Ανακτώ την ψυχραιμία μου και απομακρύνομαι από την μαμά και τον Stefan. Πλησιάζω προς το μέρος του Jason, ο οποίος μιλάει τώρα με τον Caleb. Τον σκουντάω στο μπράτσο και αμέσως γυρίζει το κεφάλι του σε εμένα.
« Μωρό μου, μπορώ να σου μιλήσω;» τον ρωτάω ψιθυριστά και έρχεται κοντά μου.
« Τι έγινε;» με ρωτάει ανήσυχα και τα μάτια του ψάχνουν απάντηση στα δικά μου.
« Δες.» απαντάω ξερά δίνοντας το κινητό μου. Το παίρνει στο χέρι του και διαβάσει το μήνυμα. Σφίγγει το πιγούνι και καταλαβαίνω πως είναι θυμωμένος.
« Το κάθαρμα. Μωρό μου, μην στεναχωριέσαι στην ημέρα των γενεθλίων σου.» ψιθυρίζει καθώς χαϊδεύει το μάγουλο μου. Αναστενάζω στο άγγιγμα του και το χέρι μου απλώνεται στην κοιλιά μου. Γαμώτο, πότε θα σταματήσει να με καταδιώκει;;.
Η Octavia εμφανίζεται και μας ενημερώνει πως το φαγητό είναι έτοιμο. Όλοι καθόμαστε στην τεράστια τραπεζαρία και κάθομαι δίπλα από τον Jason. Το στόμα μου ξεραίνεται στην θέα των φαγητών. Πριν πιάσουν όλοι τα πιρούνια, σηκώνομαι και όλοι σταματούν την κίνηση τους.
« Ευχαριστώ πολύ που ήρθατε σήμερα. Η αλήθεια είναι πως εξεπλάγην διότι δεν περίμενα να διοργανώσει κάτι τέτοιο ο Jason.» λέω και του χαμογελάω καθώς τελειώνω την πρόταση μου. Κάθομαι ξανά και με φιλάει πεταχτά στο μάγουλο.
« Σου έχω ένα δώρο μετά..» ψιθυρίζει στο αυτί μου και το δαγκώνει ελαφρά. Κοιτάζω τριγύρω να δω αν μας είδαν. Κοκκινίζω και βήχω σιγανά προσπαθώντας να κρύψω το κοκκίνισμα μου. Δίπλα μου κάθεται η μαμά μου η οποία έχει πιάσει κουβέντα με την Annie.
« Πότε με το καλό θα έρθει το μωρό;» ρωτάει η μητέρα του Jason διακόπτοντας την ηρεμία.
« Εεε.. τέλος Ιανουαρίου.» απαντάω χαμηλόφωνα και ασυναίσθητα ακουμπάω την κοιλιά μου.
« Ω τι κρίμα, πρώτα θα γεννήσω εγώ;» ρωτάει κατσουφιάζοντας η Annie και σταυρώνει τα χέρια της μπροστά από την κοιλιά της. Γελάμε όλοι και συνεχίζουμε να τρώμε. Ξαφνικά, χτυπάει το κουδούνι και κοιταζόμαστε με τον Jason απορημένα. Ποιος να είναι άραγε;;. Ο Jason σηκώνεται και κατευθύνεται στη πόρτα. Επειδή είναι μακριά δεν μπορώ να ακούσω καθαρά και έτσι σηκώνομαι.
« Κόρη μου.» ακούω την βραχνή φωνή του μπαμπά μου όταν εμφανίζεται στο τέλος του διαδρόμου. Σχεδόν τρέχει προς το μέρος μου και με αγκαλιάζει.
« Μπαμπά, πόσο χαίρομαι που σε βλέπω.» λέω συγκινημένη.
« Χρόνια πολλά, κοριτσάκι μου.» λέει εμφανίζοντας μία σακούλα από το πουθενά. Μαζεύω τα δάκρυα μου από τα μάγουλα μου και τον φιλώ στο μάγουλο.
