KATİLİM vol:1 and vol:2

rüzgar

selam canlarım.... finale bir kala her kez nasıl bakalım. ben çok şükür ki iyiyim umarım herkes iyidir 

işte yeni bölüm. bol rüzgarlı bol revalı bol kavgalı bir bölüm oldu. 

yorumlarınızı özlediğimi belirtmek isterim. 

sizleri seviyorum canlarım. kocaman mucuk mucuk mucuk...... sibel

mutlu sonları sevmeyen bir kadın tarafından yazılan yazımız aşkımız ebediyen gören gözlerde yaşayacaktı. 

yalvarmalı mıydım bu kadına. belkide diz çökmeliydim önünde

bize bunu yapma bize mutlu son ver diye yalvarmalıydım belki de. 

saçmalamıyorum. hayır , gayet berrak aklım. böylesine muhteşem bir aşk yaşayıp bunun gerçek olduğunu mu sandınız? 

hayır..... biz gerçek olmayacak kadar mükemmel bir aşk yaşadık. 

masallara yaraşır bir aşk yasakta bizim yazan kalem siyahtı bizi yazan yazar masal okumaktan nefret eder ve mutlu sonları sevmezdi. içimdeki cadının taaa kendisiydi bizi yazan kadın....

liseye giden yalan bir hayat yaşayan bir kez gördüğü bir erkeğin tüm hayatını değiştireceği bir rüya görüp ona rüya da aşık olan 

sonra da bir bir rüyası gerçeğe dönen. 

annem dediği, anneannem sandığı kadınlar tarafından yalan bir hayata inandırılan 

on sekiz yaşında ağzı bozuk ukala erkek vari bir kız olan ben. 

o sabah uyandığımda rüyalarıma giren ve bana hem mutluluğu hem acıyı hem göz yaşını hem aşkı hem kadınlığı öğreten adama deliler gibi aşık olarak uyandım. 

sonrası da tam bir kargaşa ölüm ve ihanetlerle çevrili bir bataklık. 

ama biz bataklığımızda aşkımızı yaşamaya zorlukların üstüne gitmeye gerçekleri hazmetmeye güven denen canavarı alt etmeyi başarmıştık. 

karanlıktan korkan ben, karanlığın taa kendisine aşık olmuş, onun olmuş ,ona ihanet etmiş yıllarca izini kaybettirmiş onun çocuğunu doğurmuştum. 

ama tüm bunlara rağmen onu sevmekten asla vazgeçmemiştim. başka kadınlara dokunduğunu baktığını bildiğimi sandığım zamanlarda bile onu sevmiş. belki bir gün diye kendimi avutmuştum. 

ondan başka hiç bir erkeğin bana bakmaması için kara çarşaflara peçelere bürünmüş bana çektirdikleri için ona bile yüzümü göstermemiş ve zeynel'in yaptığı oyunla onun öldüğünü düşündüğüm de tüm zırhlarımı indirip ona gitmiş yılların açıklarını kapatmak için günlerce aynı yatakta yatmış iki gün önce onunla evlenmiştim. 

üzerimde ince şile bezi bir elbise altımda sandaletlerim başımda hasır şapkam. 

alex'i ilk kez şortla görüyordum. ve parmak arası terlikle. 

şimdi mykonos da (yunan adası) o  ana'nın bebek arabasını sürerken ben arkada onları izliyordum. 

bu kadar muteşem bir manzara elbette gerçek olmayacak kadar güzeldi ve bizim gerçekliğimiz ellerini klavyenin üzerinde gezdiren derya deniz gibi olan hayal gücüyle bizi var eden bir kadının ellerindeydi.

içimdeki korkuyu yenemiyordum. bu mutluluk alışık olmadığımız bir durumdu. çünkü biz her zaman tamda oldu derken başımıza gelenler yüzünden üç yıllık bir kayıp yaşamıştık. tabi bu üç yıllık kayıpta benim hatalarım daha büyüktü.