Ο Απολογισμός(βιβλίο 1) #TYS2021υπο επιμέλεια

Επιχείρηση Χίμλερ/ part 2

Η σύσκεψη εκείνη τελικά, στην οποία εκτενώς συζητήθηκαν τα επεκτατικά σχέδια της Γερμανίας, είχε φανεί ιδιαιτέρως χρήσιμη στον Ότο προκειμένου για να έχει μία καλή εικόνα όσων λάμβαναν χώρα κάτω από τη μύτη των Γερμανών. Από όσο μπορούσε να καταλάβει, ο στραταρχης Μπλόμπεργκ και Φριτς δεν έδειξαν να ενθουσιάζονται με τα κατακτητικά σχέδια του Χίτλερ, ο οποίος βρέθηκε να έχει και πάλι μέλη του στρατού απέναντί του. Ήταν ένα ζήτημα που τον ταλάνιζε καιρό μετά την υγρή κάθαρση της Ες-Α. Ίσως ήταν καιρός λοιπόν να εκδικηθεί επιτέλους και να βάλει και τον στρατό στη θέση που του άρμοζε. Η σημερινή στάση που αντί για χειροκροτήματα επιδοκιμασίας, έφερε ελαφριά γκρίνια και αντεπιχειρήματα ήπιων τόνων, του έδειξε τον δρόμο που θα έπρεπε να ακολουθήσει. Οι δυο στρατηγοί θα απέρριπταν έναν επικείμενο πόλεμο.

΄΄Οι στρατηγοί μου πρέπει να είναι σαν αλυσοδεμένα μπουλντόγκ και να θέλουν πόλεμο τη στιγμή που εγώ θα προσπαθώ να τους φρενάρω. Τώρα όμως τι γίνεται; Εγώ να θέλω να προχωρήσω με την τολμηρή μου πολιτική και οι στρατηγοί να θέλουν να με σταματήσουν; Αυτό είναι τελείως λάθος!'' 

Κάθε λάθος όμως για τον Χίτλερ όφειλε να διορθωθεί και ο Μπλόμπεργκ με τον Φριτς είχαν μπει στο στόχαστρο, το ίδιο και ο Νόυρατ, ο Υπουργός εξωτερικών, κοινώς σχεδόν όλοι οι παρευρισκόμενοι στην συνάντηση που είχαν την ατυχή ιδέα να μην χειροκροτήσουν με ζήλο τις επεκτατικές ονειροπολήσεις του. Λίγο πριν την παραίτησή του, ο Μπλόμπεργκ είχε αποφασίσει να παντρευτεί με μία κοπέλα λαϊκή κατά την άποψη του Χίτλερ, ο οποίος αρχικά δεν έβρισκε τον λόγο να μην συναινέσει στην πραγματοποίηση της γαμήλιας τελετής, πράγμα που αργότερα ευθύς θα μετάνιωνε, μιας που η βραδιά του γάμου κατέληξε σε καβγά. Ο Χίτλερ με τον Γκέρινγκ αρχικά χαλάρωναν απολαμβάνοντας τα εδέσματα, όταν η μούμια του Πότσδαμ ένας χαρακτηρισμός που εξαπολύθηκε στον Φριτς από τον Χίτλερ, τον πλησίασε αφρίζοντας και ζητώντας του να παραιτηθεί.

Ο Φριτς ένιωθε ισχυρός απέναντι στον Χίτλερ εξαιτίας της υποστήριξης τουλάχιστον καμιάς εικοσαριάς στρατηγών και ξεκίνησε να εκτοξεύει όλες τις δυνατές κατηγορίες εναντίον του. Ο Γκέρινγκ προσπάθησε να σταματήσει το κύμα του αναβρασμού ανάμεσα στον Χίτλερ και τον Φριτς που φώναζαν ο ένας στον άλλον, διαλύοντας και το καλό κλίμα της γαμήλιας τελετής. Τα πράγματα φυσικά, μπορούσαν να χειροτερέψουν επιπλέον, όπως και έγινε, όταν αργότερα βγήκε στη φόρα πως η νύφη ήταν μία πρώην πόρνη, κάνοντας τον Χίτλερ να νιώσει ένα τσίμπημα στο στήθος πως ρεζιλεύτηκε τόσο εκείνος όσο και ο Γκέρινγκ όντας καλεσμένοι και παρόντες σε αυτόν τον αποτρόπαιο γάμο. Μετά από αυτό, ο στρατάρχης φον Μπλόμπεργκ ήταν παρελθόν. Αν μπορούσε λοιπόν να καταργηθεί το Υπουργείο της Ράιχσβερ υπό την διοίκηση του συγκεκριμένου, τη θέση του θα έπαιρνε ένα αφοσιωμένο μπουλντόγκ που αργότερα θα κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου, ο Βίλχελμ Κάιτελ που έγινε το δεξί χέρι του Χίτλερ στα στρατιωτικά ζητήματα, διατέλεσε Υπουργός Άμυνας του Τρίτου Ράιχ και στρατάρχης. Ο Φριτς από την άλλη έπεσε θύμα των ψευδών κατηγοριών του Χίμλερ και του Γκαίρινγκ περί ομοφυλοφιλίας, με αποτέλεσμα να καθαιρεθεί και εκείνος. Τελευταίος έμενε ο Νόυρατ που παρέδωσε τη σκυτάλη του Υπουργείου εξωτερικών στον Ρίμπερντροπ. Συνολικά δεκαέξι στρατηγοί απομακρύνθηκαν και σαράντα τέσσερις άλλοι άλλαξαν θέσεις. Για όλη τη σκεπτόμενη και όχι ναζιστική Γερμανία, αυτό ήταν το σημάδι το ξεκάθαρο πως τα πράγματα όδευαν ολοταχώς στον πόλεμο. Ο Χίτλερ τοποθέτησε τα πιόνια του και στον στρατό, η σκακιέρα στήθηκε και η πρώτη κίνηση βρισκόταν στην αναμονή.