SARFINAZAR | 𝑺𝒖𝒗𝒆𝒚𝒅𝒂

46.Bölüm

Bölümü nasıl yazdığımı ifade etmek gerekirse eğer, kalbim başka yerde aklım başka yerde parmaklarım sadece burada. Çok zor yazdım. Bölüm sonuna yazdığım şeyi lütfen okuyun zaten ne demek istediğimi anlayacaksınız.

🤍❤️🌠

Üzerime aldığım kalın bir polarla balkonda oturuyordum. Telefonumda müzik listemde en son ekli olan müziği açmıştım. Son indirdiğim müzik belki de bana bir şeyler hatırlatır diye düşünmüştüm.

Sancak- Korkma Söyle

Başımı arkaya yasladım. Levent ne olduğunu bilmediğim videoyu telefonumdan silip izlemek için çalışma odasına gitmiştim. Görmemi istememişti. İçinde ne olduğunu çok merak ediyordum. Fakat ısrar etmeyecektim.

İçimi yakıp kavuran bir şey vardı. 2 gün Emir'in yanında kaldıktan sonra ona sarılmıştım. O adama güvenmiştim. Yetmezmiş gibi Levent'in gözünün önünde o adama sığınmıştım. Levent'in canını yakmak canımı acıtmıştı. İstemeden de olsa onu üzmüştüm. Bir sürü fotoğrafımız ve videomuz vardı ve biz mutluyduk. Ayağa kalkıp balkonun mermerine elimi koydum. Gözüm evin bahçesin de takılı kaldığın da gözlerimin önünde bir an canlanan şeylerle şaşkınlıkla dona kaldım.

Bu bahçe de hatırladığım bir kalabalık vardı. Sonra üzerimde ki gelinliğimi hatırladım. Ardından Levent'in takım elbiseli halini. Heyecanla gülümsedim. Bunu hatırlamak bile bana yetmiş gibiydi. Evin her yerin de anılarımız vardı ve ben daha dikkatli baktıkça hatırlamaya başlayacaktım.

O an Levent'e sarılmaya ihtiyacım olduğunu hissetmiştim. Hızlı adımlarla odadan çıktım ve çalışma odasının kapısına geldim fakat gelir gelmez içeriden duyduğum bağırışına kulak verdim.

"O adamı dışarı da görmek istemiyorum Aras! Şu videoya rağmen hala elini kolunu sallaya sallaya gezerse ben öldüreceğim çok az kaldı!"

Kapıyı açtım. Arkası dönüktü. Yavaşça bana döndü ve kısa süre sonra telefonu kapattı.
"Ne vardı video da?" diye sorduğum da yanıma geldi. İki elini yanaklarıma koydu. Gözlerime baktı.
"Video da sende varsın bu yüzden.. Hatırlama güzelim. Boşver hatırlama hiçbir şeyi."

Sıkıca sarıldığın da kollarımı ona sardım. Başımı göğsüne yasladım.
"Hatırlasam ne olur ki?"

"Geçtiğimiz gün hatırladığın şeyler kısmen doğruydu. Sen bana ben seni aldattım derken aslında olayın tamamını hatırlamıyordun. O video da herşey var ve sen masumsun. Zaten senden bir gram şüphem yoktu."

Söyledikleri ile tekrardan gözüm de o küvette yatışım geldi. Derin bir nefes aldım ve geri çekildim.
" Levent yalvarırım bana o videoyu göster."

"Hayır. Bunun için ısrar etme Süveyda."

Öfkeyle kaşlarımı çattım. "Saçma sapan şeyler hatırlıyorum. Gerçekte ne yaşanmış görmeye hakkım var. Zaten elbet bir gün hatırlayacağım. Daha ne kadar gizleyebilirsin?"

Levent sessiz kaldı ardından başını salladı. Leptopu bana çevirdi ve videoyu başlattı.

" Sadece 5 dakika konuşacağız Süveyda."

"Sana ayıracak 1 saniyem bile yok benim."

Güldü. "1, 2, 3, 4.. Bak saniyeler geçti ve zamanını bana ayırıyorsun."

"Birinin zoruyla birisine zaman ayırmış olmuyorum. Rehin alınmış oluyorum tabi sen bunu anlamayacak kadar iğrenç bir adamsın."

"Bu cesareti kocandan mı alıyorsun? Hayatın da sürekli yanında olmasam da bu hayatınızın içinde olmadığım anlamına gelmiyor. Yaptığım şeylerden haberin vardır herhalde.. Leventcik çok ağladı mı bari?"