Sınav bitti ve ben hemen yazmaya başladım. Uzunnn bir bölüm oldu 💕 Yorumlarınızı bekliyorum 🦋
100 Beğeni ve 200 Yorum geçtiğinde gelecek❣️
Kitap çıkacak yüksek ihtimal ama ben hala ne zaman çıkacağına karar veremiyorum. Eğer çıkarsa SARFINAZAR'ı iki seri olarak düşünüyorum. Sizce?
SÜVEYDA BÖLÜMDEN 🦋
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İyi okumalar 🌸
Düğün kaldığı yerden devam etmiş ve biz davetlilerin yanlarında oturup daha sonra kendi aramızda eğlence yapmıştık. Açıkcası içinde bulunduğum bu karmaşadan dolayı moralim hala bozuktu ve sandalyede oturmaya devam etmiştim.
Levent ise anlamıştı. Hala kafamın az önce olanlara takıldığının o da farkındaydı. Adımları bana yöneldi ve yanıma oturdu. Ellerimi tuttuğunda gözlerine baktım. "Mutsuzsun."
"İyiyim sadece.. Levent bunu sonra konuşuruz şimdi herkes bana bakıyor."
Kaşları çatıldı. Ardından bir şey demeden ayağa kalkıp Can'ın yanına ilerledi. Onunla bir şeyler konuşurken Asuman hanım yanıma gelmişti. Yine suratı asıktı. Acaba bu sefer ne laf sokacaktı merak ediyordum.
" Oğlumla evlenerek hata yaptığının farkına varacaksın ama o zaman geç olacak."
Dolmuştum! Bu kadına karşı ağzıma kadar dolmuştum ve artık susmayacaktım!
Ayağa kalkıp öfkeyle Asuman hanıma baktım. "Ne olacak? Derdiniz ne sizin Asuman hanım? Oğlunuza mı düşmansınız bana mı belli değil! Bir kez daha benimle bu şekilde konuşamazsınız. Susuyorum diye sürekli ezeceğinizi sandıysanız büyük yanılmışsınız!"
"Süveyda ne oluyor?" diyen Levent'e baktım. Olanlara anlam vermemesi normaldi. Asuman hanım ayağa kalkıp kaşlarını çattı. Ardından Levent'e baktı. "Daha karın olalı yarım saat olmadı ama annene bağırıyor. Görüyor musun!"
Öfkeyle gelinliğimi sıktım. "Gerçekten pes!" Hızla evin içine girip yukarıya çıktım. Odamıza girip kapıyı kapattığım da göz yaşlarım akmaya başlamıştı.
"Sakin ol Süveyda. Annesiyle değil Leventle evlendin sen.." Kendime yaptığım teselliler bitmek bilmiyordu. Az önce yaptığımdan pişman değildim. Bu zamana kadar beni her türlü insan türüne benzetip ezmişti. Böyle bir insana karşı artık onun dilinden cevap vermeliydim.
Levent hala gelmediğinde yatağa oturdum. Evet gelmesini bekliyordum. Belki de yorulacaktı ama annesinin bana neler yaptığını biliyordu. Bu durumda ben haklıydım. Odanın kapısı açıldığın da hemen göz yaşlarımı sildim. Fakat gelen Pelindi.
