Dört

128K 6.2K 3.7K
                                    

Medya: Efe

🍒

KAYRA'DAN DEVAM:

Hala şaşkınca ona bakıyordum.

Sabah kızıp bağırmıyor muydu bu Efe veleti? Neden gelmişti şimdi?

Yaslandığı pervazdan ayrılarak yavaş adımlarla odaya girdi. Çalışma masasının önünde ki sandalyeye oturdu "Sakın başka bir şey sanma, buraya annemin zoruyla geldim. Yoksa sana meraklı değilim." Dedi kabaca. Yüzü yine o soğuk ve suratsız haline geri dönmüştü. Sanki az önce bana iltifat eden o değilmiş gibi hayranca bakan o değilmiş gibi soğuktu suratı.

Hah!

Sanki ben ona çok meraklıydım.

Sırtımı piyanoma yaslayarak, kollarımı birleştirip ona baktım. "Az önce ki iltifatın için sağol ama şunu bir anla ki bende sana meraklı değilim. İstediğin zaman yani sabah olduğu gibi gelip bana laf yapıp bağırıp çağıramazsın." Dedim.

Kaşlarını çattı.

Eh, hep sen mi konuşacaksın.

"Amacım sana ablalık yapmak değil. Anlıyorum beni istemiyorsun ki benim için hiç sorun değil. Fakat istediğin zaman bana bağırıp çağıramazsın. Diğer kız nasıldı bilmem ama ben buna izin vermem." Diye devam ettim.

Az önce ki soğuk surat ifadesi yerine şok bir ifade yerleşmişti.

İçimden kahkahalar atarak oturduğum yerden kalkıp kendimi yatağa atarak ellerimi kafamın altına koyup tavanı izlemeye başladım.

"Özür dilerim." Dedi bir anda.

Ne?

Şaşkınlıkla ona baktım "Ne için?"

"Sabah için, yani özür dilerim." Anlamsızca suratına baktım. Buraya gelirken biri kafasına saksı falan mı düşürdü acaba?

Omuzlarımı silktim "Dileme, dediğim gibi kendini zorlama. Eğer benden rahatsız oluyorsan birbirimizden uzak duralım. Bu sayede kimse kimseyi kırmaz." Dedim.

Kaşlarını çattı. Gözlerinden anlamadığım duygular geçmişti. Bir süre ona baktım tepki vermesi için ama sadece yüzümü incelemekle yetindi. Hiç onu umursamadan gözlerimi kapadım. Aradan ne kadar geçti bilmiyorum ama uykuya dalmadan önce hissettiğim son şey saçlarımda gezinen bir eldi.

🍒

Somurtarak aynadan kendime baktım. Uykusuzluktan gebermek üzereydim ve bugün lanet olası okul vardı. Okulun zaten kendisi başlı başına bir kötülük abidesiyken üstüne bir de yeni okula gitmek daha berbattı. Ve bundan daha kötüsü ise Baran bugün yoktu.

Maalesef ki dün haber verdiğim için kayıt işlemlerini hemen halledememişti ve yarın gelecekti.

Sinir ve uykusuzlukla göz devirerek ayna da son kez kendime baktım.

Sinir ve uykusuzlukla göz devirerek ayna da son kez kendime baktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝗔𝗯𝗶𝗹𝗲𝗿𝗶𝗺 𝗺𝗶?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin