20.BÖLÜM

6.7K 393 103
                                    

Süveyda reklam çekiminden👇🏻

Baya uzun bir bölüm ile geldim kızlar❤️ 4800 kelime 🤩Şaşırmaya hazır olun 😏

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Baya uzun bir bölüm ile geldim kızlar❤️ 4800 kelime 🤩
Şaşırmaya hazır olun 😏

    Sınır 100 Beğeni 90 Yorum

Sınır geçmeden bölüm atmayacağım kızlar.

Hayat önümüze her gün başka bir şey sunuyordu. Yılbaşına girerken bu yılın huzurlu geçeceğini söylemiştim. Fakat 2020 nin ilk günü dizlerimin üzerine düşmüştüm. Sevdiğim adam sırtıma ve kalbime bir hançer saplamıştı. O sahneyi bana söylediği cümleleri unutamıyordum. Her an her saniye aklımdaydı. Ondan kaçmıştım. Hemen o gece eve gidip annemi almış ve bir otele yerleşmiştim. Hastaneyle olan bağlantımı kesip ondan köşe bucak kaçtım.

Kaçtım çünkü o olaydan 1 hafta sonra bize tuttuğu evin önüne elinde bir buket çiçekle gelmişti. Bunu güvenliğe yedek anahtarı bırakmayı gittiğimde o çocuktan öğrenmiştim. Evet 1 hafta sonra gelmişti. Tam 1 hafta sonra elinde bir buket çiçek ile.. Ne önemi vardı? Çocuk oyuncağı mıydı? Kalbimi paramparça ettikten sonra çiçek ile gelmesinin ne önemi vardı? Yetmezmiş gibi birde bana bir not bırakmıştı.

"Beni bıçaklayan kadına geldim. Fakat ben o kadını sevmiyorum ben Laviniayı seviyorum Süveyda. Hayatında sana mutluluklar dilemek için geldim buraya. Mutlu ol. Beni unut. Bizi unut. Kendine iyi bak."

Bu not yüzümde buruk bir tebessüm bırakmıştı sadece. Günden güne eriyordum. Annem ne olduğunu sorsada hep sessiz kalmıştım. Taa ki o güne kadar. Hiç beklemediğim bir anda yere yığılmıştım. Uyandığımda gözlerimi hastanede açmıştım. Bilmediğim bir hastanedeydim. Başımda ise o adam vardı. Gerçek abim.

"Neden buradayım? Ne oldu bana? Ayrıca senin burada ne işin var?"

Yanıma geldi. "Sakin ol Süveyda. Yolda bayıldın ve bende seni hastaneye getirdim."

Kaşlarım çatıldı. "Beni mi takip ediyorsun?"

Başını salladı. Şaşkınlıkla ona baktım. Beni hala nasıl takip ederdi?
"Beni bir daha sakın takip etme!"

Kolumdaki serumu çıkartmaya çalıştığımda elimi tuttu.
"Ben senin abinim Süveyda. Bundan sonra canını sıkan ne varsa gelip bana anlatacaksın. Tamam mı? Serum biter az sonra eve gideceğiz."

Bir kaç saniye durdum ve dışarıya baktım. Tekrar ona baktığımda gözlerim doldu.
"Gerek yok. Annem evde bekliyor."

"Babanda bekliyor Süveyda. Bak.. Evet bu zamana kadar yanında yoktu fakat elinde değildi. Çünkü o kadın babamı terk ettiğinde sana hamileymiş. Babam bunu öğreneli 1 yıl oluyor. Seni hemen buldu. O Rıfata geçinmeniz için para verdi."

"Ne!! Bunu nasıl yapar? Rıfatın hiçbir zaman parası olmadı ki. Bize hiçbir yararı olmazdı. O eve tek para getiren bendim."

Kaşları çatılmıştı. Elini yumruk yapıp camdan dışarıya baktım.
"Hiç gözüm tutmamıştı zaten onu."

SARFINAZAR | 𝑺𝒖𝒗𝒆𝒚𝒅𝒂Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin