Artık ne olacağı , kimin ne diyeceği umrumda bile değildi. Büyümek , belki de böyle bir şeydi. Aramızdaki mesafeyi kapattım. Göğüs kafesimi delip geçmekte ısrarcı olan kalbim tanıdıktı. Elimi ensesine götürüp parmak uçlarıma çıktım ve dudaklarımı on...
Bu kadar mıydı yani? Ne olmuştu ki şimdi? Düşünceli bir şekilde yatağa girmiştim ama geçirdiğim yılbaşından dolayı pişman değildim. Anıl gelmese de eğlenmiştim ve mutluydum. Ama neden gelmediğini merak ediyordum. Pazartesi mantıklı bir açıklama yapacağını umarak yatağıma uzandım.
***
Sabah erkenden kalkıp duş almış ve çok aç olduğum için direkt kahvaltı yapmaya inmiştim. Aysel Teyze daha gelmediği için her zamanki fıstık ezmesi ekmek ikilisine başvurmuş yanında da kahve içmiştim. Kahvaltımı yaptıktan sonra yukarı çıkıp üzerime ne giyeceğimi bir süre düşündükten sonra bunlara karar verdim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Duş aldığım için biraz da olsa kabarmış olan saçlarıma fön çektim ve oturup hafif bir makyaj yaptım. Tüm hafta sonu kar yağmış ama maalesef tutmamıştı. Şimdiyse hava soğuktu ve aralarda kar yapıyordu. Beyaz sırt çantamı hazırladıktan sonra gitarımı da alarak aşağı inip beyaz şişme montumu ve yine beyaz renkteki botlarımı giydim. Eylül mesaj atınca dışarı çıktım. Kapının önündeki arabasını görümce arka koltuğa sırt çantamı ve gitarımı bırakıp arabaya bindim. Cumartesiden sonra hala akşamdan kalma gözüküyordu.
"Günaydın ama sana pek aymamış galiba."
Eliyle başını ovuşturarak gözlerini kapattı.
"Kafam çok dolu ve başım ağrıyor. Ve hayattan nefret ediyorum."
"Pazartesi sabahları klasik. Hadi sür bakalım okula. Açılırsın."
***
Eylül Belen
Pazar sabahı Uğurun evinde uyandığımdan beri aklımdan çıkaramıyordum. Ben sızınca mecburen beni evde bir odada yatırmak zorunda kalmıştı. Uyandığımda ve sonrasında Uğurdan eskisi kadar nefreti etmiyordum. Sarhoş olsam da yılbaşı gecesini çok net hatırlıyordum ve onu öptüğümden beri bunu tekrar yapmak istiyordum. O da benim gibiydi. Aptal olmuştuk. Her gün yüzünü gördüğüm Uğur Tanrıer şimdi neden bu kadar çekiciydi. Ama tabiki bunu kimse bilemezdi. Onun da aynı fikride olduğundan emindim çünkü arkadaşları benimle olmasını hoş karşılamazdı.
Okula geldiğimizde bir şekilde Lavini kantine yollayıp üst kata sınıfa çıktım. Çantamı bırakıp karşı sınıfın kapısından çaktırmadan sınıfa göz attım. Oradaydı. Arkadaşlarıyla oturuyordu. Beni fark edince rahatladım. Başka kimsenin neden o tarafa baktığımı fark etmesini istemiyordum. Hemen geri çekilip duvara yaslanıp gelmesini beklemeye başladım.
Bir kaç dakika sonra arkadaşlarını orada bırakıp dışarı çıktığında yürümeye başladım. Peşimden geliyordu. En üst kata çıkıp arşiv ve depoların olduğu boş koridora girdim. Burada kimse olmazdı. Birkaç saniye sonra arkamdan koridora girince olabildiğince hızlı davranıp yanıma geldi ve beni duvara yaslayıp öpmeye başladı. Aynı şekilde karşılık verirken daha önce hayatımda kimseyle böyle öpüşmediğimin daha çok farkına varıyordum.
