រឿង ភ្លើងគំនុំ ប្រល័យស្នេហ៍
ភាគទី ៧
យេរីន នៅពេលដែលលឺសំដីរបស់ លូស៍ និយាយហើយនាងក៏រកកលចង់យំ ព្រោះគេនិយាយស្ដីចេញមក មិនឲ្យតម្លៃនាងដែលជាមនុស្សស្រី ហើយធ្វើដូចនាងជាស្រីលក់ខ្លួនអញ្ចឹង ធ្វើឲ្យនាងមានអារម្មណ៍ថាហួសចិត្តនឹងគេខ្លាំង កោតគេចេះនិយាយស្ដីអញ្ចឹងចេញមកទៅរួច
<< ខ្ញុំមិនមែនជាស្រីលក់ខ្លួន ហើយលោកក៏គ្មានសិទ្ធិមកបញ្ជាឱ្យខ្ញុំធ្វើបែបហ្នឹងដែរ >> នាងទ្រាំមិនបានក៏ស្រែកទៅវិញ ព្រោះគេម្នាក់នោះដូចជាហួសហេតុពេកហើយ ធ្វើអ្វី យល់តែចិត្តខ្លួនឯងមិនយល់ពីចិត្តអ្នកដទៃ
<< គ្មានសិទ្ធិឬ .... មានភ្លេចអ្វីឬអត់ថានាងមកទីនេះក្នុងឋានៈជាអ្វី >> គេនិយាយដោយស្នាមញញឹមមានព្រាប ក្នុងនាមជាអ្នកឈ្នះ ហើយក៏ដើរទៅរក យេរីន រហូតដល់ខ្នងនាងផ្អែកនឹងជញ្ជាំង នៅពេលដែលនៅជិតគ្នាបែបនេះ យេរីន នាងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនរបស់នាងតូចជាងគេឆ្ងាយណាស់ ហើយនាងដូចជាថប់ដង្ហើម ព្រោះមើលទៅគេដូចជាដាក់សម្ពាធនាងខ្លាំងពេក
<< តែខ្ញុំក៏មានតម្លៃ ខ្ញុំធ្វើបែបនេះមិនបានទេ>> ទោះជានៅស្ថានភាពបែបនេះក្ដី ក៏យេរីន មិនឱ្យគេធ្វើអ្វីមកលើនាងកាន់តែចិត្តរបស់គេបានដែរ
<< នាងគ្មានតម្លៃ តាំងពីពេលដែលនាងព្រមធ្វើជាទាសករតណ្ហារបស់យើងម៉្លេះ >> លូស៍ និយាយដល់ការចំអកឡកឡឺយ ព្រោះគេមានអារម្មណ៍ថាជ្រេញ មនុស្សស្រីដែលនៅចំពោះមុខគេខ្លាំងមែនទែន ព្រោះស្រីម្នាក់នេះពូកែសម្ដែង ធ្វើដូចខ្លួនឯងជាស្រីត្រឹមត្រូវ ទាំងដែលការពិតមិនដឹងជាឡើងគ្រែជាមួយមនុស្សប្រុសប៉ុន្មាននាក់ហើយទេ
គ្រាន់តែគិតដល់រឿងហ្នឹង គេក៏មានអារម្មណ៍ថាខ្ពើមរអើមចំពោះស្រីម្នាក់ហ្នឹងជាខ្លាំង ។
<< ផាច់...... លោកដូចជាហួសហេតុពេកហើយ តើខ្ញុំធ្វើស្អីលោក ទើបមើលទៅលោកដូចជាចងគំនុំជាមួយខ្ញុំខ្លាំងម្ល៉េះ >> យេរីន ដោយទ្រាំមិនបានក៏បានជ្រុលដៃទះកំផ្លៀងលូស៍ មួយដៃដោយសារ
ខឹងនឹងគេ ដែលនិយាយស្ដីមើលងាយ មកលើរូបនាង នៅពេលដែលនាងទះគេហើយ ក៏បានមើលដីរបស់ខ្លួនឯង ហើយងាកទៅមើលមុខរបស់លូស៍ ក៏ឃើញថាគេបែរមុខមករកនាងហើយលើកដៃ ច្របាច់ថ្ពាល់របស់នាងមួយទំហឹង ធ្វើឲ្យនាងមានអារម្មណ៏ថាឈឺខ្លាំងមែនទែន
<< នាងសិទ្ធអី មកទះកំភ្លៀងយើងហាស៎ >> លូស៍ ស្រែកទៅកាន់ មនុស្សស្រីដែលព្រហើនហ៊ានទះកំភ្លៀងគេ ហើយគេក៏យកដៃម្ខាងទៀតទៅចាប់
