Onu sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.
titreme daha fazla kalbim.
bağışla kendini artık
onu da bırak gitsin.
o senin en ezel gününden kaderin.
sen onu nasılsa
bin kere daha seveceksin.
hayalini kurduğum onca şey sonunda gerçekleşiyordu. bana hayaller kurduran kadın sonunda kollarımdaydı ama neye yarar hala huzursuz mırıldanışları kulaklarımdaydi. neden korkuyor neden bu kadar tedirgin neden benden kaçmak için bu kadar ağır yollara baş vuruyor anlamıyorum anlayamıyorum. bencillikti bu yaptığım ama umurumda değil bırakamam onu karanlığıma hapsetmek pahasına da olsa bırakmayacağım.
''abi müsade var mı'' diyen zeynel kapının hemen arkasındaydı.
''geliyorum'' dedim mırıldanarak zeynel duydu yada duymadı emin değildim çünkü ben bile zor duymuştum sesimi. kollarımda huzursuzca uyusada sonuçta uyuyordu ve son günler yine olağanüstü geçmişti onun için. ona hak veriyordum tamam onu ateşin ortasına atsam da onu ateşten kurtaran da ben oluyordum. Tehlikenin fitilini ateşlemistim onu tekrar bulduğunda ve onu bırakmayacak kadar bencil davrandığımin da farkindaydim ama kısacık saçlarının kapattığı alni adı gibi fındık burnu dolgun dudaklari biçimli kaşlari yüzüne gölge düşüren kiprikleri incecik ama hala güçlü bedeni ki o işkencelerden kurtulmak kolay değildi ve gidip gelen akıl sağlığla bu kizi nefes aldığım sürece birakmamaya bir kez daha yemin ettim.
"Abi kahve" diyen zeynel'e baktım. Pek nadir endişelendigini bilecek kadar çok tanıyordum onu ve elime tutusturdugu kahve fincanıni nasıl sıktiğıni görebiliyordum.
" Emine yerimizi biliyorsa diğerlerininde bulması yakındır. Rusya'ya dönsek hem işler'' dediğinde onun gırtlağını kesmek istedim ama durdurdum kendimi çünkü haklıydı. kadınımı alıp ait yolduğumuz yere gitmeliydik. işler aksamıştı kabuğuma çekildiğimi falan sansınlar istemiyordum yoksa bir numaralı hedef olurdum.
''devam et'' dedim sert kahveden bir yudum aldım. berbat olmuştu.
'' Tariel Onianin kız Alen abi üç yıldır uyuyan yılan uyanmış. araştırma yaptırdım. rusya kaynıyor adamlarımız sürekli alen'nin peşinde ama kadın evden çıkmıyor gibi görünüyor sadece mezarlığa gidiyor''
''uyanan yılan bu mu evden çıkmayan bir kadın mı''
''yok abi sorun orda değil burda'' diyip elime üç beş resim tutuşturdu. ivanov. seni etlerini sen canlıyken keseceğim ve sana yedireceğim.
''şimdi anladın mı abi''
''ivanovu alın ben rusyaya dönmeden mahsende olsun'' dedim ve özlediğim varlığın yanına gitmek için ayaklandım.
''abi sorun ivanov değil anlamıyorsun alen'i hatırlamıyorsun''
''bilmece gibi konuşma lan ne diyeceksen söyle'' dedim elimdeki fincanı bırakıp pencereyi açtım.soğuk temine değdiğinde işlerin paranın pulun intikam güden kadınların ivanovun siktiğim mafya babalığının hiç bir öneminin olmadığını anladım önemli olan yukarıda yatıyordu.
''abi allah aşkına ya bu alen senin o tek gecelik ilişkilerinden olan kadınlardan onu hatırlıyorum evine ben bırakmıştım onu ağlayarak ayrıldı evden hemde kocasını ve abisini öldürdükten bir hafta sonra yattı seninle ''
''ne yani abisini ve kocasını öldüren adamla yattı ve intikam mı güdüyor diyorsun''
''aynen öyle diyorum abi daha önce onu hiç görmemiştim ama çocuklar intikam için hazırlık yaptığını söyleyince gizlice resimlerini çektirdim ve bu o kadın o hafta sonu bardan alıp eve getirdiğin ve bir saat sonra ağlayarak evine bıraktığım kadın yanılmıyorum abi ''
"Eee yani ne yapmalıyım titremeli miyin? Korkup kacayim mi? Saklanayim mi? Oğlum ben onun babasından bile korkmuyorum kızından neden korkmayım"
"Abi hedef sen değilsin ezra"
Zeynel'in son cümlesi ağızdan çıktıktan sonra beynimin içinde gümbürdeyen karanlık sesler şunu diyordu
Öldür parçalar... o benim diye kükredi karanlık tarafim. Bizim diye duzelttim. Biz buyuz alex karanlık bir katil bizim olani elini sürenin elini kesmeliyiz dedi. Memnuniyetle dedim.
