MERHABA DEĞERLİ ARKADAŞLARIM, BU HİKAYEMİZE DE YAVAŞ YAVAŞ ADIM ATALIM...SIK SIK TEKRAR ETMEM GEREKEBİLİR, HİKAYE GERÇEK VE YAŞANMIŞ BİR HİKAYEDİR...
İYİ OKUMALAR DİLERİM...
2007 yılının ilk aylarıydı. Dışarısı soğuk ve yağışlı, tam uyku havasıydı. Geceleri geç yattığım için, gündüz erken kalkmıyor, 3-4 gibi ancak uyanıyordum. O gün sabaha karşı uyumuştum. Neden sonra annemin sesini işittim:
- Emre? Emre oğlum kalk!
- Hı? Hı, n.ne var Anne saat daha çok erken ya.
- Oğlum kalksana! Salı pazarına gidiyordum, gidemedim hemen eve döndüm. Emre! Kalk askerlik yoklama kağıtların gelmiş.
İki saattir homurdanan ben, duyduğum sözün üzerine, yerimden nasıl kalktığımı bilememiştim.
- Ne? Ne diyorsun Anne, şaka mı yapıyorsun?
- Oğlum ne şakası! Muhtarlığı önünden geçiyordum pazara giderken. Cama asmışlar "1987 doğumluların yoklama kağıtları gelmiştir" diye. Görünce elim ayağım kesildi. Kalk hadi giyin gel salona.
Yıllardan beri askerlik zamanımın gelmesini iple çeken ben, resmen korkmuştum o anda. Hemen yataktan kalktım ve üzerime eşofmanlarımı giyip, salona geçtim.Annem babama anlatıyordu ve anladım ki annem ciddiydi. Uyku sersemi Annemin yanına oturdum ve bir sigara yaktım aç karınla. Afallamış ve korkmuştum, bunun nedeni yoklama kağıtlarını 1 sene sonra bekliyor olmamızdı. Açıkçası hazırlıksız gelen bir haber olmuştu bu. Sigaramı bitirdikten sonra, üzerime birşeyler geçirdim ve hemen evden çıktım. Bir an önce evrakları alıp, inini dibini öğrenmem gerekiyordu.
5 dakika sonra muhtarlığa varmıştım ve gerçekten annemin dediği yazı asılıydı. İçeri girdim ve naftalin kokan bu ahşap ve eski yerde derin bir nefes aldım. Sonra söze girdim:
- Selamun aleyküm Muhtar amca.
- Aleyküm selam oğlum, buyur?
- Ya şey, bizim yoklama kağıtları gelmiş, onu almaya geldim ben.
- Ha. Tamam verelim, kimliğini ver bana.
Kimliğimi uzattım ve bizim miyadı dolmuş muhtar amcanın evrakları bulup vermesini bekledim.Az sonra kağıtlar elimdeydi. Hala inanamıyordum bu duruma. Hemen çıktım ve eve doğru yol aldım. Az sonra evdeydim ve bizimkilerin de merakı içinde yoklama kağıdımı okudum. Buna göre belirlenen tarihe kadar şubeye gidecek ve sonrasında askeri hastanede muayene olacaktım.
Kafam bir teneke kadar boş geliyordu o an. Korku, endişe ve heyecan bir anda ve birarada yaşadığım hislerdi.
Artık kağıtlar gelmişti ve yapılabilecek tek şey, hazırlıklı olmaktı. O gün gerçekten aklımdan çıkmayacak bir gün olmuştu. Tekrar uykuya yatamamıştım bile. Ailecek gezmeye gidiyorduk ve her büyüğümden,askerlik hakkında bir çok şey sorup korkumu yenmek istiyordum. Askere giderken nasıl bir hazırlık yapmalıydım? Askerlik günlerim başlayınca beni neler bekliyordu? Acemi birliğinde neler ile karşı karşıya kalacaktım? Giderken valizimde neler olmalıydı? Bunun gibi bir sürü soruyu, bir araya geldiğimizde, askerlik yapmış herkese sormaya başlamıştım. Bazen aptalca ve bir insanı tedirgin edecek sözler bile duyarken, genel olarak bir süre zorlu geçeceğini ve alıştığım zaman idare edeceğimi anlamıştım duyduklarımdan.
Ancak benim içimi kemiren başka bir konu daha vardı. Ailem dahil kimsenin bilmediği bir konu. Ben eşcinsel bir bireyim. Hemcinslerine ilgi duyan bir erkektim. Bu durum bana askeriyede zorluk yaratacak mıydı? Görünüşüm veya davranışlarımdan anlaşılması imkansız olduğu halde, acaba bir şekilde açık verir miydim? Asker olmak çocukluğumdan beri istediğim birşey olduğu için, asla cinsel yönden birşey aklımdan bile geçmiyordu. Ancak bir eşcinsel duygusal açıdan hislerine söz geçirmeyebilirdi. Bunun yanında cinsel olarak bakınca, 20 yaşında bir çok erkekle bir arada olacaktım ve cinsel dürtülerim herşeyin önüne geçebilir miydi? Daha şubeye bile gitmemişken, aklımda hem normal olan sorular, hem de eşcinsel olmamdan kaynaklanan sorular birikmişti? Bir yere kadar düşünebilirdim bu konuları. Akışına bırakmam gerekiyordu. Şubeye gitmem için verilen süreyi gitmeyerek, bu sorularıma yanıt bulmaya çalışarak harcamıştım.
Ancak artık gitmeli ve neler olacağını görmeliydim. O gece erken saatlerde yerime uzandım. Ertesi güne dinç uyanmalıydım. Uzun bir gün beni bekliyordu.