« Ευχαριστώ, μπαμπά. Πως έμαθες το σπίτι;» τον ρωτάω με περιέργεια.
« Εγώ του το είπα.»απαντάει ο Jason αντί ο μπαμπάς μου. Του χαμογελάω και στρέφω το βλέμμα μου στον μπαμπά μου.
« Ναι, μου τηλεφώνησε χθες βράδυ και μου ανέφερε πως ήθελε να σου κάνει έκπληξη.» γυρίζει το κεφάλι του προς το Jason και συνεχίζει. « Ευχαριστώ που με έφερες εδώ. Είχα ανάγκη να την δω.» λέει βραχνά και τον αγκαλιάζω για άλλη μία φορά. Πόσο μου λείπει...
« Πεινάς, μπαμπά; Μόλις τελειώναμε.» τον ρωτάω και κουνάει αρνητικά το κεφάλι. Τα μάτια του κατεβαίνουν στην κοιλιά μου και σχηματίζεται ένα αμυδρό χαμόγελο στα χείλη του.
« Πόπο, Nadia. Φούσκωσε η κοιλίτσα σου. Εγγονός ή εγγονή;;» ρωτάει καθώς σμίγει τα φρύδια του. Κοιταζόμαστε με τον Jason και από μέσα μου τον εκλιπαρώ να έρθει δίπλα μου. Κατά κάποιο παράξενο τρόπο, ακούει την παράκληση μου και έρχεται.
« Εγγονός.» απαντάω με ευθυμία και ο Jason περνάει το χέρι του στη μέση μου. Χριστέ μου, γιατί αισθάνομαι τόσο ζεστή κοντά του; Ο μπαμπάς πιάνει τα μάγουλα μου και τα πιέζει αφήνοντας χωρίς αναπνοή.
« Θαυμάσια! Με κάνει πολύ ευτυχισμένο, κόρη μου.» λέει με συγκίνηση και με φιλάει στα μάγουλα μου.
Κάθομαι στα πόδια του Jason ενώ ο Stefan παίζει με τον Caleb.
« Του ταιριάζουν τα παιδιά σε σχέση με εμένα.» λέει ψιθυριστά ο Jason και γυρίζω το κεφάλι μου.
Χαϊδεύω το μάγουλο του ξυστά και ξεφυσάω.
« Μωρό μου, θα γίνεις ο πιο τέλειος μπαμπάς του κόσμου, στο εγγυώμαι.» του ψιθυρίζω γλυκά και τον φιλάω πεταχτά στη μύτη. Χαμογελάει αλλά δεν λέει τίποτα.
« Nadia, πρέπει να φύγουμε είναι κάπως αργά.» μου απευθύνεται η Annie και σηκώνομαι για να την χαιρετήσω. Κοιτάζω στιγμιαία το ρολόι και δείχνει 5.30. Πόπο, πέρασε γρήγορα η ώρα. Την συνοδεύω στην πόρτα και πίσω μου ακολουθεί ο Max.
« Χρόνια πολλά ξανά, μικρή.» λέει παιχνιδιάρικα και με αγκαλιάζει. Παίρνει την τσάντα της και την καμπαρντίνα της και φεύγει μαζί με τον Max. Καθώς γυρίζω το σώμα μου, νιώθω το μωρό να κλωτσάει. Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα και αυτόματα τα χέρια μου ακουμπούν την κοιλιά μου. Χριστέ μου, το μωρό κλώτσησε!, αναφωνώ από μέσα μου και το χαμόγελο μου φτάνει στα ύψη. Προχωράω βιαστικά και κουνάω απαλά το μπράτσο του Jason.
«Jason, το μωρό κλώτσησε.»λέω και όλοι σταματάνε να μιλάνε. Ο Jason σηκώνεται και έρχεται μπροστά μου. Ακουμπάει διστακτικά το χέρι του στη κοιλιά μου περιμένοντας να χτυπήσει ξανά. Μόλις δείχνει έτοιμος να το βγάλει, το μωρό ξανακλωτσάει.
