Kötü Çocuk I & II

1

"Günaydın leydim."

"Günaydın Bay Harrington," diye selamladım mahallenin kendini korsan sanan delisini.

On yedinci yüzyılı anımsatan kıyafetler giyen ve kendine bu yabancı ismi veren adamdı. Ona deli demek istemiyordum ama asıl ismini bilmediğimden ve sorunlu biz insanlar gibi olmadığından ona takılan lakabı bazen kullanmak zorunda kalıyordum. O Bay Harrington'dı. Bu şehirde sevdiğim tek adam.

"İyi günler leydim."

Ona doğru dönüp reverans yaparak "İyi günler kaptan," dedim. Bu saygılı selamlamadan hoşlandığı için bunu bilerek yapıyordum. Sokakta kahkahası yankılanırken gülümseyerek önüme döndüm ve tekrar yürümeye başladım.

Burası benim içinde bulunmaktan her gün, her dakika, her saniye nefret ettiğim şehirdi.

Melehan; diğer adıyla benim cehennemim!

☯︎

Selam!

Yeniden okumak isteyen ve ilk kez gelen herkes hoş geldi!

Seri kitap olduktan sonra yayından kalkmıştı biliyorsunuz. Dokuz yıl olmuş yazalı... 10.Yıla özel yeniden burada olacak. Pek bir değişikliğe uğramadan kitap olmuştu. O dönemin koşullarında yazıldığı hali bir yana bugün bir yana. Belki, bazı sürprizli bölümlerin de dahil olduğu kısımlarla yeniden sizlerle olacak.

Ayrıca Kayla ve Meriç hikayesi olan Turuncu'ya profilimden ulaşabilir, okuyabilirsiniz.

Bunu söylemeyi çok özlemişim, iyi ki varsınız!

Çok çok öpüyorum!