ទាញសក់របស់យេរីន មួយទំហឹង
<< នាងមានឋានៈត្រឹមតែជាទាសករតណ្ហារបស់យើង .....កុំមកព្រហើនទះកំភ្លៀងរបស់យើងសោះ
......ដល់ពេលវេលាចាប់ផ្ដើមធ្វើតួនាទីរបស់ទាសករតណ្ហារបស់យើងហើយ>>និយាយចប់ លូស៍ ក៏ចាប់ទាញសក់របស់យេរីនឲ្យទៅកាន់ គ្រែរបស់ខ្លួនដោយមិនខ្វល់ទេថានាងឈឺចាប់ប៉ុណ្ណា ព្រោះដល់ពេលដែលគេត្រូវប្រដៅមនុស្សស្រីម្នាក់នេះចេញហើយ ហើយទោះជានាងឈឺចាប់ប៉ុនណាក៏គេមិនខ្វល់ដែរ ព្រោះមនុស្សស្រីដូចជានាងសមហើយដែលត្រូវជួនរឿងបែបហ្នឹង
<< សុំអង្វរ....លោកកុំធ្វើអីខ្ញុំ.....លោកឱ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីក៏ខ្ញុំព្រមដែរ....តែសូមកុំឱ្យខ្ញុំធ្វើទាសករតណ្ហារបស់លោកអី>> យេរីន លើកដៃសំពះគេកុំឱ្យគេធ្វើអ្វីមកលើនាងទាំងទឹកភ្នែកសស្រាក់ ព្រោះនាងពិតជាខ្លាចបុរសដែលនៅចំពោះមុខនាងខ្លាំងណាស់។នៅពេលនោះដែរលូស៍ក៏បានទាញនាង ហើយក្រវេងនាងមួយទំហឹង បណ្ដាលអោយក្បាលរបស់នាងទៅបុកនឹងជ្រុងគ្រែ ហើយចេញឈាមរឹម យេរីន នាងពិតជាមានអារម្មណ៍ថាខ្លាចទិដ្ឋភាពដែលបានកើតឡើងចំពោះនាងនៅពេលនេះជាខ្លាំង ។
<< ហ៊ឹស....សុំអង្វរឬ......មនុស្សដូចជានាងចេះលើកដៃសុំអង្វរគេដែរឬ ...>> លូស៍ និយាយទៅនាងវិញដោយការចំអកឡកឡឺយ សឹងតែមិនជឿថាមនុស្សដូចជានាងនេះ ចេះលើកដៃសំពះអ្នកដទៃ ហើយគេពេលនេះគឺប្រៀបដូចជាមនុស្ស
រោគចិត្តអញ្ចឹង ព្រោះនៅពេលដែលគេឃើញទឹកភ្នែករបស់នាង គេមានអារម្មណ៍ថាពេញចិត្តគេយ៉ាងខ្លាំង តែក៏គិតថាប៉ុណ្ណឹងនៅស្ទើរណាស់សម្រាប់មនុស្សដូចជានាង ។ នៅពេលនោះលូស៍ក៏ចាប់ទាញនាងទៅលើគ្រែដេករបស់គេ ហើយគេក៏ចាប់បានហែកអាវរបស់យេរីន
<< អ្នកណាក៏បានដែរជួយខ្ញុំផង.......>> យេរីន ស្រែកសុំអង្វរអោយគេជួយទាំងទឹកភ្នែក ហើយក៏លើកដៃចាប់ទាញដៃរបស់លូស៍ចេញ ពីដើមទ្រូង
ដល់ក្រពំុរបស់នាង តែទោះជានាងធ្វើយ៉ាងណា ក៏មិនអាចតតាំងនឹងកម្លាំងរបស់មនុស្សដែលមានចិត្តឃោរឃៅនៅចំពោះមុខនាងបានដែរ
<< មិននឹកស្មានថា..មនុស្សស្រីពេស្សាដូចជានាង
មានរបស់ល្អយ៉ាងនេះ >> លូស៍ និយាយពីដើមទ្រូងដ៏ល្អរបស់នាងព្រោះពេលនេះគេចាត់ការខ្លួនរបស់នាងស្ទើរតែននលគោក ចំពោះមុខគេទៅហើយ
<< លោកកុំធ្វើអីខ្ញុំណា..... ខ្ញុំសុំអង្វរ..>> យេរីន បានសុំអង្វរទៅកាន់គេជាលើកទី២ ព្រោះនាងមិនចង់ឲ្យខ្លួនឯងខ្លាយជាទេសករតណ្ហារបស់គេម្នាក់នោះទេ ។
