Bayan Mafya (BİTTİ.)

♠On İkinci Bölüm♠

⭐VOTELEYİN ARKADAŞLAR⭐
Keyifli okumalar Yorum bırakmayı unutmayın Beni takip edin lütfen

Rüzgar Ceren'e söylediğim uydurma lafları duymamalıydı. Ona aşık değildim olamazdım da. Ben kimseye aşık olamam. Kalbim yok benim aşk için kalp gerekir.

Babama benzeyen konuşma tarzı, gülüşü, gözleri ona merhametli davranmamı sağlıyordu. Ama sadece bu ortalıkta aşk denilen saçmalık yoktu.

"Kaçırdın mis gibi çocuğu sanırım ben bu Rüzgar denilen çocuktan hoşlanıyorum." Ceren dirseğini masaya koyup avucunun içine çenesini yerleştirdi ardından uzunca ofladı.

Onun o sersem ağzı yüzünden Rüzgar'ın kalbini kırmıştım. Kalbini kırmam önemli değil yanlış şeyler duydu ve bunu kafaya takacak.

"Ben yalnız kalıcağım biraz. İster kahvaltını yap ister yapma. Umurumda değil." Ceren çatalını sertçe domatese takıp ağzına götürdü.

Beni takmazken arkadaş dediğim kişilerin git gide gerçek yüzlerini görüyordum. Bunun için Rüzgar'a teşekkür mü etmeliyim? Küfür mü?

Beni rahatlatıcak yerin bangır bangır müzik çalan barımın olmadığını biliyordum. Beni sessiz olan odamın terası rahatlatırdı.

Terasıma koyduğum siyah koltuğa yerleşip sigaramı yaktım. Birazcık sigara ve alkol bana yoldaş olacaklar.

Üst üste içtiğim sigaralar kül tabağında birikmişti. Esen rüzgar kül tabağındaki külleri etrafa saçarken dudağımı kıvırdım.

Sabahın güneşi bulutların arkasında saklanırken üzerimdeki ince bir tişörtle üşümeye başlamıştım.

Hem içimi ısıtıcak hem bedenimi ısıtıcak bir şeyler almak için ayağa kalktım.

Kapıyı aralayıp yatağımın üzerindeki örtüyü aldım. Ardından terasına koyduğum mini bara ilerledim.

Eğilip içerisinde hafif bir şeyler aramaya başladım. İçerisinde ağır içkiler doluydu zaten hafif olan içimi ısıtmayacaktı.

Elime aldığım bir şişe içkiyle siyah koltuğuma yerleştim. Üzerimi örtükten sonra içkinin kapağını açıp orta boydaki içkiyi tek dikişte bitirdim.

Şişeyi sehpanın üzerine bıraktıktan sonra kafamı arkaya doğru yasladım. Alkol yavaş yavaş etkisini gösterirken gözlerimi yumdum.

'Kızım ben senin anneni dayının ellerinden kaçırarak evlendim. Senin dayın psikopatken ben daha çok psikopat oldum. Ben annen için her şeye katlandım. Senin için her şeye katlanabilecek biri bulmalısın.'

Babam bana benzeyen biri değil benim gibi cesur birini bulmalısın dedi. Rüzgar babama benziyor olabilir ama babam gibi değil.

Babamın söylediği nasihatlar hafızamdan film şeridi gibi geçerken bilmediğim bir numaranın beni aramasıyla bu an bozuldu.

Alkolluyken doğru düşünemez hep yapmamam gerekenleri yapardım. Açmamam gereken telefonu açtım.

"Kimsiniz? Kimi aradınız?" Sakinlikle telefondan ses gelmesini bekliyordum.

"..Kapatıyorum. Adresinizi buluyorum ve beni rahatsız etmenin hesabını veriyorsun." Sakinlikle söylediğim sözler telefonun ardındaki Emre'nin sesi böldü.

"Sarhoş musun sen?" Tedirgince söylediği kelimelerle ürktüğünü anladım ama yinede beni aramıştı.

"Sanane lan sanane. Sen kimsin beni arıyorsun?" Masanın üzerindeki şişeye vurduğum gibi kırılmıştı. Sinirli olduğumu bir şey kırarak anlatabilirdim.