Küre

26

"Abi gerçekten hiç uyumak istemiyorum, bak cin gibiyim."

Üzerimdeki battaniyeyi daha da sıkı sardı. Şu an resmen battaniyeyle bütünleşmiştim.

"Yavrum bir yarım saat uyusan yeter. Bak çok yoruldun, dinlenmen lazım bol bol."

Kerem abim saçlarımı okşayarak konuşmasına devam ederken dudak büzdüm. İşaret ve orta parmağıyla dudağımı sıkıştırdı.

"Büzme dudaklarını. Tamam uyuma ama buradan da kalkmak yok, anlaştık mı?"

"Ne yapacağım ben burada tek başıma?"

İtirazlarıma karşı kısık bir şekilde oflayıp ellerini beline koydu. Arda abi uyumamız için bize misafir odasını vermişti. Abimler ve Anıl, aynı yerde kalacağız dediği için bir sürü yer yatağı hazırlamıştık.

Geldiğimizden beri Kerem abim beni bu odada uyutmaya çalışıyordu ama gram uykum yoktu.

Aksiyon dolu bir geceden sonra tak diye uyuyamazdım herhalde.

"Gel bebeğim gel." dedi bana doğru eğilerek. Battaniyeyle birlikte beni kucağına alınca kollarımı boynuna sarıp gülümsedim.

"Bir de gülüyor," dedi gözlerini devirerek. "Yorulduğunu görmeyeceğim."

"Tamam."

İnanmadığını belli eden bir bakış attı yürümeye devam ederken. Ardından uzanıp boynumdan öptü.

"Burada da sıkılırım deme artık." diyerek salondaki koltuğa bıraktı beni. Onlar mutfakta olacaktı ama en iyi durum buydu en azından. Tam karşımdaki açık kapıdan mutfak görünüyordu.

"Kalkmayacağım, söz." dediğimde ufak bir öpücük atıp gidecekti ki, seslenmemle durup bana baktı.

"Telefonumu verir misin?"

"Emriniz olur prensesim." dedi alayla. Çantama yöneldi.

"Sen kalkma dedin diye şey ettim."

"Aferin, kalkma zaten."

Telefonumu bana verdikten sonra tekrar mutfağa adımladı. Ekranı açıp Yıldız Hanım'a siparişleri sormak için mesaj atacaktım ki, onun da bana mesaj attığını gördüm.

Okuduğum mesajla gözlerim kocaman oldu. Yapmaktan en zevk aldığım şey, şüphesiz kürelerimle oyalanmaktı. Onları kendi isteğim doğrultusunda düzenlemek bana fazlasıyla keyif verirdi. Şimdi aldığım bu teklif, alabileceğim en iyi teklif olabilirdi.

"Ağzın kulaklarına gelmiş." diyerek yanıma oturdu Anıl. Sevinçle boynuna sarıldığımda elleri anında belimi buldu.

"Yavaş, ne oluyor?"

Kollarımı boynundan çekmeden yanağımı omzuna yasladım. O da rahat edebilmem için beni biraz daha kendine çekmişti.

"Anıl, beni çok başarılı bulmuşlar."

"Kimler?"

"Çok beğenmişler."

"Lan neyi beğenmişler?"

"Yaptığım kürelerimi beğenmişler..."

"Ne var bunda şaşıracak? Zaten güzel yapıyorsun."

Geri çekilip kucağıma bıraktığım telefonumu aldım. Ekranı açıp ona gösterirken konuşmaya devam ettim.

"Biri kürelerimi ve kolyelerimi görmüş, çok beğenmiş. Yıldız Hanım'la konuşmuşlar, eğer kabul edersem internet üzerinden satış yapmamı istiyorlar."