រឿង ភ្លើងគំនុំ ប្រល័យស្នេហ៍

ភ្លើងគំនុំប្រល័យស្នេហ៍

រឿង ភ្លើងគំនុំ ប្រល័យស្នេហ៍
ភាគទី១៨

<< ការងារដែរយើងឯង ធ្វើដល់ណាហើយដាម>> លូស៍បន្ទាប់ពីវាយធ្វើបាបយេរីនហើយ គេមកអង្គុយធ្វើការ ដូចជាគ្មានរឿងអ្វីកើតឡើងអញ្ចឹង។ ហើយការងារដែលគេនិយាយ គឺសំដៅដល់ខ្មាន់កាំភ្លើង ដែលលបធ្វើបាបគេថ្ងៃមុន
<< គឺស៊ើបដឹងហើយចៅហ្វាយ ថាអាម្នាក់នោះនៅឯណា... ហើយឥឡូវពួកខ្ញុំកំពុងតែតាមស៊ើបថាអ្នកណាជាអ្នកបញ្ជាវា >> ដាម និយាយអ្វីដែលគេបានស៊ើប ប្រាប់ទៅចៅហ្វាយរបស់គេ
<< អ្នកដែលហ៊ានធ្វើបែបនេះដាក់យើង... វាប្រាកដជាងងាប់មិនស្អាតទេ >> លូស៍ និយាយដោយកំហឹង គេនឹងចិញ្ច្រាំសាកសពអាម្នាក់នោះឲ្យសមនឹងចិត្តគេ ព្រោះវាព្រហើនដែលហ៊ានធ្វើបែបហ្នឹងដាក់គេ
<< តែចៅហ្វាយ... ខ្ញុំគិតថាវាម្នាក់នោះគ្រាន់តែខ្មាន់កាំភ្លើងធម្មតាប៉ុណ្ណោះ ព្រោះបើវាជាអ្នករកស៊ីឈ្នួលគេ ហើយមានថ្វីដៃល្អ វាមិនធ្វើការភ្លាត់ស្នៀតឱ្យគេដឹងនោះទេ... ហើយបើនេះជាស្នាដៃ... របស់គូប្រជែងចៅហ្វាយម្នាក់នោះ... វាប្រាកដជាយកអ្នកដែលមានថ្វីដៃល្អមកជាមិនខាន>> ដាម គេនិយាយអ្វីដែលគេសង្ស័យចេញទៅ ព្រោះនៅនៅថ្ងៃនោះ គេឃើញអាម្នាក់នោះរត់ឆ្លេឆ្លាម បន្ទាប់ពីបាញ់ចៅហ្វាយគេហើយ
<< អញ្ចឹងមានន័យថា... វាគ្រាន់តែគំរាមយើងយើង... ហើយឯងគិតថាបានជាស្នាដៃអ្នកណាគេដែរ >> លូស៍យកហេតុផលរបស់មនុស្សជំនិតគេ ដែលបាននិយាយយកមកគិត
<< អាចទេដែលជាស្នាដៃលោកអាឡិច ដែលជាសត្រូវមុខជំនួញរបស់ចៅហ្វាយ >> ដាមគេនិយាយនៅ មុខសញ្ញាដែលគេសង្ស័យ ព្រោះមានតែម្នាក់នោះទេ ដែលមានអំណាចធំគ្រប់គ្រាន់ អាចនឹងធ្វើបែបហ្នឹងដាក់ចៅហ្វាយរបស់គេ។ ព្រោះលូស៍និងអាឡិច ជាដែគូប្រជែង និងជាសត្រូវនឹងគ្នាជាយូរណាស់មកហើយ
<< អញ្ចឹងឯង... ឲ្យកូនចៅរបស់យើងតាមស៊ើបពីនាក់ខាងនោះផង... កុំធ្វេសប្រហែសឲ្យសោះ... បានហើយឯងទៅសម្រាកទៅព្រោះយប់ហើយ >> និយាយចប់ដាមក៏ដើរចេញទៅភ្លាម ចំណែកលូស៍ក៏ដើរចេញទៅដែរតែមិនមែនដើរសំដៅទៅ បន្ទប់គេនោះទេគឺគេដើរទៅ បន្ទប់របស់យេរីនដោយមិនដឹងថាគេមានគោលបំណងអីនោះទេ

ក្រាក....
