រឿង ភ្លើងគំនុំ ប្រល័យស្នេហ៍

ភ្លើងគំនុំប្រល័យស្នេហ៍

រឿង ភ្លើងគំនុំ ប្រល័យស្នេហ៍
ភាគទី២៤

យេរីនពេលនេះកំពុងតែអង្គុយយំនៅក្នុងបន្ទប់របស់នាង ដោយសារតែឈឺចាប់ និងទង្វើរបស់គេដែលធ្វើមកលើនាងខ្លាំង ហើយណាមួយចិត្តបារម្ភពីសុវត្ថិភាពរបស់ប៉ានិងម៉ាក់របស់នាង មិនដឹងថាគេនឹងធ្វើអ្វីប៉ាម៉ាក់របស់នាងឬអត់
ក្រាក......
ពេលនោះស្រាប់តែទ្វារបើកឡើង ដោយសារលូស៍ដែលចូលមកដោយទឹកមុខមាំ ហើយដើរសំដៅមករកនាងដែរអង្គុយយំកៀនគ្រែដេករបស់នាង
<< លោកលូស៍...ខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីនាងអេលីហ្សានោះទេ>> យេរីន ដែលដឹងថាគេមកភ្លាម ក៏ប្រញាប់បកស្រាយ រឿងគ្រប់យ៉ាងកុំឱ្យគេយល់អារម្មណ៍ភ្លាម ស្រាប់តែ
ផាច់.......
មួយដៃរបស់លូស៍ ធ្វើឲ្យនាងមិនអាចទប់លំនឹងបានក៏ដួល ហើយលូស៍ក៏ចូលទៅជិតនាង ហើយចាប់បោចសក់យេរីនមួយទំហឹង ធ្វើឱ្យយេរីន មានការឈឺចាប់ជាខ្លាំង
<< នាងព្រហើនណាស់ដែលហ៊ានធ្វើបែបនេះដាក់អាលីហ្សា>> លូស៍ ពេលនេះមានការខឹងស្អប់ នឹងយេរីន ជាខ្លាំង ព្រោះនាងធ្វើខុសលើកណាក៏មិនដែលទទួលស្គាល់នូវកំហុសដែលនាងបានធ្វើនោះដែរ
<< ហ៊ឹក....ខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វី...នោះទេ>> យេរីន ពេលនេះ នាងយំហើយខ្លាចគេជាខ្លាំង ព្រោះកែវភ្នែករបស់គេសម្លឹងមើលនាងពេលនេះ ប្រៀបដូចជាបីសាតអញ្ចឹង
<< មនុស្សដូចនាង... ធ្វើខុសហើយមិនដែលទទួលកំហុសនៅខ្លួនបានធ្វើនោះទេ... អញ្ចឹងយើងហ្នឹងប្រដៅនាងដើម្បីឲ្យនាងរាងចាលម្ដង >> និយាយចប់គេក៏ចាប់ បោចសក់យេរីន ហើយទាញនាងទៅលើគ្រេ ហើយគេក៏ចាប់ទាញ សម្លៀកបំពាក់របស់នាងចេញ
<<ហ៊ឹក... កុំ...ធ្វើអីខ្ញុំ....លេងខ្ញុំទៅ>> យេរីន ដែលឃើញគេចាប់ផ្ដើមបង្ហាញទង្វើព្រៃផ្សៃ នាងក៏សូមឱ្យគេដោះលេងនាងភ្លាម
<< ជុប....កុំធ្វើជាលេងខ្លួនអីអូនសម្លាញ់>> លូស៍ ដោយសារតែអំណាចឲ្យខ្ញុំខឹងស្អប់ ធ្វើឲ្យក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ទៀត ដែលគ្មានការសណ្ដោះប្រណីដល់មនុស្សស្រីទន់ខ្សោយនោះឡើយ
<< ហ៊ឹក...ខ្ញុំសុំអង្វរ...ដោះលេងខ្ញុំទៅ... កុំធ្វើបាបខ្ញុំអី....>> យេរីន ពេលនេះ នាងលើកដៃសំពះគេទាំងទឹកភ្នែក នាងចង់តែស្លាប់បាត់ពីលោកទេ តែនាងមិនអាច នាងគ្មានសិទ្ធិសូម្បីតែស្លាប់
<< យើងមិនធ្វើអីនាងក៏បានដែរ... តែយើងនឹងទៅសម្រាប់ប៉ាម៉ាក់របស់នាង>> លូស៍ និយាយគំរាមយេរីន ដោយគ្មានអារម្មណ៍ និងអាណិតនាងសោះឡើយ ព្រោះគេគិតថា ស្រីម្នាក់នេះពោរពេញទៅដោយល្បិចកិច្ចកល់ មាយារាប់រយជំពូក
<< កុំណា...ហ៊ឹក....កុំធ្វើអ្វីប៉ាម៉ាក់របស់ខ្ញុំះអោយសោះ>> យេរីន នៅពេលដែលឮគេនិយាយដល់ ប៉ាម៉ាក់របស់នាងភ្លាម នាងក៏ចាប់ផ្ដើមឆ្លេឆ្លានិយាយអ្វី មិនចង់ចេញ
<< អញ្ចឹង...នៅឱ្យស្ងៀម...ឲ្យយើងរំលោភនាងទាល់តែយើងអស់ចិត្ត>> ចប់សម្ដី ដ៏សែនឃោរឃៅរបស់គេហើយ គេងក៏ចាប់ផ្ដើមបញ្ចេញសកម្មភាព អាក្រក់មកលើខ្លួនរបស់យេរីនភ្លាម
<< ហ៊ឹក...ហ៊ឹក...>> យេរីន នាងមិនអាចធ្វើអ្វីគេបាន ព្រោះលើកណាក៏ដោយ ក៏គេតែងតែមានប្រៀបជាងនាង ដល់ការយកអាយុជីវិតប៉ាម៉ាករបស់នាង មកគំរាមនាង ដើម្បីភាពសប្បាយរបស់គេដែរ
<< យើងពិតជា...ចូលចិត្ត...ពេលដែលយើងមានសិច....ជាមួយនាងណាស់>> លូស៍ ដែលកំពុងតែ
ត្រេកត្រអាលជាមួយនឹងដើមទ្រូងរបស់នាង មើលមុខមកនិយាយឌឺដងមកកាន់នាង ហើយក៏ចាប់ផ្ដើម ធ្វើបាបរាងកាយរបស់នាងបន្តទៀត
<< ហ៊ឹក...ហ៊ឹក...បានហើយ....ឈប់ទៅ>> យេរីន ដែលយំសុំអង្វរគេ ហើយប្រឹងរើបម្រះ ឲ្យរួចពីកណ្ដាប់ដែគេ ប៉ុន្តែមិនអាចនោះឡើយ ព្រោះគេមិនមានចិត្តអាណិតនាងសូម្បីតែបន្តិច ។ លូស៍ ដល់ហ្នឹងខ្វល់ពី សំឡេងរបស់នាងនោះឡើយ គេគិតតែពីធ្វើរឿងអ្វីដែលគេត្រូវធ្វើតែប៉ុណ្ណោះ ហើយពេលនោះគេបានទៅថើបមាត់របស់នាង ហើយថើបប្រដេញមករហូត ដល់ដើមទ្រូងដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់នាង ដោយមិនបង្អង់យូរគេក៏យកនាគរាជ របស់គេសូកបញ្ចូល ទៅខ្លួនរបស់យេរីន ទាំងហូក ធ្វើឲ្យនាងឈឺចាប់ជាខ្លាំង
<< ហ៊ឹក...ខ្ញុំឈឺ>> យេរីន ពេលនេះ នាងពិតជាឈឺចាប់ ខ្លាំងណាស់ដែលគេ មិនថ្នាក់ថ្នមនាងសូម្បីតែបន្តិច
<< អ្ហាស៎...ស៊ឺត...នាងឈឺឬ....តែយើងមិនឈឺនោះទេ >> លូស៍ ដោយស្នាមញញឹមឌឺដង ហើយក្រហឹមដោយសេចក្ដីសុខ ព្រោះឱ្យតែពេល បានធ្វើសកម្មភាពទាំងនេះជាមួយនាងពេលណា វាពិតជាមានក្ដីសុខ ជាខ្លាំងដោយមិនមានស្រីណាប្រៀបនាងបានឡើយ ។ ហើយគេនៅ តែបន្តសកម្មភាពរបស់គេរហូត មកដល់ថ្ងៃត្រង់ទើបគេបញ្ឈប់ សកម្មភាពព្រៃផ្សៃរបស់គេ ។ ដោយយេរីន ដេកដកដង្ហើមដង្ហក់ ដូចមនុស្សជិតស្លាប់អញ្ចឹង ។ ហើយពេលនោះស្រាប់តែឮសំឡេងទូរសព្ទរបស់លូស៍
<< អាឡូរ>> លូស៍ ពេលនេះគេអស់កម្លាំងជាខ្លាំង ហើយគេក៏បានដាក់ខ្លួនដេកក្បែរយេរីន ដែលកំពុងតែដេកបែរខ្នងដាក់គេ
<< ចៅហ្វាយមានរឿងហើយ>> ដាមមនុស្សជំនិតរបស់គេ ស្រាប់តែខលមកដោយសំឡេងឆោឡោឡើយ ធ្វើដូចជាមានរឿងធំឡើងអញ្ចឹង
<< មានរឿងស្អីរបស់ឯងដាម .... >> លូស៍គ្រាន់តែឮ បែបនោះភ្លាមគេសួរដោយការជ្រួញចិញ្ចើម ហើយឆ្ងល់ថាមានរឿងអ្វី
<< គឺលោកយន់និងភរិយាយស្លាប់បាត់ទាន>> លូស៍ គ្រាន់តែលឺបែបនោះភ្លាម គេក៏ស្ទុះងើបអង្គុយ បង្កការភ្ញាក់ផ្អើលដល់យេរីន ដែលកំពុងតែសម្ងំដេក
<< ថាម៉េច...លោកយន់និងភរិយាយស្លាប់>> លូស៍ និយាយដោយការភ្ញាក់ផ្អើល ហើយសួរទៅដាម ម្ដងទៀតក្រែងគេស្ដាប់ច្រឡុំ
<< បាទ...ទាន>> ដាមឆ្លើយបញ្ជាក់ ទៅកាន់លូស៍
<< លោកអែងសម្លាប់...ប៉ាម៉ាក់របស់ខ្ញុំ...លោកអែងធ្វើបែបនឹង...ធ្វើបែបនឹងអីហ្អាស៎>> យេរីន ស្រែកសួរទៅគេ ហើយតក់ស្លុតនូវអ្វីដែលនាងបានឮជាងខ្លាំង ព្រោះនាងខំលះបង់គ្រប់បែបយ៉ាង ដើម្បីសុវត្ថិភាពប៉ាម៉ាក់របស់នាង តែពេលនេះគ្រប់យ៉ាងត្រូវរលាយអស់ ដោយសារតែមនុស្សដូចជាគេម្នាក់
<< ស្ងប់អារម្មណ៍សិនទៅបានទេ >> លូស៍ ភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ព្រោះគេមិនស្មានថានាងនឹងបានឮអ្វីដែលគេនិយាយជាមួយមនុស្សចំណិតរបស់គេនោះទេ
<< ហ៊ឹក...លោកឯងជាមនុស្សអាក្រក់... លោកឯងសម្លាប់ប៉ាម៉ាក់របស់ខ្ញុំ....>> យេរីន ពេលនេះមនុស្សបាត់បង់សតិ ហើយប្រឹងរើបម្រះពីការឱបរបស់គេម្នាក់នោះ
<< លេងខ្ញុំ...ខ្ញុំទៅរកប៉ាម៉ាក់របស់ខ្ញុំ>> យេរីន ស្រែកផងយំផង ព្រោះពេលនេះជីវិតរបស់នាងគ្មានសល់អ្វីទៀតទេ ។
<< នាងឈប់ឆ្កួតទៅបានទេ>> លូស៍ ដែលឃើញនាងរើបំរាស់ ដើម្បីអោយរួចពីការចាប់របស់គេ ដោយទ្រាំមិនបានគេក៏ស្រែក ថាឲ្យទៅនាងវិញមួយទំហឹង
<< ហ៊ឹក...អាមនុស្សចង្រៃ...លោកឯងមិនរក្សាសន្យា...លោកឯងជាមនុស្សកុហក>> យេរីន នៅតែរើបម្រាស់ ហើយយំផងខ្ញៅខ្លួនប្រាណរបស់លូស៍ផង រហូតដល់សន្លប់នៅក្នុងដៃរបស់លូស៍ ។
<< យេរីន....ដឹងខ្លួនឡើង>> លូស៍ ពេលដែលឃើញនាងសន្លប់ក្នុងដៃរបស់គេ ធ្វើឲ្យគេភ័យជាខ្លាំងហើយហៅនេះច្រើនដងតែគ្នាមិនភ្ញាក់ រហូតដល់គេដាច់ចិត្តដាក់នាងចុះ ហើយខលទៅតាមពេទ្យយ៉ាងលឿន ។ ពេលនោះដែរគេក៏ដើរមករកនាងវិញ ហើយរៀបចំខ្លួននាងឲ្យមានសម្លៀកបំពាក់នៅលើខ្លួន ហើយគេក៏បានដាក់ខ្លួនអង្គុយនៅជិតនាង ហើយលើកដៃអង្អែលថ្ពាល់របស់នាងយ៉ាងថ្នមដៃបំផុត
<< ខ្ញុំមិនបានគិតចង់សម្លាប់តាមម៉ាក់របស់នាងទេ>> លូស៍ គេនិយាយពាក្យក្នុងចិត្តរបស់គេទៅប្រាប់នាង ដោយនាងមិនអាចលឺនូវអ្វីដែលគេនិយាយនោះបានឡើយ
តុក...តុក...
