Chapter 22

323 8 0
                                    


A month have passed since I turned high school. A lot of things happened within that month. Zea and I joined the cheering audition and luckily, we were accepted. While Atarah joined the English club. Then I also made a lot of friends in my classroom. We haven't tour the whole school yet, but we already went in the cafeteria, library, computer lab, gymnasium and auditorium. Sev said that there is a roof top here and they will tour us in some of the parts of this school, soon.

The intrams is about to start next month, we will have a practice cheerleading next week, but just on Friday and Saturday, because we still have to study. While for Sev, Noa and Syl, they will train next week as well, but more days than us. While Atarah will be busy as well, because she's part of the photography club.

"Sa puso ko'y nag-iisa

Kahit mayroong iba,

Kahit hindi tama ang ginagawa, sinta

Basta ba'y makasama lang kita

Kahit kapiling mo pa siya"

Narinig ko ang pagkanta ni Zea habang naandito kami sa bahay. Sunday ngayon at may ginawa kaming assignment kanina. Kaya nga yon ay hinihintay naman namin sila Sev kasi inaya nila kaming manuod ng training nila dito sa court.

Nakikisabay lang ako sa pagkanta ni Zea.

"At huwag ng mangamba

Kahit sabihin na kalimutan ka

Di ko 'to makakaya

Basta ba'y makasama lang kita,

Kahit kapiling mo pa siya"

Pagkanta ko naman ng next line. Si Atarah ay nakikitango lang sa amin at abala sa pagkuha ng picture gamit ang cellphone niya.

We are currently watching Sev and Noa's basketball practice in our village's court.

And not like before na sila lang ni Noa ang nagpa-practice, ngayon ay may kasama na silang mga ka-team nila sa basketball, yung iba ay kaklase nila, yung iba ay hindi. Nagpakilala sila samin kanina, yung iba sinabi pang crush daw nila ako, kaya badtrip si Sev nung nagsimula ang game na parang kalaban niya lahat bukod kay Noa. Katabi ko sa upuan ang mga bag nila, kanina ay may nagtext kay Sev, sinabi ko naman sa kanya pero sabi niya basahin ko, di ko na lang din ginawa for privacy, sinabi ko na lang kung sino ang sender, kaya lang ay unknown number kaya nagkibit-balikat lang siya.

Nung nagbreak sila ay dumeretso agad siya sa upuan namin, katabi ko din naman sila Zea at Atarah, si Syl din ay katabi namin, kanina pa siya fb ng fb.

"What can you say? Enough for the intrams?" Sev asked after he drunk his water and sit beside me, but not to close because he said that he's sweaty as he said.

"It's okay. Sabi ko nga sayo, magaling ka. Don't doubt yourself, I will cheer for you. Of course, for the others as well" sabi ko naman at inabot ang towel niya. Napakatamad magpunas ng pawis kapag after game at nakikipag-usap na sakin.

"Thanks. I am not in the mood, so I am glad that I still did great. I don't know if I will be distracted by your beauty or motivated by your cheer during our game?"

"Ang tamis naman niyan" Zea said pertaining to Sev's banat.

"Galing, magaya nga" sabi naman ni Syl at naging busy sa cellphone.

"Walang originality" pang-aasar naman ni Zea na di naman pinansin ni Syl at nakangiti na lang na nagcha-chat sa kung sino.

Noa went to us, he looked at Zea first, then to us. Kumunot ang noo ko pero nagkibit-balikat na lang. Si Zea ay busy sa cellphone ngayon. May pinakilala siya sa amin last time na palagi din namin nakikita, kasi pumupunta sa room namin kapag may free time. Hindi nga lang namin nakakasama kapag break time at lunch, kasi sila Sev ang kasama namin.

This is how it started (Elementary Series #01)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن