𝗔𝗯𝗶𝗹𝗲𝗿𝗶𝗺 𝗺𝗶?

Kırk dokuz

Medya: Asal Deniz Demirkan

🍒

Kaşlarımı kaldırarak şaşkın şaşkın suratına baktım.

"Hı?"

Kıskanıyorum mu dedi o?

Kalbim göğsümden çıkarcasına hızlanırken acaba benimle dalga mı geçiyor diye tekrar tekrar surat ifadesini inceledim. Yemin ederim karıştırıldığımı öğrendiğim an kadar ciddi duruyordu!

İşaret parmağımı kaldırarak emin olmak için tekrardan kendimi gösterdim "Sen baya baya beni kıskanıyorsun yani, doğru anladım değil mi?"

Ama neden?

Çatık kaşları gevşedi. Elini elimin üstünden çekerken baş parmağıyla elimin üstünü okşadığına yemin edebilirdim. Bir iki adım geri çekilerek aramızda ki mesafeyi açtı.

Omuzunu duvara yasladı "Senden bahsetmiyordum ama seni kıskanmamı bu kadar istediğini bilmiyordum doğrusu." imayla dudakları kıvrıldı. Az önce ki öfkesinden eser yoktu.

Hayretle güldüm.

Arkadaşlar... R yapmakta Deniz gibi olun.

Çünkü bu konuda o kadar başarılıydı ki az önce ki ifadesini görmesem şu an gerçekten de benimle dalga geçtiğini düşünebilirdim.

"Ölüyorum beni kıskanman için." Dedim alayla.

"Biliyorum."

Sırıtarak kaşlarımı indirip kaldırdım "Demek beni kıskanıyorsun. Boşa çevirmeye çalışma kendi ağzınla itiraf ettin. Ölene kadar asla dilimden düşmeyeceğini bil."

Bıkkınca "Öyle bir şey yok Kayra." Dedi.

"Hem kıskanmanın kötü hiçbir tarafı yok ki. Kıskanabilirsin tabiki de-"

"Neden seni kıskanayım?" Dedi tek kaşını kaldırarak. Asıl benim ona sormak istediğim soruyu kendi dile getirmişti.

Güzel.

Az önce onun yaptığı gibi iki adım atarak aramızda ki mesafeyi azalttım. Suratlarımız arasında birkaç santim varken gözlerimi mavi gözlerinden çekmedim "Ben de bunu sorguluyorum zaten neden beni kıskanasın, Asal?"

Boynumun yandığını hissediyordum. Kesinlikle kalp krizi geçirecektim fakat geri adım atmayacaktım. Açık açık beni kıskandığını söylemişti ama egosu bunu kabul etmeye bile el vermiyordu. Ya da... belki de o da nedenini bilmiyordur.

Mavi gözleri koyulaştığını gördüm. Bakışları santim santim suratımın her noktasında geziyordu. Dudakları kıvrıldı yavaşça. "Belki de sen-"

"Kayra?" Tuttuğum kapı kulpu zorlanmaya başlanıldığında hızla geri çekildim. Annem'di!

Bravo anne ya istesem zamanında gelmezsin. Belki de sen ne? Ee ölürdüm ben meraktan öğrenmezsem.

"Kayra içeride misin?" Elimle ısınan boynumu kaşıyarak Deniz'e yan bir bakış atıp kapıyı açtım. "Bende seni arıyordum. Koridordan geçerken sesler duydum. Bir sorun mu var?" Gözleri arkamda ki Deniz'i buldu.