<< ចូលមក...>> លូស៍ គ្រាន់តែឮសម្លេងគោះទ្វារភ្លាម គេក៏ប្រាប់ឲ្យចូលមកភ្លាមព្រោះដឹងថា អ្នកដែលគេធ្វើនោះជានរណាគេ
<< អត់ទោសលោកលូស៍... ខ្ញុំសុំពិនិត្យអ្នកជំងឺ>> លោកគ្រូពេទ្យម្នាក់នោះ មកដល់ភ្លាមក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើការរបស់គេភ្លាមដោយមិនបង្អង់យូរ ។ ចំណែកឯលូស៍ មិននិយាយអ្វីក៏បើកផ្លូវឲ្យគ្រូពេទ្យទៅពិនិត្យយេរីន ភ្លាម ។
<< នាងកើតអ្វីដែរ...លោកគ្រូពេទ្យ>>លូស៍ សួរដោយភាពចង់ដឹង ព្រោះចិត្តរបស់គេពេលនេះពិតជាបារម្ភពីយេរីន ខ្លាំងណាស់
<< អ្នកជំងឺមានអាការៈផ្លូវចិត្ដធ្ងន់ធ្ងរ....ហើយអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ...លោកមិនគួរធ្វើអ្វីឲ្យនាងពិបាកចិត្តនោះទេព្រោះវាងាយខ្លាំងណាស់ដែលទារកមិនអាចនៅបាន >> លូស៍ ពេលនេះគ្រាន់តែឮពាក្យថាមានផ្ទៃពោះភ្លាម គេបែងចែកអារម្មណ៍របស់គេមិនត្រូវទេ ព្រោះគេមិនទាន់នឹងធ្វើចិត្តបានថាគេនឹងមានកូនជាមួយនាងនោះឡើយ
<< តែប៉ុណ្ណឹងទេឬ>> លូស៍សួរទៅកាន់គ្រូពេទ្យដោយសំលេងស្រាល ព្រោះពេលនេះគេពិតជាច្របូកច្របល់ខ្លាំងណាស់
<< បាទតែប៉ុណ្ណឹងទេ...ខ្ញុំសុំទៅសិនហើយ>> និយាយចប់គ្រូពេទ្យម្នាក់នោះក៏ដើរចេញទៅបាត់ទុកឲ្យ លូស៍នៅទីនោះម្នាក់ឯង ។ ពេលដែលគ្រូពេទ្យបានចេញទៅបាត់ គេក៏សម្លឹងមើលមុខយេរីន ហើយគេមិនដឹងថាគួរធ្វើយ៉ាងម៉េចចំពោះនាងនោះទេ គេដឹងថានាងប្រាកដជាចោទ គេថាជាឃាតករសម្លាប់ប៉ាម៉ាក់នាងមិនខាន ហើយនៅមានរឿងកូនទៀត គេមិនដឹងថាគេគួរធ្វើតាមនូវអ្វីដែលគេនិយាយកាលពីព្រឹកឬក៏អត់នោះទេ។ នៅពេលនោះដែរ គ្រប់ពាក្យសំដីរបស់គេដែលនិយាយជាមួយលោកគ្រូពេទ្យម្នាក់នោះ ត្រូវបានមនុស្សម្នាក់លួចស្ដាប់ ហើយមនុស្សម្នាក់នោះគ្មានអ្នកណាក្រៅពីអេលីហ្សានោះឡើយ
<< មានផ្ទៃពោះឬ...យើងនឹងធ្វើឱ្យក្មេងនៅក្នុងពោះរបស់នាងនោះ...ត្រូវងាប់ក្រោមស្នាដៃរបស់ឪរបស់វា>> និយាយចប់នាងក៏ដើរចេញពីទីនោះ ដើម្បីរៀបផែនការបំផ្លាញ លូស៍បន្តទៀត ។