ပုံပေါ်သည့် တန်ဖိုးကြီးအမှတ်တံဆိပ်တစ်ခုပင်။

"ဆရာ၊ ကျေးဇူးပြုပြီး"

လက်ထောက်က ချီယန်အတွက် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

ချီယန်အထဲသို့ ဝင်လိုက်ပြီးနောက် ကားအတွင်း၌ ရှိန်းမြမြမွှေးရနံ့တစ်ခုကို ရလိုက်၏။ ဟိုဟိုသည်သည်လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ပူရှိန်းရနံ့အမွှေးအိတ်များ ကားထဲတွင်ရှိနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။