"Abi ne diye gülüyorsun" diyen zeynel'in sesinden sonra normale döndüm.
"Arabayı hazırla gidiyoruz" dedim. Artık güvenli yere gitmemizin zamani gelmişti hic kimsenin bilmediği yere. Ne usonun nede başka birinin bilmediği uzun yıllardır gormedigim yere. Orda ezranin istediği huzuru ona verebilirdim.
''abi ezrayı bırak...'' olduğum yerde kaldım duruşum sözünü havada asılı kalmasına neden oldu.
''öylece çekip gitmesine izin mi vereyim ha'' diye bağırdım tahammül edemediğim cümlelerdi bunlar onu bırakmayacaktım neden kimse beni anlamıyordu.
''abi olanları gördük yaşadıkları onun kaldıracağından fazla'' dediğinde gözümü bürüyen karanlığa teslim oldum.
''sen benden daha iyi mi bileceksin lan benden daha çokmu düşünüyorsun onu benden daha çokmu seviyorsun ha'' diyip zeynel'in yakasına yapıştım.
''estağfurullah abi ben sadace''
''sen sadece haddini aşıyorsun '' dedim ve yakasını bırakıp içeriye girdim. kıskançlık krizlerimden birini yaşamak istemiyordum. üç yıl boyunca deli gibi yaşamıştım bu krizleri. onun benden uzakta olması kiminle olduğunu bilememek ne yaptığından bir haber olmak ve sakinleşmek için deli gibi ordan oraya saldırmaktan başka hiç bir şey yapamamıştım.
ama artık yanımdaydı geçen onca yılın acısı bitivermişti. beni sevdiğine emin olamasam da eninde sonunda sevecekti mecburdu beni sevmeye çünkü biz beraber yaşlanacaktık.
''uyan güzellik'' dedim ter damlacıklarının olduğu şakağını öptüm. mırıltıları iç çekişleri kuruyan dudaklarının üzerinde gezinen pembe dilini gördükçe içimdeki adamla beraber bağırdık. bizim.
''alex'' o güzel dudaklardan adımı duymak içimin taa en derin yerindeki noktaya dokunuyordu. aşıktım bu kıza hemde deliler gibi ama aklımın mantıklı yanı onu bırakmam gerektiğini de haykırıyordu bana ama gücüm yoktu onu bırakmaya. sıkıca yumruk yaptığı eliyle alnındaki terleri sildi. elini o kadar sıkmıştı ki eklem yerleri bembeyazdı.
''güzelim hadi artık uyanma vakti'' dedim ve terini sildiğini alnını bir kez daha öptüm.
''elinde ne var güzelim ''
''bu'' dedi ve avucunu açtı. su taşı kolyesi. tamamen unuttuğum bir gerçek ne vardı kolyede neden bu kadar önemliydi. emine bir kapıdan bahsetmişti. elime aldığım kolyenin mistik bir yapısı vardı ama sıradandı da nasıl bir kapıyı açabilirdi ki. belkide saçmalıyordu ama taa buraya kadar gelmesi izimizi eliyle koymuş gibi bulmuş olması demek elinin ve dilinin çok uzun olduğunu gösterirdi ve emine gibi eski bir istihbaratçı bile benim gibi birinin yerini bulmuşsa herkes bulabilirdi ve benim nerdeyse düzünelerce kana susamış düşmanım vardı.
rus mafyası dünyadaki mafyalar arasında en acımasız olanıdır. genel ev içki kadın ticareti kumarhaneler yasa dışı döğüşler uyuşturucu arasındaki para akışı olağan üstüdür ben yapmasam da rus mafyasının en büyük geliri organ hırsızlığındandı ben karşı çıktığım için bu işe girmesemde geri kalan işlerden tonlarca para transferi benim üzerimden dünyaya yayılıyordu. ve bu kadar düşmanı olan ben gidip delice aşık oluyordum. ne büyük aptallık ama ne güzel aptallık.
elime tutuşturduğu kolyeyi alıp ait olduğu yere taktım narin ve kokladığımda rüyalara daldığım boynuna.
''uyumak istiyorum alex'' dedi ve beni yatağa çekerek sarıldı ve bu yaptığıyla sol yanımda atan bir kalbim yoktu durmuştu tek bir ses dahi duymuyordum yaşadığıma dair.
''burda sonsuza kadar bu halde kalmak isterdim ama yola çıkmalıyız güzelim '' göğsüme koyduğu başına kısacık saçlarına bir öpücük bırakıp kendime gitmek zorunda olduğumuzu tekrar hatırlattım çünkü herşeyi unutmak üzereydim o bana böyle sarılmışken.
