herkese selam. yağmurlu bir gece ve ben durmadan yazmak istiyorum:))))
ee sizede okuyup vote ve yorum yapmak kalıyor:))))
saat: 02:47.
Multimedia. Rüzgar solmaz
teşekkürler.... seviliyorsunuz.... öpücükler.... sibel....
EZRA.....
''alex'' dedim sıkkın bir sesle çünkü içim sıkılıyordu ve gördüğüm son rüyadan sonra kabıma sığamıyordum. uzun zamandır huzurlu mutlu bir hayatımız var. artık dört çocuk annesi bir kadınım.
ve şöyle geriye dönüp baktığımda neler yaşadım neler çektim nerelere geldim neler başardım. hepsi bir anı olarak hafızamda. ama hala rüyalar görmeye devam ediyorum ve bu rüyalar gittikçe kabusum olmaya başladı.
herşeyin farkındayım. anastasianın rüzgara olan ilgisi bakışları onunla olan diyaloğu korkuma yeni korkular ekliyor.
ve benim gittikçe daha çok öküzleşen kocam ona üçüncü defa alex dememe rağmen hala horluyor.
''alex''dedim yüksek sesle.
''efendim serçem efendim karıcım söyle sevgilim söyle canımın içi'' sızlanarak yatakta benimle beraber oturur pozisyonuna geldi.
''neyin var canım söyle rüya mı gördün'' dediğinde başımı omzuna koydum.
biz bu yerlere gelene kadar çok zorluk çekmiştik. çok kayıplar çok ölümler çok acılar çekmiştik son on dört yıldır ailem yanımda sevdiklerim yanımda. ikizler doğduktan sonra liseyi dışardan bitirip besso sınavlarına girip okulumu bitirip beden eğitimi öğretmeni olmuştum. alex avukatlık yapıyordu
fatiam ve reva evlenmiş çocuklar olmuştu. reva dedektiflik yapıyordu dedesi ölünce yüklü bir gayrimenkul zengini olmuştu.
erian küçük şirin bir pastahane açmıştı akai erina için nerdeyse herşeyini elinin tersiyle itmişti ve fena halde kılıbık olmuştu. ama arada sık sık joponyaya gidiyordu bir iki defa erinayıda götürmüştü ama erina ordan hep mutsuz olarak geri dönüyordu çünkü akainin ailesi onu geçen yıllara rağmen hala kabul etmemişti. hatta torunlarını bile görmek istemiyorlardı.
zeynel desen o tamamen ipsiz sapsızdı. rus katarinayla beraberdi kat evlilik istese de o kesinlikle yanaşmıyordu. alex de bende ne diller dökmüştük evlenmeleri için ama adam imza atma konusunda beceriksizin tekiydi.
her şey mükemmel ilerliyordu ama küçük kızımın kalbinde olanları biliyordum. belki de ben abartıyordum ama şüphelerim çok fazlaydı. rüzgar onu kız kardeşi gibi görüyordu en küçük bir yanlışı olmamıştı ama ana ne zaman rüzgarın abisi olmadığını öğrendi zamanla değişti.
önüne engeller yasaklar koymak istemiyorum ama gittikçe ona daha çok bağlanmasından en önemlisi rüzgarın hiç bir şeyden haberi olmadan kızımın acı çekmesinden çok korkuyordum.
ana'yı rüzgardan koruyamazdım çünkü rüzgarın ona karşı bir şeyler hissetmediğinden bu gece emin olmuştum. babasıyla efsun hakkında konuşurken onları dinlemiştim. kız hakkında söylediklerini duyduğumda anastasia da yanımdaydı ama duyduklarından sonra uykum geldi yatıyorum diyerek odasına kaçtı.
acı çekiyordu ve bu gidişle daha çok acı çekecekti. bizde alexle bu yollardan geçmiştik uso yüzünden ve ben aynı durumu benim yaşadıklarımı kızım yaşasın istemiyordum.
yıllar önce gördüğüm rüyayı biraz önce yine görmüştüm. rüzgar ve ana öpüşüyorlardı.
''serçem böyle sabaha kadar oturacak mıyız?'' diyen adamın uykulu sesimle başımı omzundan kaldırdım ve ispirto mavisi gözlerinin yerini alan gece gözlerine baktım.
