166.Bölüm

330K 19.1K 36.9K
                                    

Sevgili Maça Kızı 8 Ailesi,

Çok sorulduğu için burada cevaplamanın daha uygun olduğunu düşündüm. Evet, adım adım finale yaklaşıyoruz. Fakat ben, bölüm bölüm yazmadığım için, kaç bölüm kaldı sorunuza şu an için cevap veremiyorum. Bu hesap hep şaşma yapabiliyor çünkü, daha önce başıma geldi. Finali her ne kadar çoktan, daha en baştan tasarlanmış olsa da henüz yazmadığımı söyleyebilirim. Yani 8 Kasım'da final yapacağımızla alakalı gördüğünüz her şey söylentiden ibarettir.

Bir de yine çok sorulduğu için cevap vermek isterim, Instagram soru cevaplarında, okumanızı sabırsızlıkla beklediğim bir yer olduğunu söylemiştim, henüz onu okumadınız.

Oylarınız, yorumlarınız, tweetleriniz ve mesajlarınız için minnettarım!

Ihlamurumu aldım, -evet yine hastayım, çünkü kış geldi- yorganımın altına girdim ve bu akşam da yine, satır aralarında olacağım. Orada buluşalım! ✨🫠💛

Sizleri çok seviyorum, var olun, daima! 🌻

♠️

"Bana da bir çanta düşer mi sevgili Kara?" diye sordum.

Bora, kalabalıktaki bir noktaya bakıyordu ve belki de beni insanların coşkulu seslerinden ve kahkahalarından duyamamıştı bile. Nereye baktığını anlamak için bakışlarını takip ettiğimde, bir kadın gördüm.

Güzel, zayıf ve seksi bir kadın.

Bora, kadına bakıyordu. Bora, kadına mı bakıyordu? Kadın, Bora'ya bakmıyordu ama Bora kadına bakıyordu. Bora niye o kadına bakıyordu? Ve niye hâlâ bakıyordu? Ben baktığını fark edeli on beş saniye olmuştu ama belli ki fazlası da vardı.

Bora, niye bir kadına bakıyordu?

"Kara!" dedim, yüksek çıkan bir sesle.

Sesim kulaklarına ulaştığında, varlığımı ancak hatırlamış gibi bana döndü ve gülümsedi. Kendisine Kara dememden nefret ettiğini biliyordum, neden gülümsüyordu?!

"Sevgilim," dedi, beni kendine çekip sarılırken. Onun bir eli sırtıma, bir eli de belime yerleşmişti ama benim ellerim havada kalmıştı. Bora, bir kadına bakmıştı. İnsan içindeydik. Hafifçe sırtına dokunurken, o kadına baktım. Kadın ise elindeki çantanın içindeki chiplere bakıyordu. Küfretmemeliydim. Kafamda da kurmamalıydım. Belki de Bora, kadına boş boş bakmıştı, sadece gözleri dalmıştı. Kendimi kandırmamalıydım. O bakışların boş olmadıkları belliydi ama bakışlarına mana yüklemek de nefesimi kesiyordu. Ben ne bok yiyecektim?!

Sakin olmalıydım.

Sakin falan olamazdım çünkü kocamın ilk defa bir kadına bu denli bir dikkatle baktığına şahit oluyordum ve hayatın içinde, böylesi bir duruma hazır değildim.

Her şey çirkin ve sivilceli olduğum içindi!

"Benim biraz insanlarla oynamam lazım," diye fısıldadı kulağıma. "Ve benimle konuşmak isteyen bir sürü kişi var, insan içine karışmam gerek. Sonra da Dolu operasyonu var, biliyorsun..." Ayrıldığımızda gözlerimiz birleşti. "Eşlik edecek misin bana?" diye sordu.

Maça Kızı 8Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin