រឿង ភ្លើងគំនុំ ប្រល័យស្នេហ៍

រឿង ភ្លើងគំនុំ ប្រល័យស្នេហ៍
ភាគទី៣៧

( ខ្លួនមួយចង់ជិះទូកពីរ )

យេរីនបន្ទាប់ពីងូតទឹកហើយ នាងក៏ផ្លាស់ខោអាវហើយដើរសំដៅមកកាន់តុអាហារ ដោយមានលូស៍អង្គុយចាំនាង ប៉ុន្តែនាងមិនខ្វល់ពីវត្តមានរបស់គេនោះទេ យេរីននាងក៏ដើរវាងដើម្បីអង្គុយឆ្ងាយពីគេ ។ ហើយក៏ចាត់ចែងអាហារដែលនៅចំពោះមុខនាង
<< យ៉ាងម៉េចដែរ...ឆ្ងាញ់ទេ...>> លូស៍ សួរដោយការចង់ដឹង ព្រោះឃើញនាង គិតតែញ៉ាំដោយមិននិយាយអ្វីសោះ
<< លោកជាអ្នកធ្វើឬ >> យេរីន មិនឆ្លើយ តែបែរជាសួរបកទៅកាន់គេវិញ
<< ត្រូវហើយ....បងជាអ្នកធ្វើ...យ៉ាងម៉េចដែរត្រូវមាត់អូនទេ>> លូស៍ គេឆ្លើយនូវសំណួររបស់យេរីន
<< ក៏គ្រាន់បើ >> យេរីន មិនចង់សរសើរគេថាអាហារដែលគេធ្វើនេះគឺឆ្ងាញ់ខ្លាំងណាស់ ទើបនាងនិយាយទៅគេបែបធម្មតាធម្មតា
<< បើអូនអាចញ៉ាំបានប៉ុណ្ណឹងក៏ល្អហើយ>> លូស៍ គិតថាអាហារដែលគេធ្វើនេះ ស្អាតហ្នឹងមិនត្រូវចិត្តរបស់នាងទេមើលទៅ តែនៅពេលដែលឮយេរីន ឆ្លើយដូច្នេះក៏ធ្វើអីគេធូរចិត្ត ។ ហើយគេក៏មិនរំខាននាងក៏ទៅទៀត ដោយទុកឲ្យនាងញ៉ាំអាហារ ដែលគេធ្វើ ។ ហើយបន្ទាប់ពីឃើញនាងចាត់ចែងអាហារដែលគេបានធ្វើអស់ហើយ គេក៏ចាប់ផ្ដើម និយាយនៅរឿងកកស្ទះនៅក្នុងទ្រូងគេជាមួយនាង
<< យេរីន...តើយើងអាចត្រូវគ្នាដូចដើមវិញបានទេ>> លូស៍ គិតពេញមួយយប់ហើយ ថាគេត្រូវតែនិយាយរឿងនេះជាមួយយេរីននៅថ្ងៃនេះ ព្រោះគេមិនចង់អូសបន្លាយពេលវេលាឲ្យយូរជាងនេះទៅទៀតទេ ។ ចំណែកឯយេរីន ដែលឮនៅពាក្យដែលគេនិយាយហើយ នាងក៏ឈប់ឆ្អឹង ដូចពិភពលោកនេះឈប់ដើរអញ្ចឹង
<< នេះលោក...ចង់លេងសើចអ្វីជាមួយខ្ញុំទៀតហើយ >> យេរីន នាងពិតជាស្ទាក់ស្ទើរចិត្តណាស់នៅពេលដែលឮគេនិយាយដូច្នេះ ព្រោះចិត្តនាងក៏នៅស្រលាញ់គេ តែនាងខ្លាចថាគេនឹងធ្វើបាបចិត្តនាងដូចកាលពីមុន
<< បងមិនបានចង់លេងសើចអ្វីទេយេរីន...បងពិតជា ចង់សុំឱកាសអូនពិតមែន...ដើម្បីលុបលាងកំហុសដែលបងបានធ្វើកាលពីមុន...ផ្ដល់ឱកាសអោយបងម្ដងទៀតបានទេយេរីន >> លូស៍ មិនត្រឹមតែនិយាយប៉ុណ្ណោះទេ គេក៏បានខិតមកជិតយេរីន ហើយចាប់ដៃទាំងពីររបស់នាងជាប់ទៀតផង ។ ហើយគេក៏ប្រទះឃើញចិញ្ចៀនរៀបការរបស់គេ នៅជាប់នឹងដៃរបស់នាងដូចដើម ធ្វើឱ្យគេសប្បាយចិត្តណាស់ ដែលនាងនៅថែរក្សាវាទុក
<< គឺ.....>> យេរីន ពេលនេះនាងពិតជាស្ទាក់ស្ទើរមិនដឹងឆ្លើយតបទៅគេវិញយ៉ាងដូចម្ដេចនោះទេ
