Doctor, Who Am I? | Türkçe | DW

Cryovolcano

Öncesinde...

“Sıkı tutunun! Bu arada. Adın ne?”
“Cryovolcano Kontrolcüsü Anna.”

...

“Bir kristal. Zaman-uzay yarığından kaçıp yüzyıllar önce buraya saklanmış bir güç kaynağı. Ve bizden yalnızca 100 metre uzakta! Eğer gidip onu buraya getirirsem 1-2 saat sonra buradan ayrılmış oluruz.”

...

“Ne var biliyor musunuz? Burda gözüm kapalı bile yolumu bulabilirim. Sanki yıllardır burda yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Cryovolcanonun her bir köşesine nasıl varılacağını çok iyi biliyorum. İçindeki elementleri hissedebiliyorum.”
...

“Arkanızı dönün.”
“Bu bir emirdir.”
“Buraya dönün.”

Cryovolcano

Sherry Anna ve Doktor arkalarındaki üç yaratığın yüzlerine bakıyorlardı. Yüz demek ne kadar doğru olursa tabii.

Bir cam küre şeklini andıran kafalarının içi gözüküyordu. Küçük beyinlerinin yanı sıra 3 adet kalın damar vücudun içine doğru ilerliyordu. Görmeyi sağladıkları yer boyunlarında yer alan bir tek gözdü. Gözün etrafı tüylerle kaplıydı. Ağızları cam kürenin üzerinde yer alsa da konuşmadıkları sürece belli olmuyordu bile! Ağızlarını her açtıklarında damarlar hareket ediyor, ağzın içinde dolaşıyordu. Dil gibi. İki tane ayaklarının yanı sıra arkada yer alan bir kuyrukları da vardı. Yürürken yukarı kıvrılan bu kuyruk durma pozisyonuna geçtiklerinde üçüncü bir ayak gibi arka tarafta sabitleniyordu. Üzerlerinde kıyafeti andıran hiçbir şey yoktu. Elleri yalnız tüy yumağından ibaretti. Silahları ellerinde nerdeyse kaybolmuş olmasına rağmen işe yarar oldukları her halinden belliydi.

“Tamam, tamam dönüyoruz. Biz zararsızız.”

“İsminiz, rütbeniz, buraya geliş nedeniniz, geliş şekliniz? Çabuk bir şekilde açıklayın.”

“Ben Doktor. Arkadaşlarım Sherry ve Anna. Buraya yanlışlıkla geldik. Aracımız bir tür… Arızadan dolayı buraya iniş yaptık ve çabucak ayrılmayı planlıyoruz. Eğer izniniz olursa ben de birkaç soru sormak istiyorum.”

Birbirlerine baktıktan sonra rengi daha koyu olan başıyla onay verdi. Komuta yetkisinin onda olduğu belli oluyordu.

“Merhaba. Acaba gölge bildirisine göre onaylanmış tür isminiz nedir?”

“Biz… Ami-mony ırkının 472 bininci kuşağındanız.”

“Ov. Bunu anlamalıydım. Böyle bir ortama uyum sağlayabilecek tek mükemmel ırk!”

Neler olduğunu anlamak için yanıp tutuşan Sherry ve Anna’nın sorusunu dile getiren Anna oldu.

“Doktor Ami-mony de nedir?”

“Aşırıyı seven uzaylılar diyebiliriz. Uyum sağlayabilme yetenekleri üst düzeyde. En son gördüğümde kavrulan bir güneşe yerleşiyorlardı. Ve bir de 100 küsür bininci kuşaktalardı. Hızlı ürerler. Dış görünümlerini yaşadıkları ortama göre seçerler.”

“Nasıl yani görünümleri mi değişir?”

“Hayır daha çok bu durum… Tıraş olmakla ilgili. Derilerini kazır ve yepyeni bir model için biyolojik congenial ilave edilmiş aşıları kullanır ve yeni görünüm elde ederler. Biraz karışık bir işlem.”

Sherry karşılarındaki yaratıklara farklı bir şekilde bakmaya başlamıştı.

“Üzgünüm araya giriyorum ama… Zihin okumayı sindirebilirim ama deri kazımak mı? Bu çok… Korkutucu!”

Anna hala anlayamadığı şeyler olduğunun farkındaydı.

