Kötü Çocuk I & II

32

Annem beni salonda bekliyordu. Özlem giderme günümüzün bittiğini yüzünden anlamıştım. Saati kontrol ettim ve sadece hemen gelmemesini umarak annemin karşısına oturdum.

"Babanla dün ne konuştuk merak etmiyor musun?"

Aslında hayır.

Bacaklarımı koltuğun üstüne çektikten sonra başımı iki yana salladım.

"Senin için endişeleniyoruz. Onun canını sıkmak için yanlış kişilerle arkadaşlık ettiğini düşünüyor. Buna ihtimal vermezdim ama baban bu konuda çok ısrarcı. Kendi engelleyici bir yöntem bulduğunu iddia etse de ben senden dinlemek istiyorum."

"Neyi?"dedim anlamazdan gelerek.

"Ne yapmaya çalıştığını?"

"Hiç. Arkadaş edinmeye çalışıyorum. Bir kere yanlış bir yerde bulundum diye abartılacak bir şey yok. Okuldan eve gidip geliyorum."

Çenesini ovalarken bir süre sessiz kalıp düşündü. Saati kontrol ettim. Gelmesi çok uzun sürmezdi ama bir zaman vermemişti. Telefonu cebimden çıkarıp hızlıca bir mesaj yazdım.

Gönderilen: Meriç

Olmaz. Annem burada.

"Yeni arkadaşların nasıl yerlerde vakit geçiriyor?"

Bu kadar düşünmenin sonunda en temiz yoldan soru sorması şaşırtıcı değildi. Annem benim karşıma geçmez, yanımda olduğunu hissederek her konuya yaklaşırdı ama zaten daha önce hayatımızda böyle durumlarla sık karşılaşmazdık. Bu yeni bir durumdu.

"Sana yardımcı olayım. İsmi, Meriç. Ailesi çok zengin ama o bu durumu kullanmak istemediği için aksi yerlerde takılıyor. Ben de tanıştığımız ilk gün öyle bir yerde bulundum ama sorun yok. Hem artık hiçbir yere gitmiyorum. Bir kere de Meriç buraya ders çalışmaya geldi."

"Demek ders çalışıyor?"dedi annem rahatsız edici bir imayla. Neden öfkelendiğimi bilmiyorum ama karşıma kim geçerse geçsin kendimi Meriç'i savunurken bulmaya şaşırmıyordum artık.

"Resim çiziyor çok iyi. Okul bu yüzden arkasında ve evet, ders çalışıyor çünkü geleceği buna bağlı." Fazla iddialı, süslenmiş bir yorumdu. Gerçeği neden söyleyemiyordum?

Berbat insanlarla tanışan, kurtarılmaya muhtaç ama bunu reddeden, muhtemelen babası yüzünden travması olan ve bunun öfkesine beni de dahil eden, genelde kaba, senin hiç alışık olmadığın, benim de normalde arkadaşlık etmeyeceğim biri ama ediyorum işte anne. Onunla arkadaşlık ediyorum, onu merak ediyorum ve dahası ondan hoşlanıyorum!

"Neden savunmacı bir tavra büründüğünü anlayamıyorum. Savunmaya muhtaç bir durumda mı?"

Ne demek istediğini çok iyi biliyordum. Nefesimi sesi bir şekilde dışarı bıraktıktan sonra kucağımda titreyen telefonu elime aldım.

Gönderen: Meriç

Sen benim annemi düşündün mü?

Gönderilen: Meriç

Biz de tam senden bahsediyorduk. İstersen katıl ama uyarayım annem senin annene benzemez. Benim babama da benzemez. İnan bana bayılırsın!

"O mu yazıyor?"

Telefonu bırakıp isteksizce kafamı kaldırdım.

"Anne gelmek istediğimde bana hayır dedin. Burada kalacağım ama her şeyi yine sen mi kontrol edeceksin? Biz bir şekilde hallediyoruz. Senin istediğin de bu değil miydi?"