49.Bölüm

1.8K 121 35
                                    

Selamlaarrr👻
Finale doğru yaklaştığımız şu günlerde bölüm yazmak aşırı aşırı zor oluyor.

Ben artık emeğimin karşılığını alamamaktan çok sıkıldım. Sizden isteğim çevrenize veya bildiğiniz sayfalara kitabımızı tavsiye etmeniz 🤍

Baya şaşırtıcı bir bölüm ile geldim buyurunuz 🤍

Lütfen artık BEĞENİNN KURBAN OLAYIM YA SKSHSLDJKD

SALDIRIN YORUMLARA NEDEN YORUM YAPMIYORSUNUZ 🥺
HEVES KALMADI BENDE 😶

Saatlerdir babamın evinde ki odamda ağlıyordum. Ben haklıydım fakat Levent bana öyle bir bakmıştı ki konuşamamıştım. Beni dinlemeden gitmemi istemişti. Sabaha karşı nasıl olduğunu anlamadan uykuya dalmıştım.

Sabah gözlerimi açtığımda hızla telefonumu elime aldım fakat hiçbir mesaj ya da arama yoktu. İçimde ki acı gittikçe artıyordu. Midem aniden bulandığında koşar adım lavaboya gittim ve kusmaya çalıştım. Kusamadan oturduğum yerden kalkıp yüzümü yıkadım. Bembeyaz olmuş yüzüme baktım. Banyodan çıkıp yatağa oturdum ve elimi karnıma koyup okşadım.

"Seni şimdiden hissetmeye başladım."

Gözlerim doldu. Böyle olmamalıydı. Levent ile konuşmak istiyordum. Odanın kapısı yavaşça açıldığında Nehir ile göz göze geldim. Yavaşça kapıyı kapatıp yanıma geldi.

"Dün gece uyuyordum. Selimden öğrendim. Yine Emir gelmiş sizin eve galiba."

Başımı salladım. "Aslında öyle değil."
Olan biten her şeyi Nehir'e anlatmıştım.
"Beni dinlemedi bile Nehir! Hemen gitmemi istedi. Onu görmedim bile."

"Yanlış anlamış olmalı. Ayrıca keşke bunu yapmasaydın. Sana zarar verebilirdi. Hatta kaçırabilirdi."

"Annem ile tehdit ediliyorum Nehir. Dün gece onu yapmak zorundaydım. Levent bana sadece bekle diyor ama Emir her an bir şey yapabilir. Bunu göze alamam. Annemi kaybedersem yaşayamam."

Nehir başını salladı. "Üzülme. Konuşur halledersiniz. Zaten abim sensiz duramaz."

Gülümsedim." Ben hamileyim Nehir."

Nehir'in gözleri açıldı." Ne! Ay valla çok mutlu oldum! Ne zaman öğrendin? "

Gülümsedim." İki gün önce hastanede bayılmıştım. Levent söyledi hamile olduğumu. Sonra da bu olay yaşandı işte.. Levent'i arıyorum ama açmıyor. Bir de sen arar mısın Nehir? "

Başını salladı. Levent'i aradığında açmıştı. Sesini duyduğum da kulağımı telefona yaklaştırdım.
" Abi neredesin? "

" Noldu Nehir? "

" Süveyda biraz rahatsızlandı. Hastaneden geldik şimdi. Haberin olsun diye aradım. "

Gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Nehir öyle bir oynuyordu ki şok olmuştum. Bunu beklemiyordum.
"Neyi var? Noldu?"

"Karnı çok ağrıdı. Dayanılmaz gibi ağrısı olunca bizde götürdük. İyi şuan."

"Tamam geleceğim."

Telefon kapandığında Nehir gülümseyerek bana baktı. Ben dalgın bakışlarla önüme baktım.
"Levent daha çok kızacak Nehir."

"Ay sana da iyilik yaramıyor. Kalk hadi kahvaltıya inelim."

Gün içerisinde dakikaları saymıştım. Annemle görüşmek istemiştim ama abim Emirden korktuğu için çıkmama izin vermemişti. Onunla sadece telefonla konuşmuş ve hamile olduğumu anneme söylemiştim.

SARFINAZAR | 𝑺𝒖𝒗𝒆𝒚𝒅𝒂Where stories live. Discover now