SOLO

11

Öğlen arasında kafeteryada grup masasında yemeğimizi yerken Eylülün büyük bir heyecanla anlattığı yeni başladığı diziyi dinliyordum. O günün üzerinden birkaç gün geçmesine rağmen arada hala aklıma geliyordu. Gürel Ailesinin acı hikayesi muhtemelen buradaki çoğu kişinin çoktan bildiği ama yaklaşık 4 yıl olduğundan artık unuttukları sayılan bir şeydi. Benim içinse daha çok yeniydi. Doruk benim bunu bildiğimi bilmiyordu o yüzden onunla konuşamazdım. Kafamdan bunları atmaya çalışırken Anılın koluma dokunduğunu hissetim. Başımı ona çevirip düşüncelerimden kurtulunca bana gülümseyerek baka yüzüyle karşılaştım.

"Hey , Selam."

"Selam."

Suratının kızardığını görebiliyordum. Utanıyordu. Gülümsedim.

"Şeyy , ben dicektim ki eğer müsaitsen yarın akşam yemeğe çıkalım mı?"

Kaşlarımı kaldırdım. Şaşırmıştım ve tabiki utanmıştım.

"İkimiz mi?"

"Şeyy , evet."

Anıla baktığımda bunu söylemenin onun için zor olmadığını görebiliyordum. Ben ilk defa böyle bir teklif alıyordum.

"Nasıl yani , arkadaşça mı yoksa-"

Devamını getiremedim çünkü kendimden bu kadarını da beklemiyordum. Anıl artık rahatlamış gibiydi. Gülümseyerek bana baktı.

"Yoksa? Randevu gibi."

Utandığımı gizlemek için ben de gülümsedim. Anıl çok iyi bir çocuktu ve okuldaki çoğun kızın da hoşlanacağı bir çocuktu. Benden hoşlanmasına şaşırıyordum.

"Şeyy , olur."

Gülümsemesi genişlerken ben de gülümsedim. Anılın başının arkasında gözlerini dikmiş doğrudan bakan ifadesiz bir surat dikkatimi dağıtmaya yetti. Doruk Poyraz gözlerini dikmiş her zamanki sinir bozucu sırıtışı bile olmadan buraya , bana bakıyordu. Onu görmezden gelerek Anılla tüm konuşmama şahit olup benden de daha heyecanlı olan Eylüle döndüm. Anıl masanın bir diğer ucundaki yerine geri döndü.

"YAAAAA , İNANAMIYORUM KIZIM. SEN VE ANIL. AŞIRI UYUMLUSUNUZ. KAFAYI YİCEM KAFAYI AŞIRI İYİ. ANIL BAYA ÇEKİCİ VE İYİ NİYETLİ Bİ ÇOCUKTUR. REDDETTİĞİ KIZLARI REDDEDİŞLERİNŞ HATIRLIYORUM DA , KİMSE ONUN KADAR KİBAR OLAMAZ. YAAA LAVİİNN , O KADAR MUTLUYUM Kİ. YARIN CUMARTESİ , SÜPER. HEMEN ÖĞLEDEN 15. 00 GİBİ GELİP SENİN HAZIRLANMANA YARDIM EDERİM."

"Heyyy ben de."

Gülümseyerek bakan Senaya ben de gülümseyerek cevap verdim. Senadan sonra hiç konuşmadan dondurmasını yiyen Badeye baktık. Herkes ona bakınca suratını pes etmiş gibi asarak cevap verdi.

"Pekiii , ben de gelirim."

Eylül tekrardan bana döndü.

"Süper! Gruptaki 2. Çiftimiz hayırlı olsun."

Anılın duymasını istemediğim için Eylüle doğru eğildim.

"Şşşş , sessiz ol. Herkes duyacak. Ayrıca ilk çift kim , Bade ve Bora sonunda sevgili mi oldu?"

Eylül başını olumsuz anlamda sallayıp karşımızda oturup kendi aralarında konuşan Sena ve Emiri gösterdi. Gerçekten de çok yakıştıkları için gülümseyerek baktım.

"Çok doğru bir seçim."

"Baya yakışıyolar. Tıpkı Anıl ve senin gibi. Ya kızım inanamıyorum mükemmel oldu bu. Ayrıca Anılın uzun süreden sonra ilgi gösterdiği tek kız sensin. Çok heyecanlandım Allahım."