Επιχείρηση Χίμλερ/ part 7 (τέλος)

510 61 303
                                    

Το ξημέρωμα δεν είχε έρθει ακόμη. Αργούσε πολύ, ίσως και να ευχόταν να μην ερχόταν τελικά καθόλου. Δεν είχε ιδέα τι ώρα είχε πάει, μονάχα στεκόταν στο παράθυρο εστιάζοντας στο κενό. Για πρώτη του φορά δεν έκανε καμία σκέψη, μήτε καλή μήτε κακή. Αν γινόταν πράγματι έρμαιο του μυαλού του, το τούνελ θα τον κατάπινε για πάντα. Η πόρτα του χτύπησε και για λίγο, δευτερόλεπτα μάλλον, αναθάρρησε πως ίσως είχαν επιστρέψει, έστω για να του πουν αντίο. Ανοίγοντας, βρήκε τον Στάινερ να στέκεται και να βαστά το χέρι του το δεξί που ήταν πνιγμένο στο αίμα.

«Ότο έχεις κάτι για να μου το δέσεις; Πετάχτηκαν γυαλιά επάνω μου, ήμουν κοντά στο σπίτι σου και πέρασα από εδώ, ελπίζω να μην ενοχλώ»

Ο Ότο αμίλητος τον άφησε να περάσει. Καμία έκπληξη δεν διαγραφόταν στο πρόσωπό του, σχεδόν κανένα συναίσθημα. Μία μάσκα ανέκφραστη είχε εγκατασταθεί καθώς ο λογισμός του έτρεχε αλλού. Ο Στάινερ ενώ έμπαινε, κοίταξε δεξιά και αριστερά πιστεύοντας πως θα δει τον Χανς ή την Χέλγκα. Αμήχανος κάθισε, όταν πρόσεξε το γράμμα και κάτω κάτω το όνομα του Εβραίου. Τότε κατάλαβε.

«Έφυγαν, έτσι δεν είναι;» πήρε το θάρρος να ρωτήσει δίχως να τον κοιτάζει στα μάτια «Ο αποχωρισμός είναι άσχημος. Μαζί τους αρπάζουν και ένα σου κομμάτι, γιατί τους έχεις αγαπήσει, έχεις δεθεί, ωστόσο στο τέλος της ημέρας καταλαβαίνεις πως είναι πάνω από τις δυνάμεις σου να δράσεις. Γιατί πολύ απλά το καθεστώς είναι ολοκληρωτικό και εσύ μόνος» τελείωσε.

Ο Ότο έφερε πετσέτες και επιδέσμους. Τα χέρια του έτρεμαν ελαφρώς, στο στήθος του υπήρχε ένα κενό, μόνιμο πλέον.

«Είναι ηλίθιοι!» αναφώνησε στο τέλος «Θα μπλέξουν άσχημα! Φοβάμαι πως θα πάνε στην Πολωνία, η Χέλγκα είχε συγγενείς εκεί» ακούστηκε η φωνή του βραχνή και ελαφρώς απόμακρη.

«Η Πολωνία είναι ο επόμενος στόχος, όμως γνωρίζω εκ των έσω πως ετοιμάζεται ένα σύμφωνο» κάγχασε ειρωνικά «Δεν θα το πιστέψεις πόσο γελοίο θα ακουστεί. Θέλουν να κάνουν συμφωνία μη επίθεσης με την Σοβιετική Ένωση» πρόφερε ο Στάινερ και ο Ότο τον κοίταξε έντρομος σαν να τον είχαν χαστουκίσει.

«Αποκλείεται! Είναι τρελοί αμφότεροι. Αυτό κάτι άλλο σημαίνει, μισούμε τους Σοβιετικούς και άρα αυτό το σύμφωνο, σημαίνει μονάχα ένα πράγμα, τον πόλεμο. Ξεκινά και επίσημα και άσε τους να λένε»

«Πώς νιώθεις γι' αυτό;» ρώτησε ο Στάινερ.

«Θέλεις ειλικρινή απάντηση; Πλέον δεν με νοιάζει. Η ζωή μου ως τώρα, όπως την γνώριζα καταστράφηκε. Το παρελθόν μου έγινε στάχτη, πλέον μονάχα το μέλλον μένει όποιο και αν είναι αυτό. Η ιστορία θα μας τραβήξει μπροστά, θα ακολουθήσουμε αν θέλουμε να επιβιώσουμε. Είμαστε στρατιώτες» του απάντησε.

Ο Απολογισμός(βιβλίο 1) #TYS2021υπο επιμέλειαWhere stories live. Discover now