SOLO

17

"Gerçekten çok heyecanlı , yani müzik grubu fikri. Keşke sesim güzel olsaydı. O zaman ben de katılırdım. Ama çok heyacanlı Lavin. Tebrik ederim."

Dalya ile bizim semtte eve çok uzak olmayan bir kafeye kahve içmeye gelmiştik. Ona müzik grubu projesinden bahsedince çok heyecanlanmış ve çok sevinmişti. Gülümseyerek teşekkür ettim. Kahvesinin son kalan dibi içtikten sonra saate baktı.

"Oo ne ara saat 16.00 oldu. Doruk birazdan beni almaya gelecek. Kızlarla akşam sinemaya gideceğiz de. Oraya bırakacak. Yol üstünde seni de bırakalım mı?"

"Yok ya , ben kendim giderim. Siz gidin."

"Uğraşma işte canım , atla bırakalım."

Daha fazla gitmek istemezsem ortada bir şey var gibi görünecekti. Siyah jeep kafenin önüne yaklaşıp kornaya bastığında biz de hesabı isteyip kalktık. Dalya ön koltuğa otururken arka koltuğa oturdum. Dalya , Doruğa döndü.

"Naber?"

"İyi , senden?"

"İyi biz de , Lavini de eve bırakalım."

Dikiz aynasından bana baktı.

"Memnuniyetle."

Hiçbir şey demedim. Gözlerimi devirdim sonra da telefonumla ilgilenmeye başladım. Evin önüne geldiğinde durdu. Çantamı yanımdan aldım ve kapıyı açtım. Çıkarken de onlara döndüm.

"Çok güzel bir gündü Dalya. Tekrarlayalım. Bıraktığın için teşekkürler Poyraz."

"Her zaman."

Dışarı çıkıp kapıyı kapattım. Siyah jeep uzaklaşırken ben de bahçenin kapısından eve girdim. Lexi ben girer girmez yanıma koştu. Hemen yere eğilip kucağıma gelmesine izin verdim. Yüzümü yalamaya başladığında kahkahalar atarak onu öpüyordum.

"Ah Lexi , annecim ben de seni çok özledim. Bir tanem benim."

Lexiyle biraz oynadıktan sonra benden sıkılıp uzaklaştı. Ben de eve girdim. Kayra yarın gidiyordu. 2 hafta ışık hızıyla geçmişti. Müzik grubunun ilk buluşması Dönem Başı Balosundan sonraki hafta başlayacaktı. Eylül , Sena , Bade ve ben toplanıp kıyafetlerimizi kararlaştırmıştık. Modellere karar verince Senanın annesinin mıda atölyesine dikim için yollanmışlardı. Çok içime sinen bir elbise olmuştu. Bu iki haftalık zamanda hem ben hem de Kayra çok yoğunduk. İstediğimiz kadar birlikte vakit geçiremesek de her gün mutlaka ona ve Yaza vakit ayırmaya çalışmıştım. Bu son akşamımızdı. Birlikte geçirecektik tabiki. Anılı öptüğüm günün üzerinden 2 hafta geçmişti ama bu 2 haftada onunla da hiç baş başa kalamamıştık. Yani ondan bir teklif hala gelmemişti ama iyi gidiyorduk. Sanırım. Odama çıkıp üzerime rahat bir şeyler giydim ve saçlarımı toplayıp aşağı indim. Babam sürekli Kayrayı şirkete götürüyor , ortamı görmesini istiyordu. Hala gelmemişlerdi. Mutfaktan büyük bir bardak meyvesuyu aldım ve salona geçtim. Yaz salondaydı.

"Hey , bu akşam napıyoruz?"

Meyve suyumdan büyük bir yudum aldıktan sonra sehpaya bıraktım ve kendimi koltuğa attım.

"Bilmem , Kayra gelince konuşuruz. Ama bu son akşamımız. Çok eğlenceli olmalı."

"Kesinlikle."

Bir süre bir şey demedi ama sanki bir şey söylemek istiyo gibiydi.

"Abla , bir şey söyleyebilir miyim?"

Abla. Yaz bana genelde Lavin derdi. Abime abi derdi ama bana Lavin derdi.

"Konuşalım , ne hakkında?"