''uykum var yorgunum ve ağrılarım ancak uyuyunca geçiyor'' dediğinde ona bunu yapanları cezalandırmıştım ama asıl ceza alacak olan adam dışardaydı ve will eninde sonunda işkence mahsenimde yerini alacaktı tıpkı sayısız adamın yer aldığı gibi.
ezrayı kucağıma aldım üzerindeki pikeyle onu sıkıca sardım dışarı çok soğuktu ve zaten acılar içindeydi ve şuanda enfeksiyon alması işleri daha da kötü duruma sürüklerdi.
''abi nereye gidiyoruz'' dedi zeynel. onun en sevdiğim özelliklerinden biride kin ve küslük nedir bilmemesiydi tabi bunlar bana özel durumlardı dışardıkiler için aynı şey geçerli değildi.
''rusyaya şimdidilik dönemeyiz bizim çocuklara söyle ezraya bir pasaport ayarlasınlar en kısa zamanda hatta iki gün içinde şimdi bizim adamın oteline sür bir kaç gün orda kalacağız hem ezrada iyileşmiş olur'' dedim ezrayı arka koltuğa yatırmıştım hala uyuyordu. yaşadıkları onun gibi saf ve temiz birine yakışmayacak şeylerdi ve acı. acı onun gibi birine değince gitmememk için elinden geleni yapıyordu. zeynel bir kaç konuşma yapmayı başlayınca gülümsedim o ne kadar güzel rusça konuşuyorsa bende o kadar güzel türkçe konuşuyordum. ters işliyordu hayatımız ama en güvendiğim adam ve sevdiğim kadın yanımdaydı. bela her zaman var olmuştu hayatımda ama şu anda umurumda değildi yaklaşan tehlike.
''tamamdır abi çouklar iki gün içinde sahte kimlik ve pasapot işini halledecek ve bizde''
''zeynel yeter ne iş meraklısı adam oldun sen ya önceden eğelenebiliyorduk seninle ama şimdi sıkıcı bir adam olup çıktın''
''birinin işleri düşünmesi gerek abi ee senin durumda malum'' dedi gülerek çok nadir güler çok nadir espri yapardı ama laf soksa da güldürmüştü beni. kahkahalarımızı çalan telefonumun sesi böldü. izmir kodu hımmm bakalım kim kesinlikle eminedir.
''efendim'' dedim türkçe izmir kodu olduğu için ama karşımda konuşan kadın rusça konuşunca bende döndüm rusçaya.
'' Кто вы ?'' (kimsiniz)
''Я не удивлюсь, если меня забыть'' dedi kadın.... (beni unutmana şaşırmadım)
''что ты хочешь alen'' (ne istiyorsun alen)
''и в то же время вы ожерелье'' ( seni ve aynı anda kolyeyi) lanet olsun ne vardı bu kolyede.
''Я просто хочу вашу дочь или Забыли'' (yada boşver sadece kızı istiyorum) deyince ezranın uyanacağını göze alarak kahkahayı bastım.
''или дать мне девушка или трех человек в машине, что летит в небо Alex'' (ya bana kızı verirsin yada arabadaki üç kişi cennete uçar alex) dediğinde araba birden durdu.
''neler oluyor zeynel''
''bilmiyorum abi birden durdu ben bakayım'' dediğimde alen'nin sesi geldi telefondan.
''Если коснуться ручки двери сказал Zeynel облом'' (zeynele söyle kapının koluna dokunursa bumm) dediğinde son anda zeynel'in kolunu yakalım kıl payı durdurmuştum onu.
''Алекс знает, что вы считаете, когда вы убили моего мужа ты спас меня от неприятностей, но я никогда не жалею тронет моего брата Алекса и не нужно было бы относиться ко мне, как Fais'' (ne var biliyormusun alex sen kocamı öldürdüğünde hiç üzülmedim inan bana beni bir beladan kurtarmıştın ama abime dokunmayacaktın alex ve bana bir faişe gibi davranmayacaktın) dedi. kapana kısılmıştım hemde hiç olmadığı kadar pis bir kapana.
''Мы уже согласились вернуть мне моего дорогого Алекс С'' (şimdi anlaştık mı alex canıma karşılık canın)
'' предпочитаю, чтобы убить его не остановить нас, потому что он не будет умереть с Тобою, не давая вам'' (onu sana vermektense beraber ölmeyi tercih ederim durma yap öldür bizi çünkü onu sana asla vermeyeceğim)
''Итак, мы видим вас в ад вы знаете, Алекс'' (peki sen bilirsin cehennemde görüşürüz alex) dedi ve telefonu kapattı pis kaltak burdan bir kurtulayım seni tüm adamlarıma hediye edeceğim.
meleğim sen cennete ben cehenneme gidecekte olsam bir iblis bir meleğe aşık olarak ölecek.
''seni seviyorum'' dedim ona son kez bakarak ve dokunarak. kulağımın son işittiği güçlü bir patlama sesiydi sonrası kocaman siyah bir sis tabakası arabamızı yutmuştu...