<< បងពិតជា...សុំឱកាសម្ដងនេះពិតមែន...បើសិនជាបងធ្វើខុសលើកក្រោយទៀត...អូនចង់ធ្វើយ៉ាងម៉េចចំពោះបងក៏បាន...អូនចង់យកកាំភ្លើងមកបាញ់ចំដើមទ្រូងរបស់បងក៏បាន...បងព្រមតាមការសម្រេចចិត្តរបស់អូន...ឱ្យតែអរគុណផ្ដល់ឱកាសឲ្យបងបានលុបលាងទោសកំហុស >> លូស៍ ពេលនេះគេអន្ទះសាចង់ដឹងចម្លើយពីយេរីន ស្ទើរតែដាច់ខ្យល់ទៅហើយ
<< បាន...ខ្ញុំផ្ដល់ឱកាស...ឱ្យលោកម្ដងនេះទៀតទៅចុះ...តែលោកត្រូវចាំថា...មិនមានលើកក្រោយទៀតទេ...ដែលខ្ញុំផ្ដល់ឱកាសឲ្យលោក>> គ្រាន់តែស្ដាប់ឮ យេរីននិយាយចប់ភ្លាម លូស៍ក៏បានទាញនាងមកឪបក្នុងរង្វង់ដៃរបស់គេ ដោយចិត្តរំភើបឥតឧបមា ដែលគេបានការអភ័យទោសពីយេរីន
<< ជុប...ជុប...>> លូស៍ ដោយសារតែសប្បាយចិត្តពេក គេក៏ចាប់ថើបថ្ពាល់នាង ឆ្វេងផងស្តាប់ផង
<< បានហើយ...>> យេរីន ពេលនេះនាងក៏សប្បាយចិត្តដែរដែលមានឱកាស អាចនៅក្បែរមនុស្សដែលនាងស្រលាញ់ ហើយការអភ័យទោសឱ្យគេលើកនេះ គឺមានធ្វើតាមចិត្តរបស់នាង ដោយមិនដឹងទេថាគេ អាចធ្វើតាមនៅអ្វីដែលគេបានសន្យាឬអត់
<< យេរីន...បងចង់សងកូនទៅអូនវិញ>> លូស៍ និយាយដោយប្រើក្រសែភ្នែកក្រេបកាម សម្លឹងតែកាន់យេរីន
<< ឆ្កួតបងនិយាយអ្វីហ្នឹង>> យេរីន នៅពេលដែលឃើញគេសម្លឹងមកកាន់ខ្លួនដូច្នេះ នាងក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើខ្លួនមិនត្រូវ
<< បងនិយាយមែនណាយេរីន...>> លូស៍ និយាយចប់គេក៏ចាប់ផ្ដើមថើបមាត់របស់យេរីន ហើយប្ដូរខ្លួនទេលើសាឡុងដែលគេបានអង្គុយ ។ ចំណែកឯយេរីន នាងក៏មិនបានប្រកែកអ្វី ក៏ព្រមតាមនូវអ្វីដែលគេធ្វើគ្រប់សព្វបែបយ៉ាង
<< អ្ហាស៎...លូស៍...បានហើយឈប់ធ្វើបានអូនទៅ>> យេរីន នាងពិតជាទ្រាំមិនបានទេ នៅពេលដែលគេ បោះអង្អែលរាងកាយរបស់នាង ហើយពេលនេះគេ កំពុងតែប្រលែងជាមួយនឹងដើមទ្រូងរបស់នាង ដោយភាពភ្លើតភ្លើន ហើយលេបត្របាក់ផ្លែឈ័ររីទាំងពីររបស់នាង ដោយមិនថ្មមសូម្បីតែបន្តិច ។
ហើយលូស៍ក៏បាន ចាប់ដោះសម្លៀកបំពាក់យេរីន និងខ្លួនឯងចេញ ដែលពេលនេះពួកគេទាំងពីរនាក់ គឺគ្មានសម្លៀកបំពាក់នៅនឹងខ្លួនដូចគ្នា
<< អ្ហាស៎....យេរីន...បងចាប់ផ្ដើមហើយណា>> ដោយមិនរង់ចាំការអនុញ្ញាតពីម្ចាស់រាងកាយ គេក៏បានយកនាគរាជរបស់គេ សូមបញ្ចូលក្នុងរាងកាយរបស់យេរីនភ្លាម
<< អ្ហាស៎...ស៊ឺត...តឹងណែនល្អណាស់>> លូស៍ពេលនេះគេកំពុងតែធ្វើចលនា នៅលើរាងកាយយេរីនដោយភាពស្រណុកសុខស្រួល រកអ្វីមកប្រដូចមិនបាន
<< អ្ហាស៎...អ្ហាស៎....>> យេរីន នាងក៏បានឱបគេជាប់ ហើយស្រែកថ្ងូរ ។ ហើយភ្លើងស្នេហ៍របស់គេទាំងពីរនាក់ ក៏បានឆេះឡើងដោយសន្ធោសន្ធៅ ដោយមិនមានអ្នកណាមករំខានពួកគេទាំងពីរនាក់ឡើយ