𝗔𝗯𝗶𝗹𝗲𝗿𝗶𝗺 𝗺𝗶?

Kırk iki

Medya : Asal Deniz Demirkan

🍒

"Demir'i travestiyken göreydim de şu görüntüyü görmeyeydim. Kalbim acıyor. Gözlerim yanıyor lan. Ağlayacağım anasını satayım. Ben bu ihaneti kaldıramam!"

"Hassiktir ordan, travesti olsam sen yine yavşardın ibne."

"Kes lan, tipsiz. Acil bir şey yapmamız lazım."

"Ne bok yersen ye puşt. İyi ki de seninle yatmamış. Bir gönlünü alayım nah yaklaştırırım sana."

"Sen kimsin lan dünkü bok, ben senden önce doğdum. En çok beni seviyor."

Amel defterlerini cenabetlediğimin veletlerinin bağırış ve hışırtı sesleriyle homurdanarak kollarım arasında ki sıcak bedene daha da sıkı sarıldım.

"Adal al Demir'i çık odadan benim sabrımı sınama! Ettiğiniz bu küfürleri de sonradan çok güzel konuşacağız sizinle." Katil kekimin tehdit vari sinirli sesiyle kalkıp alnından öpüp, ağızlarına bir güzel sıçmasını istediğimi söylemek isterdim ama uykudan gözümü açamıyordum aga.

"Bana ne! Benimle uyuyacaktı Kayra, kabul etmiy-"

"Adal!"

Kulağımın dininde Poyraz'ın bağırışıyla yüzümü buruşturdum. "Bir susun artık ya." Kolları arasından çıkarak götümü onlara dönüp yastığıma sarıldım. Yorganın dibine tamamen girerek gözlerimi kapadım.

Başım çatlıyordu. Kaşımın üstünde kişilikler sızlıyordu. Ve hayvan gibi uykum vardı.

Ardımdan birkaç patırtı ve küfür sesi duymuştum. Daha sonra kapı kapanma sesi.

Kollarım arasındaki yastık çekildi. "Gel bakalım buraya." Belimden tutulup çekildim. Poyraz tekrar kendine döndürerek beni kolları arasına alınca bende koala gibi geniş gövdesine sarıldım kollarımla.

"Günaydın güzelim." Diye mırıldandı saçlarım arasına kısa öpücükler kondurarak. Kafamı boynuna gömerek uyku pozisyonumu aldım "İyi geceler Poyrazcığım."

Gülüşü kulaklarıma doldu. Kollarını sıklaştırdı. "Uyanman gerekiyor. Okula geç kalmanı istemiyorum." Dedi bir eliyle de saçlarımı okşayarak.

Ama böyle daha çok uykumu getiriyorsun aşko.

O değilde şaka maka Poyraz'ı yatağa atmıştım.

Uykulu halimle sırıttım.

Baya baya bu çıtır katil benimle uyumuştu.

Bana bu zamana kadar ettiği bütün laflar da dolaylı yoldan ona girmişti. Başlarda o benim 'kardeşim değil' diye artistlik satlayan adam göt gibi kalmıştı. İlk ona abi demem için köpek gibi yalvarmış -tabiki de kendi istediğimle söylemedim- sonra da onunla uyumam için kapımda köle olmuştu.

İşte biz buna Kayra etkisi diyoruz canım.

Aşırı mütişmel değil miyim ya?

Öyleyim bence yani.

Geri çekildiğinde bende onunla beraber ilerleyerek kafamı boynundan çıkarmadım. Hem sıcaktı hem de parfümü güzel kokuyordu keratanın. Güldü "Uyanman gerek yavrum. Hadi." Saçlarımı okşamayı kesmezsen ölsem kalmam.