“Peki nefes? Oksijen? Oksijene ihtiyaç duymuyor musunuz?”

“298 bininci kuşaktan beri ırkımız metanla besleniyor. Nefes almak bizler için gereksiz bir olgu.”

Sherry kafası karışık bir şekilde Doktor’a döndü.

“Sen haklıymışsın. Havayla canlılığı falan ölçemeyiz. Nefes almaya ihtiyaç duymayan bir ırk… Bu çok etkileyici.”

“Evet. Her neyse tüm bunları bir kenara bırakırsak… Bu yerin altında bir enerji kaynağı var eğer onu almamıza izin verirseniz burdan çıkıp gidebiliriz.”

“Bu imkansız. Sizler gezegenimize gelen böceklersiniz. Yok edileceksiniz.”

“Hey hey hey! Yok edilmek mi? Bu benim tarzım değil. Bizler size zarar bile vermedik. Konuşmayı deneseniz olmuyor mu? Neden herkes beni yok etmek istiyor?”

“Hey sen! Ben böcek falan değilim.”

“Sherry sanırım takılman gereken kelime yok edilecek olmamızdı.”

“Kusura bakma Doktor ama öleceksem en azından doğru kategoride öleyim.”

“Sherry senin hangi türden olduğunu bilmiyoruz.”

“O… O halde hangi türden olduğumu bulana kadar ölmesem iyi olacak. Yanlış bir sınıflandırmaya kurban gitmek istemem.”

Anna odaklanmış gibi görünüyordu. Gözlerinde mavimsi bir parlaklık belirmeye başladı. Bu sırada Ami-monylerden biri elindeki silahın emniyetini açtı. Silah ateş etmeye hazır bir şekilde Doktor’un kafasına dayanmıştı. Sherry bitmek bilmez sorularına bir yenisini ekledi.

“Hah. Bu arada Doktor hazır konusu açılmışken; Cryovolcano da nedir?”

“Konusu açılmışken mi?!? Zamanlama konusunda çalışmalıyız, Sherry. Şuan biraz meşgulüm. Öldürülmek üzereyim de… Bilirsin.”

“Ölmeden önce şu şeyi öğrenemez miyim? Sürekli sormak istiyorum fakat o kadar çok konuşuyorsun ki sormaya vakit kalmıyor.”

“Ov… Mümkünse şu silahı azıcık kaldırabilir misin? Bitmek bilmeyen meraka sahip birine cevap vermeyi planlıyorum da. Evet. Teşekkür ederim, böyle daha iyi. Kısaca açıklarsak Sherry Cryovolcano buz yanardağlarıdır. Çok soğuk gezegenlerde yer alırlar. O bildiğiniz lavlar yerine yüzeye su, metan, hidrojen gibi şeyler fırlatırlar. Yeterince açıklayıcı oldu mu?”

“Peki bu Cryovolcano Kontrolcüleri… Onları kontrol edebilir mi?”

“Büyük ihtimalle, evet. Genelde patlamaların düzenli olmasını sağlamak amaçlı seçilirler ve özel yetenekle kuşatılırlar. Cryovolcanonun yakınında olduklarında güçleri harekete geçer ve dağın bütün ayrıntıları zihinlerinde belirir. Patlamasını sağlamak için gerekli baskıyı, baskının ne kadar olduğu… Nereye olması gerektiği. Yaratacakları ses dalgalarının sonuçlarını bile tahmin edebilirler. Yani onlara verilen güç dağı kontrol etmek değildir aslında. Dağın nasıl kontrol edileceğini bilmektir. Onları büyük bir Cryovolcano uzmanları olarak düşünebilirsin. Hızlı matematiksel işlemler, iyi bir içgüdü. Onları güçlü kılan odur.”

“Peki biz şuan Cryovolcanonun içinde miyiz?”

“O, evet. Sanırım anladım seni Sherry. Anna yerinde rahat mısın?”

“Hem de nasıl. Kulaklarınızı tıkayın çocuklar! Aaooaaoooauuhu..."

Devam Edecek...

Yazar Notu:
Önceki bölümün oyları az olsa da hikayenin genel oyları arttı. Ve çok sevgili okuyucularımı daha fazla bekletmek istemedim.