KATİLİM vol:1 and vol:2

iki sert rüzgar

herkese selam canlarım... pazartesi sendromunuza iyi gelecek bir bölüm.

sizleri seviyorum. öpücükler.....sibel.....

RÜZGAR....

yanımdaydı ya gerisi bi sikimde değilde. bu hayatta sevdiğim seveceğim uğruna canımı vereceğim kadın yanımdaydı ya umurumda değildi bi bok.

''durdur arabayı'' diye bağırdı şoföre.

''durarsan kafana sıkarım devam et'' dediğimde hışımla bana dönen kızın saçları yüzüme gelmişti.

ateş gözleri gözlerime geldiğinde tam ağzımı açcakken şoför durdu.

''inin para falan istemiyorum'' dediğinde cebimdeki elli lirayı ön koltuğa fırlattım ve mavinin kolundan tutup onu sürükleyerek dışarı çıkardım.

''olay çıkarmamı istemiyorsan beni bırak yoksa tüm ankarayı başımıza toplarım'' dediğinde elimdeki kolunu daha çok sıktım ve otele girdim.

''istediğin kadar bağır umurumda değil olay mı çıkarmak istiyorsun durma yap, hadi'' dedim ama buna cesaret edemeyeceğini de çok iyi biliyordum.

''bir oda istiyoruz'' diyerek onu yanımda tutarak resepsiyona yanaştım. adam bize öyle tuhaf bakıyordu ki

''buarası saygın bir otel lütfen terk edin burayı'' dediğinde güldüm ulan bu gün herkes el birliğiyle beni çıldırtmanın eşine getirmişlerdi.

''bu sana neyi anlatıyor'' dediğimde elimdeki polis kimliğimi masaya koydum

''şimdi ver şu anahtarı yoksa bu otelin bir açığını bulurum hatta bununla da yetinmem cebinde uyuşturucuyla yakalanmanı sağlarım'' dediğimde adam hemen anahtarı bana uzattı.

''beşinci kat 230 oda sizie yardımcı olsunlar'' dediğinde gerek yok diye başımı salladım. ve elimdeki kızı sürükleyerek asansöre bindirdim.

''bırak artık kaçacak yerim kalmadı salak'' dediğinde onu ensesinden kendime çekip alnımı alnına yasladım. nefesini derince içime çektim. hala çilek kokuyordu.

''dilin fazla uzamış. değişmişsin'' dediğimde ensesinde ki elimi alıp beni ittirdi.

''uzak dur yaklaşma bana'' dediğinde kapılar açıldı ve ben yine onun kolundan tutup sürükleyerek onu odaya soktum.

kapıyı kiltlediğimde anahtarı cebime koydum.

''bana bak'' dediğimde bana döndü.

''bana bak mavim'' dediğimde

''bakıyorum ya kör müsün'' diye çemkirdi. hala .çekilmez inatçının tekiydi.

''bana gerçek gözlerinle bak çıkar şu lensleri'' dediğimde başını salladı hayır der gibi.

anlaşıldı. beni deliretecekti.

''çıkar şunları yoksa ben zorla çıkarırım ve canını acıtırım'' dediğimde ona doğru bir adcım atınca geriye gittiğinde canım yandı. ben den kaçmasını istemiyordum hasrettik birbirmize.

ellerini gözlerine koyup siyah lensleri çıkardığında bir kaç saniye gözlerini kırptı ve sonra da bana döndü.

''sonunda.'' dedim ve ona yaklaştım. benden kaçmaya çalıştı ama izin vermedim. elini kaldırıp bana vurmaya çalıştı ama elini tutup onu kendime çektiğimde bana bakmamak için gözlerini kapattı.

''aç ne olur aç şu gözlerini öyle hasretim ki'' dediğimde daha çık yumdu gözlerini

''aç dedim açççççç'' diye bağırdığımda hızla açtı gözlerini. mavilikler benim yıllarca görmediğim ama başkalarının baktığı mavilikler.