Η πρώτη του ήττα από τον Θεό του σταδίου/part 6

262 52 155
                                    

Οι Γερμανοί πλέον έμοιαζαν σκλαβωμένοι. Στην ουσία όμως ήταν κάτι πολύ χειρότερο, που αν θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει, θα το έλεγε συντροφοποιημένοι. Αυτό ήταν κάτι τρομερά επικίνδυνο από μόνο του. Ήταν μία κατάσταση στην οποία ένιωθαν σαγηνευμένοι. Ζούσαν σε έναν κόσμο ονείρου και μέθης, ήταν τόσο ευτυχισμένοι και παράλληλα τόσο υποβιβασμένοι. Τόσο ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους που στην ουσία ήταν τόσο άσχημος. Τόσο περήφανοι και τόσο εξαιρετικά ποταποί και υπάνθρωποι. Νόμιζαν πως βάδιζαν στην κορυφή ενώ στην ουσία ήταν έτοιμοι να κυλιστούν στον βούρκο.

Το Βερολίνο τελευταία είχε αλλάξει. Ο πληθυσμός του είχε τριπλασιαστεί, τρεις χιλιάδες τρένα έφτασαν συνολικά μαζί φυσικά με όλες τις σημαντικές προσωπικότητες, γερμανικές και ξένες ενώ ο τοπικός Τύπος αποκαλούσε την πόλη ως την πρωτεύουσα του κόσμου. Δέκα μέρες και δέκα νύχτες συνεχόμενες, άπαντες βρίσκονταν σε μία ευχάριστη έξαψη, νιώθοντας ξαφνικά μία κάποια αισιοδοξία. Ως και για τον Χανς οι μέρες ήταν καλύτερες καθώς οι ένστολοι είχαν αποτραβηχτεί επιτέλους από τους δρόμους και με τόση κοσμοσυρροή είχε βρει την ευκαιρία να πουλήσει αρκετά ζευγάρια παπούτσια, παλεύοντας να κρύψει από τον νοικάρη του όσα περισσότερα έσοδα μπορούσε. Ο Στάινερ, ο Μπάλντερ, ο Ότο και μερικοί ακόμη σπουδαστές που είχαν ωστόσο διακριθεί για τις επιδόσεις τους στον αθλητισμό, θα βρίσκονταν για τις μέρες εκείνες στην πόλη. Ο Ότο ειδικά έπρεπε να λάβει οδηγίες για την εμφάνισή του με την Ολυμπιακή Φλόγα έπειτα από πολύωρες προπονήσεις.

Δυστυχώς αν υπήρχε κάτι που γνώριζε πολύ καλά, αυτό ήταν η απεραντοσύνη της υποκρισίας αυτών των εορτασμών. Τα πάντα έμοιαζαν σαν την τελευταία φλόγα από μικρό τσακμάκι, προτού οριστικά σβήσει. Επιτέλους όμως έστω και για λίγο, έβλεπε στους δρόμους ζευγάρια, εραστές της μπύρας, οικογένειες και φίλους και όχι το ρεύμα των μαύρων, πράσινων ή φαιών στολών. Στο πολεμικό Βερολίνο, την πρώην πρωτεύουσα της διασκέδασης, οι πολίτες για λίγο μόνο, έμοιαζαν πολυπληθέστεροι από τους στρατιωτικούς. Το στάδιο έχει γίνει το κέντρο της πόλης. Αυτό το μνημειώδες δημιούργημα κόστισε περίπου 77 εκατομμύρια μάρκα. Τη γενική διαχείριση είχε ο Χιάλμαρ Σαχτ και το θέαμα ήταν μεγαλειώδες.

Προτού βρεθεί για μερικές τελευταίες πρόβες στον χώρο του σταδίου, το πρώτο του βήμα ήταν να επισκεφθεί τη γειτονιά του. Ο Χανς σκούπιζε ένα μικρό πλατύσκαλο μπροστά από το μαγαζί και ο Ότο τρέχοντας παρίστανε δήθεν πως σηκώνει σκόνη στο πέρασμά του. Ο φίλος του δεν είχε ιδέα για το περιστατικό με την Χέλγκα. Είχαν περάσει περίπου δύο εβδομάδες και καθόλου δεν είχαν ιδωθεί μεταξύ τους. Αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές, θα μπορούσε να το δικαιολογήσει, ωστόσο δεδομένων των Νόμων της Νυρεμβέργης, τα πάντα πλέον δικαιολογούνταν. Αρχικά έμειναν να κοιτάζονται μεταξύ τους και ο Χανς χαιρόταν που ο Ότο φορούσε επιτέλους πολιτικά ρούχα. Ακίνητοι ξέσπασαν σε γέλια και έπειτα χώθηκε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.

Ο Απολογισμός(βιβλίο 1) #TYS2021υπο επιμέλειαWhere stories live. Discover now