''kokuyorum alex ana için çok korkuyorum''
''yine başlama ezra allah aşkına'' diye sızlanarak yatağa geri uzandı ve kolunu yatmam için uzattı.
''bak büyütüyorsun onlar normal iki kardeş bunları kurma artık o güzel kafanda ve ne beni ne kendini ne çocukları huzursuz et ve kollarıma gel. yaz sıcağında bile sensiz üşüyorum deli kadın'' dedikten beni kollarının arasına çekti.
ve bende paronyakça uykuma huzursuzca daldım.....
ANASTASİA.....
demek efsun haa. demek o kaltak haaa. yarın gece buraya gelecek öyle mi? rüzgar bey.
bende o yemeği burnundan getirmezsem bana mavi demesinler.
gözleri ona bakınca dünyada ki tek erkek sensin sanıyorsun demek. yukarıya çıkıp tırnaklarımı yüzüne geçirmek istiyorum. uyku tutmuyor uyuyamıyorum sinirden.
uyumak için süte ihtiyacım var. evet gidip ılık bir süt içersem kesin uyuyacağım.....
ocağın başında süt ısıtırken saatin üçü geçtiğini gördüm. eylülün 21 bu gün ama hava harika hala şortla dolaşabilmek mükemmel.
bu gece öyle güzel başlamıştı ki ona doğum günü süprizimde gözlerinin aldığı parlaklık ta içime işlemişti.
o mağara bizim çocukluğumuzun saklı cennetiydi. geçen yıl rüzgar basket turnuvasına gittiğinde üç gün eve gelmemişti. yokluğunda nerdeyse bunalıma girecektim ama mağara gitmek ve odasına kapanmak yatağında uyumak kokusunu hissetmek bana yokluğunun verdiği acıyı hafifletmişti.
''taşacak'' diyen sesle kendime geldiğimde mutfak kapısına yaslanmış kollarını göğsünde birleştirmiş beni seyredeni görünce yine zangırdamaya başladım.
''sana diyorum kızım duymuyor musun?'' diye yanıma gelip ocağın altını kapattı
''bi bardakta bana versene'' dediğinde kendimi kıpırdatmaya zorladım o bardakları çıkarırken ben nesquuiki çıkardım. çünkü rüzgar sütünü nesquikli severdi. sade asla içmezdi.
''teşekkür ederim '' dediğinde denize bakan mutfak balkonun masasına oturduk.
deniz gece karanlıkta öyle güzeldi ki hele ki ay tam üzerine vurduğunda.
''neyin var senin '' dediğinde ona bakmadım. ağlamak üzereydim kahretsin kimse bu güne ağladığımı hiç görmemişti hep yalnız ağlardım ve ağlama sebeplerimin % yüzünü rüzgar oluşturuyordu.
''ses versene kızım '' dediğinde gözüm bileğindeki bilekliğe takıldı. onu yapmak için ne kadar da uğraşmıştım. günlerce bir sürü ip harcamıştım çünkü yaptıklarım beceriksizliklerimle bi boka benzememişti. internetten bir hafta boyunca seyrettiğim videoların sonunda ona doğum günü hediyesini yapabilmiştim. ben onu mutlu etmek isterken o efsunu yemeğe çağırıyordu..
''mavi''
''efendim abicim'' dediğimde gözlerinde ki sinirli bir geçiş gördüğüme yemin edebilirdim ama yanılıyorda olabilirdim
''neyin var kardeşim'' sırf beni kızdırmak için böyle söylüyordu biliyordum.
''hiç hiç bir şeyim yok dedim aşağıya inmeden msj attığım bartu cevap vermişolmalıydı teklifime. telefonum titrediğinde masanın üzerinde duruyordu daha ben elimi uzatmadan telefonumu aldı. ekranımda ikimizin yazın çekildiğimiz bir resim vardı onu görmüştü.
''şifreni söyle'' dediğinde hayır der gibi salladım başımı
''söyle dedim damarıma basma gece gece mavi'' dediğinde gözlerindeki bakıştan korkmuştum. bazen öyle bir bakıyordu ki kanım donuyordu damarlarımda.
''e, a,r,a,m,v'' dedim ailemin baş harfleriydi şifrem. tuş kilidini açıp whatsappa girip bartunun mesajını okuyunca dilini damağında şaklattı. bu onun sinirli olduğunda yaptığı bir hareketti.
''bu çocuğu sonunda bana öldürteceksin '' dedi ve telefonu masaya fırlattı.
''sessiz olsana be. hem sen niye uyumadın ben ne güzel tek başıma içecektim sütümü''
''burası benim de evim canım ne isterse onu yaparım'' bazen bu gıcık hallerine sinir oluyordum. ne bazeni her zaman sinir oluyordum.
''o bu eve gelmeyecek'' dedi sütünü bitirip masaya koydu bardağını
''oda bu eve gelmeyecek '' dedim kimi kast ettimi çok iyi anlamıştı.
''hayır gelecek'' dedi canım acıyordu daha ne kadar katlanabilirdim. ben daha on yedi yaşındaydım ama abim olması gereken çocuğa deliler gibi aşıktım.
aşık olacak kimse yokmuş gibi ona aşık olmuştum. ölüyüm ben ya vallaha ölüyüm ben. zaten bu aşkın sonu ölüm benim için.
efsuna aşık olursa. hadi efsunu boşver bu yıl üniversiyeti kazanıp giderse ne olacak ben onsuz ne yapacağım nasıl katlanıcam onsuzluğa. aynı çatının altında ki gecelerde bile sabah olsun da onu göreyim diye delirirken o benden kilometrelerce uzağa giderse ne yapardım.
''o zaman bartu da gelecek abiciğim'' dedim ve boş bardakları alıp mutfağa geçtim.
''beni sınama mavi o çocuk bu kapıdan içeri adım atamayacak atarsa''
''atarsa ne olur ki atacak zaten'' dediğimde siyah tişörtünün altında belli olan kasları attığı her adımda büyüyor ve genişliyordu.
aşık olacak başka çocuk yok muydu diyordum birde ondan daha mükemmeli daha iyisi yoktu gözlerimi onunla açmıştım ben.
''büyük kapıdan giremez izin vermem'' dediğinde bana yaklaşmasını istemiyordum.
''efsun bu kapıdan girer ama dimi çünkü o senin hoşlandığın kız dimi ama benim hoşlan.....''
''kes'' diye bağırdığında kelimemi tamamlayamadım işaret parmağını bana doğrulttu ve
''sakın mavi sakın o cümleyi kurma''
''neden sen istemiyorsun diye mi ?'' hayır ağlamayacağım
''evet '' dedi dişlerinin arasından
''neden '' diye bağırdım tanrım her an annemler uyanabilirdi ve biz burun burunayken bizi görseler offff düşünmek istemiyorum.
''çünkü sen benim....'' dedi ve sustu
''çünkü ben senin ne rüzgar söyle hadi'' senin kardeşin değilim ben lanet olası değilim işte
''benim karde...kardeşimsin ve benim kar...de...şime yaklaşmasını istemiyorum'' dediğinde etime batan zehirli iğneler kanıma karışmıştı. canım yanıyordu hemde çok yanıyordu.
''evet sende benim abimsin ve ben senin sev...giline katlanıyorsam sen de benim sev....'' dediğimde yine cümlemi tamamlayamadım çünkü elini dudaklarıma koydu.
etime saplanan iğneler dudaklarıma değen eli yanmaya başlayan dudaklarım.
''sakın dedim mavi sakın'' dediğinde sadece birbirimize bakıyorduk eli hala dudaklarımdaydı.
''git yat hemen '' dediğinde ellerini dudaklarımdan kendini benden uzağa çekti.
aynı evde büyüdük tamam ama kardeşin değilim abim değilsin diye haykırmak istiyordum da yapamıyordum.
kendimi odama attığımda hemen yatağa girdim.
bir kaç dakika sonra odamın önünden geçen ayak seslerini duydum. kalbim çıkmış gitmişti solumdan onun yatağında onun yanındaydı. solum artık boştu on beş yaşımdan beri boştu solum. iki yıldır kalbim ondaydı onun yanında onunlaydı.
ellerimi dudaklarıma sürdüm. ve gözlerimi kapattım. ellerinin dokunuşu bu kadar güzelken ya o dolgun dudakları dokunsaydı dudaklarıma neler olurdu ki.
ölürdüm. hayalim gerçekleşse o gün o an ölmeye de razıydım.....