SARFINAZAR | 𝑺𝒖𝒗𝒆𝒚𝒅𝒂

55. BÖLÜM

Selamlar dostlar sizi çok boş bıraktım biliyorum ama şu sınav bitti sonuçlar derken tercihler geldi şimdi de ben zaten evimde değilim şuan ve tercihler ile uğraşıyorum.

Neyse bölümler hızla gelecek merak etmeyin. Zaten finale gidiyoruz. Yeni kitap yayınlayacağım. Eminim çok hoşunuza gidecek. 🤍🤍🤍

Hatırlatma

"Sultan teyze daha yeni serdi bunları ya! Kadına zahmet olmasın. Yenilerini sereyim." diye kendi kendime konuşup hızla her şeyi yataktan çıkardığımda yeni nevresimi alıp yatağın kenarına sıkıştırdım. O sırada elime gelen şey ile kaşlarım çatıldı. Zorla tutup yatağın arasından çektiğim de elimde tuttuğum şey ile ellerim titremeye başlamıştı.

Muska gibi sarılmış siyah deriden bir kumaştı. Balkon kapısı açılıp Levent içeri girdiğinde göz göze geldik. Elime bakıp tekrar yüzüme baktı.
"Elinde ki ne?" diye sorduğunda aklıma gelen şeyin olmamasını diledim ama aynen o olduğuna emindim.

"B-ben nevresim değiştiriyordum. Bu yatağın arasındaydı."

Kaşları çatıldı. Ben hızla yatağın singerini tutup aşağı çektiğimde yere attım. Aynı muskadan bir tane daha çıktığında Levent hızla gelip eline aldı.

"Kahretsin!" diye bağırdığında sıçradım.

Sormaktan korktuğum soruyu sordum. "Kim bize neden büyü yapsın? K-kim yapar bunu?"

İçini açmaya çalıştığım da Levent yanıma geldi. Hızla elimden çekti.
"Öğreneceğiz." dediğinde öfkeyle odadan çıktı. Merdivenlerden koşarak indim. Levent kolunu mutfak kapısına çarpıp hızla içeriye girdiğinde hizmetliler korkuyla ona bakmıştı.

Sultan teyze tam önlerine çıkmıştı ki Levent elini kaldırıp muskayı gösterince duraksadı.
"Bunu kim yaptı? Kim yaptırdı ya da kim yatağın altına sakladı? Şimdi söylesin yoksa elimden kurtulamazsınız!"

55.Bölüm

Yaşadığımız her şey iğrenç bir büyü
yüzünden olmuştu. Emindim. Ne Levent ne ben birbirimizi bu kadar kıramazdık. Bağırmazdık. Hepsi lanet bir büyü yüzünden olmuştu. Benden o yüzden vazgeçmişti.

Levent'in sorusuna karşılık herkesin yüzü kıpkırmızı olmuş korkudan titremişlerdi. Kimseden ses çıkmadığında Levent tekrar bağırmış ben ise hafif sıçramıştım.

"Cevap verin! Kim yaptı! Bakın iş bulamazsınız. Aranızdan birisi ya da birileri bunu yaptı. Bu kesin. Başkası girip yatağın altına koyamaz bunu. Bana hemen cevap verin!"

Birkaç kız yapmadığını söylediğinde Sultan teyze başını eğerek bir adım öne çıktı.
"Sizi ne kadar severim bilirsiniz ama hiçbir şey çocuğumdan daha değerli değil. Anneniz ve Şule hanım kızımı Amerika da okutmaya karşılık bana bunu teklif ettiler. B-ben de yaptım. Yapmak zorundaydım. Levent oğlum affet."

Duyduklarım karşısında şoka girmiştim. Sultan teyze bu evde en çok güvendiğim insanlardan biriydi o da beni yanıltmıştı. Kalbim sıkıştığında derin bir nefes aldım. Levent Sultan teyzenin sözü biter bitmez bağırmıştı.

" Oğlum sakın demeyin bana! Yazıklar olsun size. İsteseydiniz benden bende burs verirdim kızınıza. Bir burs için birbirini seven iki insanın hayatını maf ettiniz. Eşyalarınızı toplayın. Bir daha sizi görmek istemiyorum. Hakkım da helal değil."

Göz yaşlarım akmak için direniyordu. Ağzımı açıp tek kelime bile etmemiştim. Benim asıl hesabım Asumanlaydı. Levent'in annesi Asuman. Artık hanım bile demiyordum. Ayrıca Şule. Bir zamanlar Levent'in ondan zarar gelmez dediği Şule ile hesaplaşmak istiyordum.