[COMPLETED] မြေခွေးရှစ်တိနှင့်ဗီလိန်ရှစ်ရှုန်း || ဘာသာပြန်

[၂၉] တိမ်တွေဆီဘယ်သူပို့|တိမ်တွေဆီဘယ်သူပို့

"မင်းလွမ်းတဲ့အခါ နည်းနည်းခပ်ကြာကြာစောင့်လိုက်ရင် တစ်နေ့ကျတိမ်တွေကင်းစင်သွားလောက်မှာပါ။"

___________________________________________

အဆောင်စာရွက်ကရှုလင်ကျား၏လက်ထဲတွင်ရှိနေသည်ကိုမြင်လိုက်ရရာ၊ မုန့်ရှန်တစ်ယောက်ထိတ်လန့်သွားရပြီး လွှတ်ခနဲပြောထွက်သွားသည်။
"ရှင်ဘယ်လိုရှာတွေ့သွားတာလဲ!"

ရှုလင်ကျားကားစိတ်အခြေအနေကောင်းမနေသော်လည်း ထိုစကားကိုကြားလိုက်ပြီးနောက်တွင် သူမကိုသူပေးလိုက်သည်။ သူဒေါသထွက်ထွက်ဖြင့်ရယ်မောကာပြောလိုက်သည်။
"အိုး၊ တကယ်ကြီးမင်းဖြစ်နေတာကိုး၊ ဒါဖြင့်မင်းကဉာဏ်တော်တော်ကောင်းတာပဲ။"

သူကကျင်းဖေးထုန်ကိုပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်တို့စားသောက်ဆိုင်မှာသေရည်သောက်နေရင်းနဲ့ အကြောင်းမရှိပဲဘာလို့အဲ့ဒီ့နေရာကိုရောက်သွားလဲဆိုတာကို ကျွန်တော်သိချင်နေခဲ့တာ။ ကျွန်တော်ကအဲ့ဒီ့ထူးဆန်းတဲ့နေရာထဲမှာညှပ်ပါသွားခဲ့တယ်လေ။ နောက်ဆုံးတော့သူမရဲ့ဖိတ်ကြားချက်ဖြစ်နေခဲ့တာ။"

မတိုင်ခင်ကမင်ရှောင်းပြောပြခဲ့သည်နှင့်ပေါင်းလိုက်လျှင် ကိစ္စမှာသိသာထင်ရှားနေပြီပင်။ မင်ရှောင်းကမုန့်ရှန်အစားသူ့အသက်ကိုပေးသွားခဲ့သော် မုန့်ရှန်ကသူ့အပေါ်အကြွေးတင်နေခဲ့သည်။ သူမသည်လင်ရှောင်းရှန်းဇုန်ကိုလိုလိုလားလားဝင်ရောက်ခဲ့ပေမဲ့ ဂိုဏ်းသူအသစ်တစ်ယောက်အနေဖြင့် သူမတွင်စကားပြောရန်အခွင့်မရေးမရှိပေ၊ မည်သူ့ကိုအကူအညီတောင်းရမည်မှန်းလည်းသူမမသိပေ။

ထိုအခိုက်အတန့်တွင်၊ မုန့်ရှန်တစ်ယောက်စားသောက်ဆိုင်ထဲတွင် ရှုလင်ကျားနှင့်ကျင်းဖေးထုန်တို့နှင့်သွားဆုံသည်။ သူမသည်ရှုလင်ကျားမည်သူမှန်းမသိလောက်ပေမဲ့ ကျင်းဖေးထုန်၏ပုံတူပန်းချီကတော့ရှင်းဇုန်တွင်လွယ်လင့်တကူတွေ့မြင်နိုင်ပေရာ မုန့်ရှန်စိတ်လှုပ်ရှားသွားမိသည်။

သူမသည်တိတ်တိတ်လေးလှုပ်ရှားကာ ရှုလင်ကျားနှင့်ကျင်းဖေးထုန်ကိုအရံအတားထဲသို့သွတ်သွင်းလိုက်ပြီး သူတို့တစ်ခုခုလုပ်မည်ကိုမျှော်လင့်စောင့်စားနေမိသည်၊ ထိုမှသာ လမ်းတစ်လျှောက်တွင်မင်ရှောင်းကိုသွားကယ်၍ရနိုင်မည်ပင်။