<< ហ៉ើយ..... ខ្ញុំធុញនឹងសំឡេងស្រី មាយាដូចជានាងណាស់ >> និយាយចប់គេក៏យកក្រវ៉ាត់កដែលនៅនឹងខ្លួនគេទៅចងមាត់របស់យេរីន យ៉ាងតឹងដោយមិនឱ្យនាងស្រែកបានទៀត ។ហើយពេលនោះដែរគេក៏បានឈ្មុលនឹងក របស់នាងដើម្បីធ្វើទារុណកម្មលើគ្រែទៅលើយេរីន ។ ដើមទ្រូងដ៏សែនក្រពំុរបស់នាង ត្រូវគេច្របាច់មិនប្រណីដៃ ហើយគេក៏បានខាំនាងសព្វសាច់ បណ្ដាលអោយមានស្នាមក្រហម និងស្នាមធ្មេញរបស់គេពេញ
ដើមទ្រូងរបស់នាង ហើយគេក៏បន្តថើបនាងរហូត ដល់ផ្នែកខាងក្រោម ។
ដោយមិនបង្អង់យូរ លូស៍ ក៏បានចាប់ទាញខោរបស់នាងចេញហើយ នៅពេលនេះយេរីន គឺមិនមានសម្លៀកបំពាក់អ្វីនៅលើខ្លួននាងនោះទេ ។ ដោយឃើញនឹងដៃរបស់នាងពិត ក្រញៅបន្សល់ស្លាកស្នាមនៅលើខ្លួនគេពេក លូស៍ ក៏បានចងដៃនាងហើយលើកឡើង នៅពេលនេះដែរគេក៏បានមើលរាងកាយននោគោករបស់នាងយ៉ាងពេញភ្នែក
<< កុំសម្រក់ទឹកភ្នែកអី....គ្រាន់តែរឿងប៉ុណ្ណឹង...ជាជំនាញនាងហើយ..កុំធ្វើជាសម្រក់ទឹកភ្នែកទាមទារក្ដីអាណិតពីយើង...ព្រោះយើងគ្មានថ្ងៃទៅអាណិតមនុស្សស្រីដូចជានាងនោះទេ>> និយាយចប់គេក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើទង្វើព្រៃផ្សៃ
ទៅលើរាងកាយរបស់យេរីន ចំណែកឯយេរីន នាងមិនអាចធ្វើអ្វីបានបានត្រឹមតែបែរមុខទៅខាង ឲ្យគេបំពានលើរាងកាយនាង យ៉ាងឃោរឃៅ ។ បន្ទាប់មកលូស៍ក៏ងើបចេញដើម្បីរដោះអាវគេចេញពីខ្លួនឯងអស់ហើយក៏ចូលទៅរកយេរីន ម្ដងទៀតនៅពេលនោះដែរ គេក៏បានយកនាគរាជរបស់គេសូមបញ្ចូលទៅខ្លួនរបស់ យេរីន មួយទំហឹងដោយមិនខ្វល់ពីការឈឺចាប់របស់នាងសូម្បីតែបន្តិច
<< ហ៊ឹក..........>> យេរីន នៅពេលនេះនាងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនរបស់នាង ដូចត្រូវបានគេចាប់ហែកជាពីរបីជំរៀកអញ្ចឹង ដែលនាងមិនអាចធ្វើអ្វីបានបានត្រឹមតែដេកបង្ហូរទឹកភ្នែក ។ ចំណែកឯលូស៍គេនៅតែបន្តសកម្មភាពព្រៃផ្សៃ ដោយមិនខ្វល់ពីការឈឺចាប់របស់នាងសូម្បីតែបន្តិច
<< អ្ហាស៎......រាងកាយរបស់នាងពិតជាធ្វើឱ្យយើង មានអារម្មណ៍ល្អខ្លាំងណាស់.....>> លូស៍ពេលនេះដូចជាក្មេងជំទង់ដែលទើបតែមានសិច លើកដំបូងអញ្ចឹង គេពិតជាពេញចិត្តនិងរាងកាយរបស់ស្រីម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់ នៅពេលនោះគេដូចជាមានអារម្មណ៍ថាចង់ឮសំឡេងរបស់នាង នៅពេលដែលគេមានសង្គ្រាមលើគ្រែជាមួយនាង ។