« Είναι...παράξενο.» λέει τελικά και χαμογελάω αχνά. Τα μάτια του γυαλίζουν στο φως του σαλονιού κάνοντας με ανίκανη να μιλήσω.
« Το ξέρω, μωρό μου. Το ξέρω.» λέω ξεψυχισμένα τυλίγοντας το χέρι μου γύρω από τον αυχένα του.
Μετά από 1 ώρα, όλοι έχουν φύγει εκτός τους γονείς μου και τον Stefan. Κάθομαι σταυροπόδι στο καναπέ ενώ δίπλα μου ο Stefan ζωγραφίζει.
« Τι ζωγραφίζεις, Stef;» τον ρωτάω χαϊδεύοντας τα μαλλάκια του. Γελάει και χαίρομαι τόσο πολύ να ακούω το γέλιο του. Ανασηκώνει το σώμα του και με το δαχτυλάκι του μου δείχνει τη ζωγραφιά του. Έχει ζωγραφίσει εμένα να κρατάω την κούνια και δίπλα αυτόν. Ένας κόμπος μαζεύεται στο λαιμό μου καταφέρνοντας με να μην μπορώ να μιλήσω.
« Είναι υπέροχο, Stef. Για ποιόν είναι;» τον ρωτάω περίεργα και τα ζωηρά θαλασσί ματάκια του με κοιτάζουν. Απορώ ποιος άφησε ένα τέτοιο αγγελούδι.
« Για σένα.» απαντάει αμέσως και με αγκαλιάζει με αποτέλεσμα τα μικρά χεράκι του να φτάνουν στην κοιλιά μου. Του φιλάω τα μαλλάκια του και με σφίγγει περισσότερο.
« Stefan, ετοιμάσου. Πρέπει να φύγουμε.» ακούω την μαμά μου και γυρίζω προς το μέρος της. Ο Jason εμφανίζεται από την αυλή μαζί με τον πατέρα μου. Χμ, τι να συζητούσαν; Ο Stefan σηκώνεται αλλά από την στάση του σώματος του φαίνεται πως δεν του αρέσει.
« Μαμά, γιατί δεν μένεις μαζί μας προσωρινά; Θέλω πολύ να μείνετε εδώ.» της λέω και ο Jason δείχνει να συμφωνεί.
« Δεν ξέρω, κοριτσάκι μου. Δεν θέλω να σας γίνομαι βάρος στο σπιτικό σας.» λέει σκύβοντας το κεφάλι της στο πάτωμα. Σηκώνομαι κάπως δύσκολα και βαδίζω προς το μέρος της.
« Μαμά, θέλω να μείνεις εδώ.» της λέω σοβαρά και ξεφυσάει υποχωρώντας.
« Η Octavia έχει ετοιμάσει το δωμάτιο σας και του Stefan, κυρία Hendricks.» πετάγεται ο Jason και δίπλα ο πατέρας μου πιάνει το μέτωπο του.
« Ευχαριστώ, Jason. Καλώς, θα πάω να ξαπλώσω.» λέει η μαμά και με φιλάει στο μέτωπο. Ανεβαίνει τις σκάλες και όταν εξαφανίζεται, ο Jason έρχεται από πίσω μου βάζοντας τα χέρια του στη κοιλιά μου.
« Κόρη μου, πρέπει να φύγω.» λέει βραχνά ο πατέρας μου παίρνοντας το σακάκι του.
« Μπαμπά, μπορείς να μείνεις, ξέρεις.» του απαντάω κλείνοντας το μάτι και το στόμα του στραβώνει δημιουργώντας ένα χαμόγελο.
« Δεν πειράζει, έτσι και αλλιώς ο γάμος είναι την επόμενη εβδομάδα.» λέει και φεύγει δίχως να με περιμένει να ανοίξω την πόρτα. Μόλις κλείνει τη πόρτα, μου έρχονται οι απορίες στο μυαλό μου.
« Πώς ήρθε;» ρωτάω και ο Jason φιλάει τον ώμο μου.
« Έστειλα τον Peter να τον πάρει από το αεροδρόμιο.» απαντάει και στο άκουσμα του ονόματος του μορφάζω. Γαμώτο, είναι τελικά τόσο καλός ηθοποιός που δεν μπορούμε να του κάνουμε τίποτα.
« Αα. Πάμε πάνω; Χρειάζομαι μπάνιο.» του λέω και πιάνω το χέρι του.
Φτάνουμε στο δωμάτιο και βγάζω τις μπαλαρίνες μου. Τώρα τελευταία νιώθω κουρασμένη και αυτό είναι μειονέκτημα ως προς την σεξουαλική μας επαφή. Σήμερα όμως, είμαι πεινασμένη για...αυτόν.
« Μωρό μου, κλείσε τα μάτια σου.» προστάζει και σηκώνω το φρύδι μου. Τελικά, κλείνω τα μάτια μου περιμένοντας να δω τι θα κάνει. Κάτι κρύο ακουμπάει τον λαιμό μου και ανατριχιάζω.
«Αυτό είναι για σένα, μωρό μου. Χαρούμενα γενέθλια.» λέει και φυλάει την κορυφή του κεφαλιού μου. Ανοίγω τα μάτια μου και με τα χέρια του γυρίζει το σώμα μου προς το καθρέπτη. Χριστέ μου, είναι υπέροχο! Ψηλαφίζω το κολιέ και αισθάνομαι τα διαμάντια να διαγράφονται στα δάχτυλα μου. Τον αρπάζω από τον αυχένα και τον φιλάω παθιασμένα στα χείλη.
« Είναι θαυμάσιο. Σε ευχαριστώ, μωρό μου. Σε αγαπώ.» του λέω και πραγματικά το εννοώ. Θέλω να το ξέρει αυτό.
« Και εγώ, σ αγαπώ.» λέει και με φιλάει πιέζοντας τα χείλη του στα δικά μου.
« Σου αρέσει;» με ρωτάει και τα ματιά του ψάχνουν απάντηση.
« Ναι, Jason. Όμως, είμαι σίγουρη πως αυτό κόστισε μία περιουσία. Δεν θέλω...--- » λέω και τοποθετεί το δάχτυλο του στο στόμα του διακόπτοντας με.
« Πόσες φορές θα σου το πω; Θέλω να τα ξοδεύω για σένα, μωρό μου.» απαντάει και δεν ξέρω πως να απαντήσω.
« Είμαι σίγουρη πως όλοι νομίζουν πως σε παντρεύομαι λόγω της περιουσίας σου!» φωνάζω σε εμένα παρά σε αυτόν. Πιάνω τα μαλλιά μου με απόγνωση οπισθοχωρώντας λίγα εκατοστά μακριά του. Τα μάτια του σκοτεινιάζουν και σφίγγει το πιγούνι του. Ωχ, γαμώτο. Τα έκανα χειρότερα.
« Εάν το νομίζουν αυτό, κάνουν λάθος. Γαμώτο μου Nadia! Γίνεται να μην κάνεις τέτοιες σκέψεις, σε παρακαλώ;» με εκλιπαρεί καθώς η φωνή του ακούγεται ψιλή. Σκατά, τον έχω θυμώσει. Απλώνω τα χέρια μου στη μέση μου και ξεφυσάω βαριά. Έχει δίκιο, δεν χρειάζεται να τα σκέφτομαι αυτά.
« Συγγνώμη, μωρό μου.» λέω σιγανά και με φιλάει στο μέτωπο.
« Πάμε για μπάνιο. Το χρειαζόμαστε.» αποκρίνεται ξερά και φεύγει από μπροστά μου. Καθώς προχωράει προς το μπάνιο, αφαιρεί ένα - ένα τα ρούχα του πετώντας τα κάτω. Δαγκώνω το χείλος μου και μου έρχεται η επιθυμία να τρέξω και να κολλήσω το σώμα μου στο δικό του. Όμως αυτό μένει στην σκέψη μόνο. Τον ακολουθώ σαν υπνωτισμένη και κλείνω την πόρτα πίσω μου. Είναι ήδη γυμνός και έχει αφήσει την βρύση ανοιχτή. Βγάζω τα ρούχα μου και τα μάτια του είναι εστιασμένα στο σώμα μου.
« Έχεις πάρει κάποια κιλά ε;» με ρωτάει και τα μάτια μου γουρλώνουν. Κοιτάζομαι αγχωμένα στο καθρέπτη. Χμ, ίσως να έχω πάρει. Γαμώτο, συνεχώς με ταΐζει αυτές τις μέρες και δεν θα μπαίνω στο νυφικό, σκέφτομαι και σταυρώνω τα χέρια μου.
« Εσύ θα φταις αν έχω πάρει. Με έχεις κάνει γουρούνα.» λέω κατσουφιάζοντας. Πλησιάζει και μένει ακίνητος μπροστά μου. Τοποθετεί μία τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου και με φιλάει γλυκά στο στόμα.
« Μου αρέσεις όπως και να είσαι. Είσαι η δική μου γουρουνίτσα.» λέει παιχνιδιάρικα καθώς δαγκώνει το κάτω χείλος μου. Στηρίζει το μέτωπο του στο δικό μου και κλείνω τα μάτια μου απολαμβάνοντας αυτήν την στιγμή. Χριστέ μου, μόνο με τα λόγια του με κάνει να λιώσω. Χαϊδεύω τα μαλλιά του ενώ το χέρι του ταξιδεύει σε όλη την πλάτη μου.
« Καλύτερα να μπούμε.» ψιθυρίζει και η ανάσα του με κάνει να ανατριχιάσω. Απομακρύνεται και τείνει το χέρι του για να το πιάσω. Το κάνω και μπαίνουμε μέσα στο χλιαρό νερό. Μμ, τι ωραία αίσθηση. Κάθομαι μπροστά του και πιάνουμε τα χέρια μας μεταξύ μας.
« Σύντομα θα γίνεται κυρία Harris..» ψιθυρίζει στο αυτί μου και δαγκώνει ελαφρά τον λοβό. Πόσο μου αρέσει όταν το κάνει αυτό.
« Ναι..» βογκάω και αισθάνομαι να φλέγομαι. Γείρω το κεφάλι μου προς τα πίσω στον ώμο του και με φιλάει στο μέτωπο για άλλη μία φορά.
« Πού θα πάμε για μήνα μέλιτος;» ρωτάω φανερώνοντας την σκέψη μου.
« Έκπληξη, μωρό μου. Δεν πρόκειται να σου πω.» μου λέει παιχνιδιάρικα και δείχνω τον εμφανή δυσανασχετισμό μου.
« Είσαι τόσο σπαστικός μερικές φορές.» του λέω βγάζοντας την γλώσσα μου έξω.
« Γι ‘ αυτό με αγαπάς.» ψιθυρίζει και ανασηκώνω το κεφάλι μου για να τον δω καλύτερα.
« Ισχύει.» του απαντάω και κλείνω το μάτι μου. Χαμογελάει και παίρνει στα χέρια του το σαμπουάν και το σφουγγάρι. Αλείφει το δικό μου σώμα τρίβοντας καλά - καλά το στήθος μου και αναστενάζω όταν φτάνει στην περιοχή μου.
« Jason... σταμάτα..» λέω ξεψυχισμένα και κατά παράξενο τρόπο σταματάει την κίνηση του. Μου δίνει το σφουγγάρι. Το ίδιο κάνω και εγώ γρήγορα και βγαίνω από την μπανιέρα. Φοράω το μπουρνούζι και του δίνω το δικό του.
Στεγνώνω το σώμα μου και την ώρα που έτοιμη να φορέσω το εσώρουχο μου ο Jason με σταματάει.
« Θέλω να σε ευχαριστήσω σήμερα. Ξάπλωσε και άνοιξε τα πόδια σου, μωρό μου.» λέει και το στόμα μου χάσκει από αυτό που είπε. Ξαπλώνω και προχωράει με γρήγορα βήματα προς το μέρος μου. Γονατίζει μπροστά μου και αρπάζει τα πόδια μου ανοίγοντας τα περισσότερο. Γείρω το κεφάλι μου προς τα αριστερά καθώς απολαμβάνω τα διάσπαρτα φιλιά στα πόδια μου. Μόλις φτάνει στην περιοχή μου σταματάει και περνάει ξυστά την μύτη του από την κλειτορίδα μου. Γαμώτο, θα με κάνει να τελειώσω. Βογκάω δυνατά και δίνω όλη τη δύναμη μου στα μαξιλάρια.
« Η μυρωδιά σου με τρελαίνει..» ψιθυρίζει και φιλάει την περιοχή μου. Δίχως να χάσει στιγμή, αρχίσει να γλείφει την κλειτορίδα. Εισχωρεί την γλώσσα του βαθιά κάνοντας με να βογκήξω δυνατά. Ω είμαι τόσο κοντά...
« Μωρό μου, ελευθερώσου για μένα.» ψιθυρίζει και αμέσως εκρήγνυμαι. Όλο το σώμα μου συσπάτε και ο Jason δέχεται όλους τους χυμούς μου. Βογκάω και κλείνω τα μάτια μου καθώς ακολουθούν οι μετασεισμοί του οργασμού μου.
« Σσσ, μωρό μου. Δίπλα είναι η μαμά σου.»λέει ο Jason και αισθάνομαι λες και μου έριξαν μπουνιά στο πρόσωπο. Γαμώτο, εύχομαι να μην άκουσε τίποτα. Τα μάγουλα μου κοκκινίζουν και ο Jason φαίνεται να το προσέχει.
« Ηρέμησε, μωρό μου. Δεν νομίζω να πει τίποτα.» λέει προσπαθώντας να με χαλαρώσει. Ξαπλώνει δίπλα μου βάζοντας το χέρι του στην κοιλιά μου.
« Ελπίζω.. Θέλω να σε ρωτήσω κάτι.» του λέω και γυρίζει τα μάτια του προς τα πάνω.
« Τι συζητούσες με τον μπαμπά μου;» τον ρωτάω περιμένοντας να απαντήσει. Το στόμα του χάσκει και το κλείνει αμέσως.
« Του είπα τα πάντα για τον Anthony. Οφείλει να τα ξέρει, μωρό μου. Επίσης έμαθα κάποια πράγματα που ίσως δεν τα ξέρεις ούτε εσύ.» λέει και τα μάτια γουρλώνουν. Πες μου, Jason.
« Μην με κρατάς σε αγωνία. Πες μου.» λέω και καθαρίζω το λαιμό μου.
« Τον είχε επισκεφθεί, Nadia. Όταν ήμασταν στο Σικάγο, τον συνάντησε τυχαία και μου είπε πως φαινόταν φυσιολογικός.» λέει και η ανάσα μου κόβεται. Γαμώτο μου. Χασμουριέμαι και αμέσως νιώθω όλη την κούραση. Ποπό, είναι μόνο 8 το βράδυ και νυστάζω από τώρα.
« Ξάπλωσε για λίγο, μωρό μου.» μου ψιθυρίζει και με φιλάει στα μαλλιά. Στρέφω το σώμα μου προς το παράθυρο και αφήνω να φύγει ο αναστεναγμός.
« Θέλω να ξέρεις ένα πράγμα, μωρό μου.» ψιθυρίζει στο αυτί μου χαμηλόφωνα κάνοντας με να γυρίσω προς τα πίσω το κεφάλι μου.
« Είμαι τυχερός που σε έχω.» λέει και με φιλάει γλυκά στα χείλη.
« Και εγώ μωρό μου, δεν ξέρεις πόσο τυχερή είμαι.» του λέω παθιασμένα.