ស្នូរទ្វាបន្ទប់របស់ យេរីបើកឡើងដោយដៃរបស់លូស៍ លូស៍ដើរចូលទៅចិត្តគ្រែរ របស់នាងហើយសម្លឹងមើលមកនាង ដោយស្រសែរភ្នែកស្មើរគ្មានអារម្មណ៍អ្វីទាំងអស់ ហើយគេក៏ចេញសកម្មភាពធ្វើ បាបរាងកាយរបស់យេរីនជាថ្មីម្ដងទៀត
<< អឺម....លោកធ្វើស្អីរបស់លោកនឹង>> យេរីនដែរកំពុងតែដេក ហើយមានអារម្មណ៍ថាដូចជាមានអ្វីនៅពីលើខ្លួននាង ហើយពេលនេះស្រាប់តែបើកភ្នែកឡើងក៏ឃើញលូស៍កំពុងតែបំពាន រាងកាយរបស់នាង
<< អូយ....>> យេរីន នៅពេលដែលនាងខំប្រឹងរើបម្រះខ្លាំងពេក ក៏ធ្វើឱ្យនាងឈឺរបួសខ្នងដែលត្រូវគេវាយធ្វើបាបនាងការពីថ្ងៃមិញ ។ លូស៍ គេនៅតែធ្វើសកម្មភាពរបស់គេ ដល់មិនខ្វល់ពីការរើបម្រាស់របស់យេរីន នឹងសំឡេងស្រែកដល់ឈឺចាប់របស់នាងឡើយ ។ យេរីន នាងខំរើសបម្រះយ៉ាងខ្លាំង ហើយសភាពនាងពេលនេះ គឺនៅសល់តែឈុតក្នុងនោះទេ ហើយនាងក៏មិនដឹងដែរថាគេលួចចូលបន្ទប់របស់នាងតាំងពីពេលណាមក ។
ផាច់....
យេរីន ដែលខំប្រឹងរើបម្រះខ្លាំងពេក នាងក៏ជ្រុលដៃ
ទះកំភ្លៀងលូស៍ ដោយអចេតនា។ តែលូស៍ នៅពេលដែលយេរីន ទះកំផ្លៀងគេធ្វើឱ្យគេខឹងច្រាលឈាម ហើយចាប់ទាញយេរីន ឡើងហើយក្របួចសក់នាងមួយទំហឹងដៃរបស់គេ
<< នាងចង់ងាប់ណាស់ឬយ៉ាងម៉េច>> លូស៍ និយាយដោយកំហឹង គេពិតជាស្អប់ស្រីម្នាក់នោះខ្លាំងណាស់
<< ខ្ញុំ...សុំទោស...ខ្ញុំគ្មានចេតនាទេ...>> យេរីន លើកដៃសុំទោសគេ ពេលនេះនាងពិតជាឈឺខ្លាំងណាស់ ហើយនាងក៏ខ្លាចគេធ្វើអ្វីមកលើនាងទៀត
<< អញ្ចឹង... ចាំយើងសម្លាប់ប៉ាម៉ាក់របស់នាងហើយ... ផ្ញើសាកសពរបស់ពួកគេឲ្យមើល... ហើយយើងនិយាយថាយើងគ្មានចេតនា... ដូចនាងអញ្ចឹងដែរ>> យេរីន ស្ដាប់ឮគេនិយាយហើយ នាងព្រួយបារម្ភ ពីជីវិតប៉ាម៉ាក់របស់នាងជាខ្លាំង ។
<< លោកគ្មានសិទ្ធិ... យកជីវិតរបស់ខ្ញុំមកលេងសើចទេ>> យេរីន និយាយតបទៅកាន់គេវិញ ដោយទឹកភ្នែក ព្រោះគេម្នាក់នោះកាន់តែឃោរឃៅទៅពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃហើយ
<< អញ្ចឹងយើងនឹងធ្វើអោយនាងមើល... ថាយើងមានសិទ្ធិឬអត់>> លូស៍និយាយចប់ ហើយក៏ឈានថយក្រោយមួយជំហាន ហើយដកទូរស័ព្ទ ចេញពីហោប៉ៅរបស់ខ្លួន ដូចជាបម្រុងនឹងខលទៅរកមនុស្សម្នាក់
<< ទៅ ... សម្លាប់លោកយន់និងភរិយា... ហើយផ្ញើសាកសពមកឲ្យយើង >> យេរីន គ្រាន់តែស្ដាប់ឮគេនិយាយភ្លាម នាងព្រួយបារម្ភចំពោះប៉ាម៉ាក់របស់នាងជាខ្លាំង ហើយគេម្នាក់នោះពិតជាសាហាវណាស់ យកជីវិតមនុស្សមកលេងសើចដូចគ្មានរឿងអ្វីកើតឡើងឡើង
<< ហ៊ឹក... កុំធ្វើអីប៉ាម៉ាក់...របស់ខ្ញុំអី... ខ្ញុំសុំអង្វរ >> យេរីន លើកដៃសំពះគេហើយសុំអង្វរគេ ដើម្បីកុំឱ្យគេធ្វើអ្វីមកលើប៉ាម៉ាក់របស់នាង ហើយនាងសង្ឃឹមថាគេនឹងអាណិតមេត្តាមកលើរូបនាង
<< បើនាងយល់ព្រមបម្រើយើង ... ហើយធ្វើអីយើងពេញចិត្ត... យើងនឹងមេត្តាដល់នាង >> លូស៍ និយាយដោយឈាមត្រជាក់ ហើយញញឹមមានព្រាបក្នុងនាមជាអ្នកឈ្នះដាក់យេរីន
<< ហ៊ឹក... ចាស៎.... ខ្ញុំព្រម ... >> យេរីន និយាយ ដោយគ្មានទងទឹកភ្នែក ហើយយល់ព្រមតាមសំណើរបស់គេ
<< ទុកជីវិតឱ្យពួកគេទៅ >> លូស៍បញ្ជាទៅកាន់កូនចៅរបស់គេ អោយទុកជីវិតឱ្យលោកយន់និងភរិយា ។ និយាយចប់គេក៏បិទទូរស័ព្ទ ហើយដោះ សម្លៀកបំពាក់ចេញពីខ្លួនអស់រលីង
<< ស្រាត... សំលៀកបំពាក់របស់នាងចេញអស់... ហើយមកបម្រើយើងឥឡូវ...>> យេរីន ពេលដែលនឹងគេនិយាយបែបនេះ នាងកាន់តែយំខ្លាំងជាងមុនលើសដើម ហើយក៏ធ្វើតាមនូវអ្វីដែលគេនិយាយដោយមិនបង្អង់យូរ ព្រោះខ្លាចគេដូចចិត្តសម្លាប់ប៉ាម៉ាក់របស់នាង
<< មកធ្វើអោយយើង... មានអារម្មណ៍ល្អភ្លាមមក >> លូស៍ ដោយឃើញថានាងពេលនេះគ្មានអ្វីជាប់នឹងខ្លួនទេ គេក៏បញ្ជាភ្លាមដោយមិនបង្អង់យូរ ។ ចំណែកឯយេរីន គ្រាន់តែឮគេនិយាយភ្លាម នាងក៏ស្ទាក់ស្ទើរចិត្តមិនហ៊ានធ្វើតាមអ្វីដែលគេនិយាយ
<< បើនាងចង់ផ្លាស់ប្ដូរចិត្ត... នាងនឹងបានឃើញសាកសពប៉ាម៉ាក់របស់នាងនៅមួយម៉ោងក្រោយ >>លូស៍ គ្រាន់តែងឃើញភាពស្ទាក់ស្ទើររបស់នាងភ្លាម គេក៏ប្រយ័ត្ននិយាយដាក់សម្ពាធ ដោយឲ្យនាងមិនអាចបដិសេធនូវអ្វីដែលគេស្នើបាន
<< ខ្ញុំ... មិនដឹង... ធ្វើយ៉ាងម៉េចទេ... >> យេរីន និយាយប្រាប់ទៅគេដោយទឹកភ្នែក ហើយនាងពិតជាមិនដឹងមែនថាត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េច
<< ប្រើមាត់... របស់នាង... ដើម្បីធ្វើអីយើងមានអារម្មណ៍ល្អ >> លូស៍ ដោយស្នាមញញឹម ហើយពេលនេះគេសឹងតែទ្រាំមិនបានទៅហើយ ។ ពេលនោះ នៅពេលដែលឃើញនាងនៅឈរស្ងៀមមិនកម្រើក គេក៏លើកទូរស័ព្ទរបស់គេហើយបម្រុងនឹងខលទៅមនុស្សម្នាក់អម្បាញ់មិញ
<< ខ្ញុំព្រមហើយ... លោកកំពុងធ្វើអីប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំ >> យេរីន ពេលដែលឃើញគេទាញទូរស័ព្ទរបស់គេភ្លាម នាងក៏ស្លេកមុខហើយយល់ព្រមនូវអ្វីដែលគេឲ្យនាងធ្វើភ្លាម
<< អោយឆាប់... ឡើងមក>> យេរីន ក៏ដែលចូលទៅគេជិតហើយចាប់កាន់របស់នោះ ដោយភាពភ័យខ្លាច ព្រោះនាងមិនធ្លាប់ធ្វើអ្វីបែបនេះពីមុនមកទេ
<< អឺម.... ស៊ឺត...នាងពិតជាធ្វើបានល្អមែន>> លូស៍ និយាយដោយការពេញចិត្ត នៅពេលយេរីន បម្រើមាត់ មកឱ្យគេ ។ យេរីន នៅពេលដែលធ្វើចលនាមាត់ បំរើគេនាងពិតជាពិបាកណាស់ ហើយនាងចង់តែជ្រែកដីរត់គេចអោយបាត់ពីលើលោកនេះទេ
<< អ្ហាស៎..... ស៊ឺត... នាងពិតជាធ្វើអោយខ្ញុំពេញចិត្តមែន ... បានហើយដល់វេនខ្ញុំម្ដង >> លូស៍ ពិតជាពេញចិត្តនឹងនាងណាស់ ទោះនាងមិនមែនជាអ្នកជំនាញដូចស្រីដទៃ តែគេពេញចិត្តនឹងចលនាមាត់របស់នាងណាស់ ។ ពេលនោះ
គេក៏ចាប់ទាញហើយ ផ្ដេកនាងហើយគេក៏ ថើបមាត់របស់នាង ដោយដៃទាំងពីររបស់គេប្រឡែងលេងនឹងដើមទ្រូងរបស់យេរីន ហើយគេច្របាច់ដើមទ្រូងរបស់នាងរហូតដល់ជាប់ទាំងសងខាង
<< អ្ហាស៎... បាន... ហើយ... >> យេរីន សុំអង្វរគេដើម្បីឲ្យគេបញ្ឈប់ទង្វើព្រៃផ្សៃមកលើនាង ប៉ុន្តែមិនអាចនោះទេ ។
<< អ្ហាស៎... ស៊ឺត... នាងពិតជាធ្វើអោយយើងមានអារម្មណ៍ល្អរាលលើក... ពេលដែលយើងមានសិចជាមួយនាង >> លូស៍និយាយដោយការក្រហឹម នៅពេលដែលគេសូកបញ្ចូល នាគរាជរបស់គេចូលខ្លួនយេរីន
<< អ្ហាស... ខ្ញុំឈឺណាស់...ប៉ុណ្ណឹងបានហើយ... >> យេរីន នៅតែមិនបោះបង់ការព្យាយាម ដោយសុំអង្វរគេឱ្យដោះលេងនាង ។
<< អ្ហាស៎...ស៊ឺត...>> គេនៅតែក្រហឹមដោយភាពសុខស្រួល ដោយមិនដែលខ្វល់ពីសម្រែកដ៏ឈឺចាប់របស់យេរីនឡើយ ហៅគេនៅតែបន្តសកម្មភាព ព្រៃផ្សៃរបស់គេរហូតដល់យេរីន សន្លប់បាត់ ។
<< គ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងសោះក៏សន្លប់ដែរ>> លូស៍ និយាយដល់ភ្លាមហួសចិត្ត ហើយក៏បម្រាស់ខ្លួនដេកជិតនាង ដោយទាញនាងយកមកឱបជាប់ដៃ ហើយនៅក្នុងយប់នោះ ពិតជាដូចលក់ស្រួលណាស់ ហើយក៏ជាយប់ទីមួយដែលគេដេកលក់ដោយមិនពឹងស្រា បន្ទាប់ពីអាលីសស្លាប់បាត់ទៅ

សូមអានដោយក្ដីរីករាយ
Admin ___ Victoria 🦋💪