<< ហ៊ឹក...... សុំអង្វរបានហើយលែងខ្ញុំទៅ ....កុំធ្វើអីខ្ញុំទៀតអី ....ខ្ញុំខ្លាចហើយ .....>> គ្រាន់តែគេស្រាយចំណងពីមាត់របស់នាងភ្លាម នាងក៏បានសុំការប្រោសប្រណី ពីមនុស្សឃោរឃៅម្នាក់នោះភ្លាម
តែមានឬ ដែលលូស៍ចាប់អារម្មណ៍នោះ ពេលនេះគេចាប់អារម្មណ៍តែរាងកាយ ដែលធ្វើឱ្យគេមានភាពស្រួលនោះតែមួយគត់
<< អ្ហាស៎ ..... មិនអាចទេ....... រាងកាយរបស់នាងពិតជាទាក់ទាញចិត្តយើងខ្លាំងណាស់ ....ដូច្នេះថ្ងៃនេះមិនបញ្ចប់ត្រឹមតែមួយទឹកទេ...អ្ហាស៎.....>> លូស៍ក្រហឹមដោយការពេញចិត្ត
មែននោះគេពិតជាចូលចិត្តរាងកាយរបស់ស្រីម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់ ព្រោះនាងចាប់ត្រង់ណាក៏ពេញដៃរបស់គេដែរ ។ យេរីន នៅពេលនេះចង់តែខាំអណ្ដាតអោយស្លាប់ទេតែមិនអាចធ្វើបាន ព្រោះនាងនៅបារម្ភពីប៉ាម៉ាក់របស់នាង ។ ចំណែកឯលូស៍ ក៏នៅបន្តសកម្មភាពរហូតដល់ពាក់កណ្ដាលយប់ ទើបឈប់ ។
<< បានហើយ..ប្រមូលខោអាវចេញពីបន្ទប់យើងទៅ ហើយប្រាប់ឲ្យអ្នកបម្រើមកបោសសំអាតបន្ទប់របស់យើងផង ព្រោះយើងមិនចង់ឱ្យជាប់ក្លិនអសោចិ៍របស់នាងនៅ លើគ្រែរបស់យើងទេ >>នៅពេលដែលគេបាននូវអ្វីដែលគេពេញចិត្តហើយ គេក៏បណ្ដេញេយេរីន ចេញពីបន្ទប់គេភ្លាម
ហើយគេក៏មិនភ្លេចនៅបន្សល់សម្ដីចំអកឡកឡឺយឱ្យនាងឈឺចាប់ឡើយ ។ ហើយនៅពេលដែរយេរីន
ដើរដល់មាត់ទ្វារបន្ទប់គេក៏បាននិយាយស្ដី ចាក់ទម្លុះបេះដូងរបស់នាងភ្លាម
<<កុំគិតចង់ចងកសម្លាប់ខ្លួនអោយសោះ ព្រោះនៅពេលដែលនាងស្លាប់ គឺប៉ាម៉ាក់របស់នាង ជាអ្នករងទុកកម្មជំនួសនាង >> គ្រាន់តែស្ដាប់សម្ដីដ៏សែន ព្រៃផ្សៃរបស់គេរួចនាងក៏បានរត់ចេញពីបន្ទប់នោះយ៉ាងលឿន ដោយទឹកភ្នែកសស្រាក់
នៅពេលដែលមកដល់ឃ្លាំងចាស់ ដែលជាបន្ទប់របស់នាង នាងក៏បានងូតទឹក ហើយដុស ស្នាមដែលគេបន្សល់ទុកឲ្យ តែទោះជានាងដុសយ៉ាងណា ក៏ដុសមិនជ្រះ ដែរ ពេលនោះនាងបានត្រឹមតែយំ
<< ហ៊ឹក... ប៉ាម៉ាក់កូនពិតជានឹកអ្នកទាំងពីរខ្លាំងណាស់ ....>> នៅពេលនេះនាងពិតជាត្រូវការរង្វង់ដៃរបស់ប៉ាម៉ាក់របស់នាងជាខ្លាំង ចង់ឲ្យគាត់ឱបនាងហើយនិយាយថា កុំយំគ្រប់យ៉ាងគ្រាន់តែជាការយល់សប្តិប៉ុន្តែមិនអាចនោះឡើយ ។
