Bayan Mafya (BİTTİ.)

♦Yedinci Bölüm♦

⭐VOTELEYİN ARKADAŞLAR⭐
Keyifli okumalar Yorum bırakmayı unutmayın Beni takip edin lütfen

Dün ki olayları aklımdan silip uykuma daldım ki sanki yeni yatmış gibi yorgun uyandım. Bir de telefon sesiyle uyanmam, bütün gün başımın ağrıyacağına işaretti.

Komidinin üzerinde öten telefonu alıp tek gözümü açarak baktım. Ceren'in bu saate aramasına açacak kadar önem vermediğim için kapadım,komidinin üzerine bıraktım.

Tekrar çalan telefonla bölünen uykumla asabi bir şekilde ayağa kalktım. Telefonu açarak bağırmaya başladım.

"Eğer önemli bir konu değilse beni sabahın köründe uyandırmanın cezasını telefonun parçacıklarını yutarak başlarsın." Ceren'in yutkunma sesini duyduğumda gülümsedim. Psikopatlık buydu dostum dediğim insanın yapar bu diye korkması.

"Bir an önce hazırlan belli ki unutmuşsun." Kendimi yatağa doğru bıraktım, alışverişe mi çıkıcaktık.

"..Basketbol yarı final maçı var." Ceren'in dedikleriyle kapanan gözlerimi büyüttüm. Günlerdir antremana gitmiyordum ki bugüne ertelendiğinden haberim yoktu.

"Emin misin? Bugüne mi ertelendi maç?" Ayağa kalktım Ceren'in
bir şeyler söylemesini bekledim. Yoksa yine mi tarihleri karıştırdı bu aptal.

"Rüya herkes seni bekliyor." Duyduğum kız çığlıklarıyla kulağımdan telefonu refleks olarak çektim.

"..Duydun takımın sesini hadi bekliyoruz seni kaptan." Ceren'in ve takımın neşeli sesiyle telefonu kapadım. Benim attığım basketlere bakarsak aralarında en iyi oyuncuydum.

Banyoya gidip elime yüzüme suyu çarpmaya başladım. Acele etmem gerekiyordu. Yarı finale taşımıştım takımımı, şimdi finale taşıyacaktım.

Ayaklarım sıcak parke üzerinde hareket ederken giyinme odama girip kapıyı kapadım.

Dolabımın kapağını kaydırdığımda siyah tişörtlerim askıda sıradaydı. Taytlarım ve pantolonum alt rafında katlıydı.

Pantolonum ve tişörtü çıkartıp diğer dolaptan ayakkabımı çıkardım. Üzerimdeki tişört ve şortu bir kenara attım. Hızlıca tişörtümü kafamdan geçirdim bir yandan da pantolonumun kemeriyle uğraşıyordum.

"Lanet olsun geç kalıcağım." Ayakkabımın bağlanmayan bağcıklarına küfrederken bağcıklarım düğüm olmuştu.

Ayağa kalkıp elime spor çantamı aldım. Siyah renkte olan çantamın köşesinde özel olarak işlenmiş 'Rüya Kurşun.' yazıyordu.

Çantamın içine ayakabımı ,takımla aynı olan formamı ve şortumu attım. Sırtıma çantamı takarken kapıyı açtım. Yatağın üzerine attığım telefonu cebime sıkıştırdım.

"Ben kaybetmeye alışık değilim ama rakibim kaybetmeye çok alıştı." Kendi kendime konuşup motive verdiğimde kapıyı açtım.

Karşımdaki aynaya baktığımda çığlık atmamak için zor tuttum, saçım karışmış yüzümde de hiç bir makyaj yoktu aksine akmıştı.

Elimdeki çantayı yere bırakıp odama girdim. Akan makyajımı yüzümden derimi soyarcasına çıkardım saçlarımı tarayıp at kuyruğu yaptım. Kız olmak zordu oysa ki benim yerimde erkek olsa çoktan maçın olduğu mekandaydı.

Göz kalemimi elime aldım,koşarak aşağı kata indim. Anahtarı aldığımdan emin olduğumda kapıyı açtım. Soğuk hava içimin titremesine neden olurken arabama koşmaya başladım.

"Rüya Hanım bir problem mi var?" Korumam bana doğru koştuğunda arabama ulaştım. Korumama olumsuzca kafamı sallayıp arabama bindim.

Çantamı yan koltuğa koyup arabayı çalıştırdım. Ne olursa olsun geç kalmamalıydım, bu şimdi ki zamanla yarışmamla alakalı değil hayatta da hiç bir şeye geç kalmamalıydım.