Yedi

136K 6.3K 3.4K
                                    

Medya: Kayra Barutçu

🍒

"Kayra, uykunda öldüğünü düşünmeye başlayacağım artık. Hey!"

Yastığıma birazdaha sarılarak yorganın dibine girdim.

Uykum var oğlum benim uykum. Çalar saat gibi gelmiş başımda ötüyor uyan uyan diye. Sanki uyanınca ne olacak?!

"Eğer uyanmazsan dün aldığın çikolataların hepsini yerim."

NE?!

Hızla yatakta doğruldum "Hele bi o çikolataları ye, yemin ederim midene baskı uygular hazmetmeden kusa kusa çıkarttırırım onları sana!" Dedim bağırarak.

Yataktan kalkarak dün akşam masanın üzerine koyduğum çikolata poşetine koşarak kucakladım. Yavrularım benim. Zaten çevremdeki herkes bütün tatlıları, çikolataları benden uzaklaştırıyordu. Burda hazır tekken hasret giderecektik çikolatalarımla.

"Yarım saattir burada seni uyandırmak için etmediğim laf kalmadı ve sadece çikolatalarını yiyeceğim dediğim için uyandın mı yani?"

Kaşlarımı çatarak ona baktım.

Gülerek kollarını iki yana kaldırdı "Tamam sakin ol. Çikolatalarına dokunmayacağım, şampiyon."

Çikolata poşetini giysi dolabımın içine atarak ona döndüm. "Senin ne işin var lan benim odamda. Gelmişsin başıma bik bik bik ötüyorsun çalar saat gibi." Tekrar kendimi yatağa attım ama o kollarımdan tutup beni yatakta oturur hale getirdi.

15 yaşında ki velete bakın benden güçlü şaka gibi.

"Hiç uyuma çünkü okula geç kalacağız ayrıca kahvaltı yapmamız lazım tabi bir de. Bu yüzden..." kollarımdan tutup ayağa kaldırdı bu sefer ve odanın içinde ki banyoya kadar sürekledi "En iyisi elini yüzünü yıka ve üzerini giyip aşağı gel."

Kollarımı tutan ellerine yapıştırdım bir tane "Çek o kazma gibi ellerini üzerimden ve odadan çık yoksa o mavi gözlerini oyacağım şimdi." Gülerek kapıya koştu "Tamam ama eğer aşağı gelmezsen bu sefer cidden çikolatalarını yemeye gelirim."

Gözlerimi büyüterek elime ilk geçen şeyi ona doğru fırlattım ama kahkaha atarak dışarı kaçtığı için duvara çarparak yere düşmüştü attığım şey. Daha doğrusu giysi askılığıydı nasıl elime geçtiyse artık.

Gözlerimi devirdim. Bu çocuk niye iki gündür bu kadar pozitifti ve gülüyordu? Gerçekten işkillenmeye başlamıştım. Bir de özür dilemişti dün. Ne yani cidden pişman mı olmuştu?

Hani ben onun ablası olamazdım, hani o kız gibiydim? Ben ve dayanılmaz cazibem. Elinde sonunda herkes ne kadar mükemmel olduğumu keşfediyordu işte.

Kendi kendime sırıttım.

Hızla banyoya girerek kısa bir duşa aldım. İşim bitince banyodan çıkarak giysi dolabımdan iç çamaşırlarımı çıkarıp giydim. Üzerime ise yüksek bel baskılı bir kot ve mavi kısa kollu tişörtümü geçirdim.

 Üzerime ise yüksek bel baskılı bir kot ve mavi kısa kollu tişörtümü geçirdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝗔𝗯𝗶𝗹𝗲𝗿𝗶𝗺 𝗺𝗶?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin