Ο Απολογισμός(βιβλίο 1) #TYS2021υπο επιμέλεια

Η πρώτη του ήττα από τον Θεό του σταδίου/ part 4

Στη φωτό ο Μπάλντερ σε πιο νεαρη ηλικία

Κατά τη διάρκεια της αναμονής της αθλητικής γιορτής των Ολυμπιακών Αγώνων, το ξανθό κτήνος, ο Ράινχαρντ, αναλαμβάνει την αρχηγία της SD, κοινώς της Υπηρεσίας Ασφαλείας. Την εμφάνισή του ωστόσο ως αρχηγός της υπηρεσίας στρατιωτικών πληροφοριών, της Abwehr, έκανε ο Βίλχελμ Κανάρις, ένας μικρόσωμος ναύαρχος, με ύψος το πολύ ένα και εξήντα και ψαρά μαλλιά. Ήδη από τον Χειμώνα του 35, είχε κάνει την είσοδό του σε αυτό που ονόμαζε ως τη φωλιά της αλεπούς, εννοώντας τον Χίτλερ και τους δικούς του. Το πρόσωπο αυτό, όπως και εκείνο του οικονομολόγου Χιάλμαρ Σαχτ, θα έπαιζε έναν μεγάλο ρόλο σε ένα έργο όμως το οποίο οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα ήθελαν κάποια στιγμή να ξεχάσουν. Η νευραλγική του θέση τον έφερε πολύ κοντά στις μυστικές διαπραγματεύσεις των Άγγλων και των Γερμανών, για τον ρόλο του Χίτλερ στην Ευρώπη. Τα γεγονότα εσκεμμένα αποσιωπήθηκαν, καθώς οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες θα στήριζαν τον ναζισμό, έναντι στον κομμουνισμό και την επικράτηση του Ιωσήφ Στάλιν. Ο ίδιος επίσης δεν ήταν υπέρ του Κομμουνισμού, μα στο μέλλον πολλά πράγματα θα άλλαζαν όταν θα αντιλαμβανόταν πλήρως την φύση τη διεστραμμένη των Ες-Ες και των Ες-Α, που ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με την παραδοσιακή γερμανική άρχουσα τάξη που και ο ίδιος αγαπούσε.

Στο τώρα όμως, όντας δυσαρεστημένος από την οικογενειακή του ζωή, κοιμόταν στο γραφείο του συχνά στην Tripitz Ufer. Απόλυτα εχέμυθος σαν χαρακτήρας ήξερε να ακούει τον Χίτλερ πολύ καλύτερα από τον Χάιντριχ, ο οποίος μαζί με την Λίνα Χάιντριχ συχνά τον επισκεπτόταν, διαισθανόμενος πάντα δίχως να έχει αποδείξεις, πως ο Κανάρις δεν κατασκόπευε για τον Χίτλερ. Μάλλον το αντίθετο. Ο Χίτλερ βέβαια λιγότερο δύσπιστος, θα είχε εμπιστοσύνη στο όργανό του σχεδόν μέχρι το τέλος. Όλες αυτές οι λεπτές ισορροπίες ήταν εύθραυστες και χρήσιμες σε έναν νεαρό όπως ο Ότο, που στα σίγουρα θα έβρισκε τον εαυτό του μελλοντικά σε έναν ρόλο παρόμοιο με εκείνον του Κανάρις.

Οι πρόσφατοι Νόμοι της Νυρεμβέργης ενάντια στους Εβραίους όμως, είχαν οδηγήσει την παρέα του Νοικέλν σε αδιέξοδο. Η Κρίστα πάλευε όσο μπορούσε και με έναν ελαφρύ φόβο να τη συντροφεύει, να βοηθήσει την Χέλγκα και τον Άντον με λίγα τρόφιμα. Η κατάστασή τους χειροτέρευε με τον καιρό και ο Άντον τυπικά έστω, μιας που το ιατρείο του ανήκε, πάλευε να το κρατήσει ανοιχτό. Ο Χανς είχε κατεβάσει δύο πρόχειρες κουρτίνες μπροστά από τη βιτρίνα του μικρού τσαγκάρικου που ταυτόχρονα πουλούσε και τα προϊόντα που κατασκεύαζε, επισκευάζοντας παράλληλα και εκείνα που το είχαν ανάγκη. Η κυβέρνηση του είχε επιβάλει να έχει ζωγραφισμένο το άστρο του Δαβίδ με λευκή μπογιά στο τζάμι, ώστε η κοινωνία να γνωρίζει πως είναι εβραϊκό. Την επομένη της κηδείας του πατέρα του είχε πάει στο διαμέρισμα του ιδιοκτήτη, να τον παρακαλέσει να διατηρήσει το χώρο του μαγαζιού και τον επάνω όπου έμεναν.