Ο Απολογισμός(βιβλίο 1) #TYS2021υπο επιμέλεια

Η πρώτη του ήττα από τον Θεό του σταδίου/ part 7

Η ελληνική συμμετοχή είχε την πρωτιά, τόσο στο στάδιο όσο και στο Βερολίνο γενικότερα. Μέσα σε όλη την εορταστική ατμόσφαιρα, μπορούσες να δεις εκτός από τις χιτλερικές σημαίες, εκείνες της Ολυμπιάδας αλλά και ελληνικές. Μάλιστα, λίγες μέρες νωρίτερα, στις έντεκα το βράδυ στις είκοσι έξι Ιουλίου, η αμαξοστοιχία που μετέφερε την πρώτη ομάδα των Ελλήνων αθλητών, είχε φτάσει στον σταθμό Anhalter που ήταν διακοσμημένος με ελληνικές, γερμανικές και ολυμπιακές σημαίες. Κατά την είσοδο της αμαξοστοιχίας, μία ορχήστρα ξεκίνησε να παίζει τον Ύμνο των Ολυμπιακών Αγώνων και έπειτα τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο. Τους αθλητές υποδέχτηκαν οργανωτικά στελέχη και δυστυχώς μέλη του Υπουργείου Προπαγάνδας του Γκαίμπελς, καθώς και μέλη της πρεσβείας της Ελλάδας. Κατόπιν αναχώρησαν για το Ολυμπιακό Χωριό, στην είσοδο του οποίου είχε παραταχθεί στρατιωτική δύναμη παίζοντας μουσική. Τριάντα άνδρες με αναμμένες δάδες, συνόδευσαν τους Έλληνες αθλητές, με τον Εθνικό τους Ύμνο να ακούγεται ξανά και την ελληνική σημαία να υψώνεται πρώτη. Το όλο γεγονός ήταν τόσο φαντασμαγορικό σε σημείο που τα γερμανικά συνεργεία δεν αντιστάθηκαν και το κινηματογράφησαν. Ο Ότο το είχε στο μυαλό του σαν εικόνα και πολύ θα ήθελε να πλησιάσει και να κουβεντιάσει με τους Έλληνες. Λίγα γνώριζε για την χώρα τους, μα κυρίως την είχε στο μυαλό του σαν έναν μικρό Παράδεισο, τυλιγμένο στα χρώματα του κυανού και λευκού, από τον ουρανό, τη θάλασσα και τις μικρές νησιώτικες εκκλησίες και σπίτια. Κάπως έτσι τη φανταζόταν και ώρες ώρες επιθυμούσε να ταξιδέψει μακριά από το μουντό και πλέον στρατιωτικό Βερολίνο. Στο εδώ και τώρα που το ρολόι της ιστορίας έδειχνε Σάββατο, πρώτη Αυγούστου του 36, είχε και εκείνος κλέψει την παράσταση κάνοντας τον Φύρερ περήφανο, που όλοι μιλούσαν για τον πανέμορφο Άριο άνδρα με τα υπέροχα χαρακτηριστικά και την αξιοζήλευτη κορμοστασιά.

Στις 15:35 όλες οι θύρες του Σταδίου έκλεισαν. Όλες εκτός από την επίσημη από όπου λίγα λεπτά αργότερα, φάνηκε η φιγούρα του Χίτλερ, συνοδευόμενη από τα δεξιά του χέρια, τον Χέρμαν Γκέρινγκ και τον Γιόζεφ Γκαίμπελς. Φορούσε στρατιωτική στολή και ένα κοριτσάκι ντυμένο στα μπλε τον υποδέχτηκε, δίνοντάς του μία ανθοδέσμη, ενώ το πλήθος ξεσπούσε σε εκκωφαντικά ΄΄Χάιλ Χίτλερ΄΄. Ο Χανς που εξαιτίας του καλού κλίματος κατόρθωσε να εισέλθει για να δει τον φίλο του, ένιωσε το στομάχι του να ανακατεύεται στην θέα του Χίτλερ και φυσικά η σκέψη του ήταν αντί για ανθοδέσμη, να λάβει έναν κάκτο ας πούμε, ή αντί για υψωμένα χέρια, διασκορπισμένα, ανοιχτά και ευθυτενή πέντε δάχτυλα.