Ms. Transferee Meets Mr. SC President

CHAPTER 13 : Call It What You Want

"Like like na pinagsasabi mo dyan? Hinde no." Sabi ko tas sabay irap. Samahan mo pa ng sobrang poker face, sana umepek ka naman.

"Really?" Tanong niya sabay ngiti. Nako nako bakit ba lately napapaligiran ako ng mga Diyos ng kagwapuhan? Grabe. Feeling ko tuloy Goddess of beauty na rin ako. Aphrodite lang ang peg!

Tango-tango lang ako sabay kain ng recess. Haaay. Kahit papaano relieved na rin ako kasi hindi ko na kailangang iwasan itong lalaking ito. Akala ko talaga galit tong mokong na to eh. buti nalang ang ganda ko.

"Can I ask you something, Merielle?"

"Sure. Kahit ano basta wag tungkol sa Math."

"Oh, no. Actually this is not related to any of our subject, nor the School." Nag-ehem siya tapos tingin sa kaliwa, kanan. sa likod, tapos sa akin na. "Can you please be my friend?" Hindi pa ko sumasagot pero sobrang tensed na siya.

Hala. May sapak ata sa utak itong lalaking 'to. Bakit naman siya sobrang seryoso, makikipag kaibigan lang pala?

"Oh surelala! No problem! Bakit naman sobrang nerbyos mo ha?!"

Tumawa siya tapos huminga ng malalim. "Hooo. I thought you're gonna refuse. Thanks, anyway."

"Hay nga pala, since new friends tayo, we should have an endearment!"

"E-endearment?" Kitang-kita ko sa mukha niyang close to perfection na nahihiya siya sa sinasabi ko. "O-okay lang ba yun? I mean, diba sa mga taong nasa relationship lang yung ganun?"

"Haay, mayaman ka nga pala no, may iba pa kasing tawag dun ano ka ba. Call sign sa text, sa tawag, or kahit i-nickname mo na lang yun sa friend mo. Uso kaya yun, ano ka ba. Yung mga kaibigan ko dati may tig-iisa kaming call signs ehh."

"Ah, okay." Yun lang yung nasabi niya. "So, what will it be then?"

"Ahhmm, sandali lang... What about Peaches? Or Munchmallows? Apple pie kaya?"

Tawang to the max yung nireply ni Samuel sa akin. Tapos ginulo niya 'yung buhok ko. Isa pa tong gumagalaw ng buhok!

"Honestly? Peaches? Apple pie?" Then tawa. Ay nako.

"Oo. Ano bang nakakatawa?" Tinaasan ko siya ng kilay tapos tumigil na siya.

"Sorry. It's my first time to meet a girl like you." Then he smiled. Hay, kung ganyan lang naman din ng ganyan eh magkakasundo kami.

"Okay, forgiven. So ano na? Peaches na lang?"

Natawa siya ng mahina pero pinigil naman niya agad. "Yeah, peaches.  Ibig sabihin, si Kyle may endearment din kayo?"

Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Teka, friend ko rin naman si Kyle ah? Bakit nga wala kaming tawagan?

Duh, si Phoebe nga rin wala kayong tawagan eh!

"Oo naman! Meron na!" Pagsisinungaling ko! Waaaa!

____

Self-study time. Sakto! Masosolo ko si Kyle nito.

"Kyle. Hi!" Bati ko sa kanya habang siya nagbabasa ng libro.

"Yo." Sabi niya, not looking at me. Nag-away na naman ba sila ni Phoebe?

"Hoy, tingin ka naman!"

Binaba niya yung libro niya tapos tumingin sakin. Masamang tingin. "Oh. Bakit?"

"Apple pie o banana pie?" I asked with matching smile pa yan ha.

He rolled his eyes at me tapos binalik yung libro sa mukha niya!

"Kyle, tinatanong kaya kita. Sagot."

"Bakit lilibre mo ba ko?"

"Hinde shunga! Basta pumili ka na lang! Apple pie o Banana Pie?!"

"Wala. Ayoko sa lahat pie." Sagot niya.

"O sige eto na lang. Munchkins or popcorn?"

"Munchkins? Popcorn? Ililibre mo ba talaga ako?"

"Tawagan natin!" Sa totoo lang, nakakahiya yung ginagawa ko. Well, hayaan mo na. Para naman lumigaya naman ako kahit saglit lang sa buhay ko. Dami ko kasing iniisip eh.

Ibinaba niya ulit yung libro niya then he grinned. "Alam mo ikaw, ang weird mo. Why not call me handsome? I will call you weirdo."

What the hell?

Bumalik na ko sa upuan ko tapos nanahimik. Bakit ba kasi binida ko pa kay Samuel 'yung tawagan na ganyan, nakakabwisit tuloy. Pero bigla niya kong binulungan. "Sabay tayo mamaya, weirdo."

____

FL01