Artık ne olacağı , kimin ne diyeceği umrumda bile değildi. Büyümek , belki de böyle bir şeydi. Aramızdaki mesafeyi kapattım. Göğüs kafesimi delip geçmekte ısrarcı olan kalbim tanıdıktı. Elimi ensesine götürüp parmak uçlarıma çıktım ve dudaklarımı on...
"Hayatımda yendiğim en başarılı çilekli pastalardan birisi."
"Kesinlikle , ellerinize sağlık canlarım. Lavinciğim tarifi kesin istiyorum. Ayrıca işin içinde benim oğlum da varken bu kadar başarılı bir pasta yapmana hayran kaldım."
"Hey , yardım ettim ve şu an yendiğin o çilekleri ben doğradım anne."
Nazlı Teyze ve Doruğun atışmasına hepimiz gülerken veranda da oturmuş yemekten sonra çaylarımızı içerken pasta yiyorduk. Pastam tahmin ettiğim gibi beğenilmişti.
"Öyle deme Nazlı Teyze , gerçekten yardımcı oldu. Ve son derece başarılıydı da."
Doruk annesine gördün mü der gibi beni gösterip pastasından bir çatal daha aldı. Dalya daha iyiydi. Burayı çok sevmiştim. Son gecemiz olması ve sabah erkenden eve dönüp direkt okula gidecek olmamız beni üzüyordu ama anın tadını çıkartmaya çalıştım. Güzel bir haftasonu olmuştu ve geldiğim için asla pişman değildim. Herkesin keyfi yerindeydi. Bir anda Enver Amca Doruğa döndü.
"Oğlum siz sabah kaçta okulda olmalısınız , yani kaçta dersiniz başlıyor?"
"9.00 gibi ders başlıyo baba , neden ki?"
"Muhtemelen sen benim arabamı alıp 4 ünüz birden gidersini. Yazı da okula bırakıp beraber geçersiniz. Öbür türlü yetişmeniz zor olur."
"Tamamdır , ama ben demiştim arabamı alıyim diye."
Nazlı Teyze Doruğa bir bakış atınca susmak zorunda kaldı.
***
Sabah erkenden alarmın sesi ile uyandım. Bugün normal pazartesilerden bile daha erken bi saatte kalkmıştım. Eve dönüş vaktiydi. Hem Yazın hem de kendi eşyalarımı dün akşamdan topladığım için sadece dönerken giyeceğimiz şeyler dışarıdaydı. Üzerime hemen çıkarttığım şeyleri giyip Yazı uyandırdım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yazla beraber çantalarımızı alıp aşağı indik. Kahvaltı yapacak vaktimiz yoktu. Nazlı Teyze hepimizin eline birer sandviç tutuşturdu.
"Aç aç gitmeyin okula kuzum , yolda yersiniz."
Çantalar arabaya yüklendi. Küçük bir çantaya okula da götürmem gereken şeyleri koymuştum. Öbür çantamı babamların arabasına koyduk. Enver amca arabasının anahtarını Doruğa verdi ve ellerini birbirine vurup dikkatleri üzerine topladı.
"Haydi bakalım , yola çıkıyoruz."
Yazla beraber arkaya binecekken Dalya benim yerime arka koltuğa bindi. Ona bir bakış atınca omuz silkti.
"Uykum var , arkada uyumak daha rahat. Bir de Yazla müzik dinlicez."
Gözlerimi devirip önde Doruğun yanındaki koltuğa oturdum. Şaşırsa da yola odaklandı. Araba sürerken son derece dikkatli olması dikkatimi çekmişti. Telefonumu açtığımda Anıldan mesaj geldiğini gördüm.
