📍លោកគ្រូរោគចិត្ត📍- KookV - (completed✔️)

ភាគទី០៣ : ជូនសិស្សទៅផ្ទះ...!!?

" អ្ហាស៎..ល្អណាស់..ពិតជាពូកែមែន " នាយបិទភ្នែកខាំមាត់ដៃអង្អែលក្បាលសិស្សប្រុសនោះថើរៗស្នាមញញឹមមានលើផ្ទះមុខជាប់តែម្ដងហើយសិស្សប្រុសនោះក៏បន្តតួនាទីរហូតដល់គោលដៅតែម្ដងធ្វើឲ្យទឹកនោះបាញ់ពេញមុខ
** តុកៗ ** មិនទាន់បានធ្វើអ្វីហើយស្រួលបួលផងក៏មានមនុស្សមកគោះទ្វាធ្វើឲ្យពួកគេប្រញាប់រៀបចំខ្លួនវិញទើបឲ្យអ្នកក្រៅចូលឯសិស្សប្រុសនោះក៏ធ្វើជាមកសួរនាំព័ត៍មានពីនាយកអញ្ចឹងទៅកុំឲ្យគេសង្ស័យ ។

" មានការអ្វី? "

" ចាហ្វាយគឺ... " កូនចៅម្នាក់នោះបានដៀងភ្នែកទៅសិស្សប្រុសនោះនិងមិនទាន់ហ៊ាននិយាយអ្វីឡើយទើបនាយដេញចេញសិនទើបព្រមនិយាយបន្តទៅមុខ...

" ទំនិញបានខូចខាតហើយ "

" ចង្រៃយ៍.. " នាយគោះតុ ** ផាំង ** គ្រាន់តែលឺដំណឹងនេះហើយនិងបានទាត់កូនចៅមួយជើងលេងទៀតមួមៅពេកអារម្មណ៏មិនល្អទាំងព្រឹកចំជាយ៉ាប់មែន ~,~

" ធ្វើការឲ្យល្អជាងនេះបានទេ? ឲ្យតែម៉ាកនេះរលាយហើយយើងខាតច្រើនណាស់ដឹងទេ? ប្រយ័ត្នជាងនេះផង " ដាក់មួយខ្សែឲ្យស្ដាប់តែម្ដងពូកែបរាជ័យពេកមួមៅណាស់ធ្វើការអត់បានល្អហើយនៅហ៊ានមករកគេទៀតកូនចៅអត់បានការនេះ ។ កូនចៅម្នាក់នោះក៏មិនហ៊ានតបដែរគឺស្ងាត់មាត់តែម្ដងខ្លាចថាខុសទៀតដឹងតែត្រូវទៀតហើយហេតុនេះនៅស្ងៀមជាជម្រើសល្អបំផុតហើយ ><

" ចេញទៅរំខានអារម្មណ៏ណាស់ "

" បាទចាហ្វាយ.. " អោនក្បាលបន្តិចរួចក៏ចេញទៅបាត់បន្តិចក្រោយមកក៏មានមនុស្សមករកទៀត ** តុកៗ ** គោះទ្វាផ្ដល់សញ្ញាឲ្យមុននាយក៏អនុញ្ញាតឲ្យចូលពេលឃើញថាជាថេយ៉ុងក៏ប្ដូរទឹកមុខមកវិញគឺញញឹមយ៉ាងស្រស់តែម្ដងមិនដូចមិញនេះសោះ...

" មានការអ្វីមែនទេ? "

" គឺថា..កិច្ចការដែលលោកគ្រូឲ្យធ្វើខ្ញុំធ្វើរួចហើយឥឡូវនេះក៏យកមកឲ្យមើលខ្លាចថាខុសកន្លែងណាមួយនឹងបានកែវិញ " នាយញញឹមនិងឲ្យថេយ៉ុងអង្គុយចុះសិនរួចក៏ទទួលយកមកពិនិត្យមើលរួចក៏ញញឹមម្ដងទៀតទាំងងក់ក្បាលតិចៗបែបពេញចិត្ត

" ល្អមែន..ធ្វើការលឿនហើយត្រូវទៀតគ្មានកំហុសបន្តិចសោះឡើយចំជាពូកែពិតៗ "

" សរសើរពេកហើយលោកគ្រូ... "

" ហុឹសៗ..បែបនេះគ្រូត្រូវពឹងឯងបន្តទៀតហើយណា៎មិនប្រកាន់ទេមែនទេ? " ថេយ៉ុងក្រវីក្បាលគេមិនបានប្រកាន់អ្វីទេពឹងប៉ុន្មានក៏បានដែរជាគ្រូនិងនាយកនៅសាលារៀននេះទៅហើយមិនហ៊ានប្រកែកនោះទេ ><

" ប្រសើរណាស់គ្រូមានទិន្នន័យប្រាក់ចំណូលដែលមិនទាន់បូកសរុបចូលគ្នាដោយសារតែរវល់ពេកទើបទុកចោលសិនឥឡូវមានសិស្សដែលពូកែក៏ចង់ពឹងម្ដងទៀតបានទេ? "

" បានតើ.. "

" អ្ហឹម..ប៉ុន្តែវានៅផ្ទះរបស់គ្រូអាចទៅយកនៅកន្លែងផ្ទាល់តែម្ដងបានទេ? " នាយតូចគិតបន្តិចទើបងក់ក្បាលព្រមទាំងញញឹមតិចៗហើយជុងហ្គុកក៏ញញឹមតបវិញដូចគ្នា

" ល្ងាចនេះទៅយកតែម្ដងទៅចាំគ្រូជូនទៅផ្ទះទៀត.. "

" បាទលោកគ្រូ " ងក់ក្បាលព្រមទៀតហើយបន្ទាប់មកទើបថេយ៉ុងត្រឡប់ទៅថ្នាក់វិញព្រោះដល់ម៉ោងចូលរៀនហើយឯជុងហ្គុកវិញនៅញញឹមម្នាក់ឯងចុងមាត់តិចៗនៅនឹងមិនដឹងថាកំពុងគិតអ្វីនោះទេ ។

TO BE CONTINUED...
- PICH -