Bayan Mafya (BİTTİ.)

♠On Beşinci Bölüm♠

⭐VOTELEYİN ARKADAŞLAR⭐
Keyifli okumalar Yorum bırakmayı unutmayın Beni takip edin lütfen

Okulda iki dersten fazla durmazdık meşgul insanlardık. Okula istediğimiz zaman gelir istediğimiz zaman çıkardık.

İkinci dersin resim dersi olduğunu öğrendiğimizde otoparkın yolunu tuttuk. Her dakikamız bizim için önemliydi.

Ceren kırmızı arabasına binerken herkesin hayranlıkla baktığı siyah arabımın şöför koltuğuna geçtim.

Okula çok uzak olmayan ama kimseciklerin uğramadığı ya da uğrayamadığı deponun ıssız yoluna girdim.

Deponun önünde iki kişi beklerken deponun demir kapısında üç kişi bekliyordu.

Arabamı demir kapının önüne bırakırken aşağı indim. Adamlarım beni görmesiyle demir kapıları açmıştı. Ceren arkamdan gelirken Kuzey ve Emre deponun içinde oturmuş konuşuyorlardı.

"Damla özledin galiba beni ağladığına göre." Damla hıçkırarak ağlarken gülmeye başladım. Birilerini ağlatmak beni mutlu ediyordu.

"Bunun hesabını ödeyeceksiniz." Hıçkırıklarını kesip tehditkar gözleriyle konuştu. Söylediklerine kahkaha atarken Ceren'de eşlik etmişti.

"Konuşmazsan sana yapıcağım işkenceleri aklının ucundan bile geçmez.Söyle kimin için çalışıyorsun. Benden neden intikam almak istediniz?" Damla'nın kızıl saçlarına ellerimi geçirdim. Okulda kanattığım burnu yüzünde kan izi bırakırken ağladığı için bir kısmı silinmişti.

"Hepsi senin Arzu'yu dövmenle başladı." Damla'ya gözümü kısarak baktığımda saçlarını daha çok çekmiştim.

"Arzu'da kim benim canımı sıkanı dövdüğüm o kadar kişi var ki hangisi olduğunu çıkartamadım." Hafızamı yokladığımda dövdüğüm kızlar çoktu. Genellikle de dövdüğüm kızların ismi umrumda olmazdı!

"Allah'ın cezası basketbol maçında sonra dövdüğün kız. Hatırladın mı aptal?" Hem bağırıyor hem hakaret ediyordu bir sürtük bana bağırıp hakaret edemez.

"Kim yolladı seni dövdüğüm kız kimmiş de benimle başa çıkıcak." Yüzüne geçirdiğim yumruk burnuna denk gelince inleyerek küfür etmişti.

"Arzu'ya sor onun babası yolladı beni. Bana sadece sevdiklerini birer birer elinden al dedi. Hem annemi rahat bırakıcak hemde babamı işine geri alıcak benim bir suçum yok lütfen bana zarar vermeyin." Biraz önce hakaret eden kız şimdi yalvarıyordu. Bu tiplerden sıkıldım.

"Yalan söylüyorsun, seni araştırmadan sorguya çekiceğimi mi sandın!" Kaan benim için araştırmıştı, bu işte ondan iyisi yok.

Damla annesini ve babasını bir yangında küçükken kaybetmişti, sokakta büyüyen biriydi. Şimdi de Arzu diye bahsetiği kızın babasının yanında köpeklik yapıyordu.

"Annen ve baban öldü senin , nasıl olurda yalan söylemeye kalkışırsın bana, bunun cezası ne biliyor musun? Bana hakaret etmeninde bağırmanında bedelini ödeyeceksin." Ağlamaları artarken kafasını sağa sola salladı.

"..Dilini koparacağım ve sana yedireceğim. Merak etme soslayıp pişireceğim." Kahkahalarım hıçkırıklarına karışırken tekrar konuştum.

"..Uzun zamandır bu işkenceyi uygulamıyordum. Bak sana denk geldi." Ağlamaları artıkça mutluluğum doğru oranla artıyordu.

Biraz sonra yapacağım işkenceyle acıdan kıvranacaktı, ben ise onu öyle gördükçe mutluluktan.

"Yapma nolursun yapma." Yalvarlarışları artarken Ceren'e dönüp gülümsedim. Kuzey ve Emre'de Ceren'in yanına geçmiş beni izliyorlardı.