Doctor, Who Am I? | Türkçe | DW

2.Sezon - Yol Ayrımı

Geçenki bölüm en az votelu bölüm bu yüzden inatla yeni bölüm atmadım.
Neyse hadi bölüme geçin ama bir daha bu kadar az votela bıraktığınızı görmeyeyim affafs Kulağınızı çekerim affafsfs
...
YENİ BÖLÜM

Medusa acıdan kıvranırken zihnine gelen son darbeye dayanamadı. O son darbenin zihnine girmesi ile hem gözünden, hem kulağından, hem ağzından kanlar boşalmaya başladı. Saç diplerinden çıkan kanın ardından başka bir sıvı daha akıyordu. Darbenin zihnine girişi sonu olmuştu. Henüz o darbeyi hissedemeden, ne olduğunu dahi anlayamadan zihni daha fazla dayanamadı.

Spark, Medusa'nın başına gitti. Ayağıyla cenin pozisyonundaki cesedin yüzünü yukarı çevirdi. Eğilip gözlüğünü çıkardı. Gözlerinin... Taşa çeviren, korku salan Medusa'nın gözlerinin yerinde koca bir boşluk vardı. Gözleri adeta içeri doğru çökmüş, derisi çekilmişti. Saç diplerindeki sıvıya baktı.

Beyin sıvısı mıydı? İğrenerek geri çekildi. Arkasına döndüğün Anna ve Doktor'a baktı. Yüz ifadelerinde bir farklılık vardı.

YOL AYRIMI

Doktor hiçbir şey söylemeden odanın kontrol paneline koştu. Burdan çıkmaları için gerekli ayarlamaları yapıyordu. Anna ise düşüncelerini boş verip Spark'a sarıldı. Onu cidden çok özlemişti.

-İyi misin?

-Evet. Biraz ağrım var. Sen... İyi misin?

Anna bu soruyu sorarken çekinmiş gibiydi.

-Evet. Aslında baş ağrım olurdu ancak bu odadan dolayı sanırım. Kendimi gayet iyi hissediyorum.

Doktor onlara arkası dönük bir haldeyken açıklama yaptı.

-Bu oda korkuları kullanıyor. Sen de öyle yaptın. Korkuyla saldırdın. Bu yüzden seni kendine ait bir parçaymış gibi gördü. Odanın yıpratıcı etkisi sana yardımcı bir etkiye dönüştü.

Doktor cümlesini bitirdiğinde Tardis odada belirdi. Medusa yüzünden rotası sapan Tardis'i gözden geçirmeyi planlıyordu, Doktor. Ancak şuan da çok daha öncelikli şeyle vardı. Spark'a doğru döndü. Sanki bunu hiç konuşmak istemiyordu. Doğru sözcükleri arıyor gibiydi.

-Nasıl? Neden? Nasıl bu kadar çok...

-Değiştim?

-Evet Spark. Nasıl bu kadar çabuk, bu kadar çok değiştin? Seni tanıdığımda içindeki öfkeyi iyiliğe adamıştın. Bu yaptıkların... Çok fazla.

Spark sinirlenmişti.

-O bunu çoktan hak etmişti.

Anna gözlerini yerden kaldırdı. Kırık bir ses tonuyla;

-Ya sen? Bu kadar acımasız olmayı hak ettin mi?

-Neden ona iyi davranmamı bekliyordunuz ki? İyi olmamı gerektirecek hiçbir neden yok.

-Bizzat sen varsın Spark. Kendin için iyi olmalıydın.

-Bakın. Masumları incitmiyorum. Neden kızdığınızı anlamış değilim. Ona hak ettiğini verdim. Ayrıca bana karışmak gibi bir durumunuz söz konusu değil istediğimi yaparım ve yapacağım da. Bu benim kendi yolum.

Anna yalvaran gözlerle bakıyordu.

-Karşı koy. Bundan zevk alıyordun. Bu hisse karşı koy. Lütfen.

-Kendim için yaşıyorum. Zevk aldığım bir şey neden yanlış olsun ki?

-Bu sana yetmezse ya? Bir gün beni ve Anna'yı karşında bulursan ne olacak?

Spark başını dikleştirdi. Doktor ise kızgın ve kırgın bir bakışla karşılık vardı. Anna ise sadece üzgündü.

-Ne yapmak istersem onu yapacağım.

Aradaki soğukluk sessizliği getirdi. Birkaç dakika sonra gözler birbirinden uzaklaştı ve Spark konuştu.

-Sanırım birbirimize elveda desek, iyi olacak.

Doktor ve Anna Tardis'e girdiklerinde sessizliği de beraberlerinde getirmişlerdi. Ne kadar süre sonra bilinmez Anna konuştu.

-Öğret, dedi. Bana Tardis'i gerçekten uçurmayı öğret.

Doktor da o da ne demek istediğini anlamıştı. Anna portatif bir araçla tek başına uçmak istiyordu. Sparkı o halde gördükten sonra Sparkla arasındaki bağı sorgulamaya başlamış olmalıydı. Öğretmeninden şüphe duyarken Doktor'a koşulsuz şartsız bağlanması beklenemezdi. Doktor sessizce başını salladı. Tardis pekala bir deneme aracı yapmasına yardım edebilirdi.

Devam Edecek...

Evet baya bir kısa oldu farkındayım ama kurguya müdahale etmemek için uzatmayayım dedim :)