SARFINAZAR | 𝑺𝒖𝒗𝒆𝒚𝒅𝒂

8.BÖLÜM

Keyifli okumalar🌠
Beğeni ve yorum bekliyorum meleklerim💞

1 Ay Sonra

Bir aydır oldukça yoğun geçiyordu. Macit ile sık sık görüşmeye başlamıştık. Eski arkadaşlığımız yerine gelmiş gibiydi. Levent bey tedavide o kadar ilerlemişti ki doktor yakında ayağa kalkacağını söylüyordu. Bu habere herkes çok sevinmişti. En çok ise Tamer amca. Bu ay yeniden bana verdiği ücretsiz marka kartıyla istediğimi almamı söylemişti. Kabul etmemiştim. Israrla elime verip almamı söylemişti. Bazı aylar ona verildiğini söylemişti. Kabul edip almıştım.

Bugün büyük gündü. İlk defa Levent beyi yürütecektik. Heyecanla evden çıkıp Semihin yanına gittim. Kapımı açtığında gülümseyerek yerime oturdum. Kısa bir yolculuktan sonra evin önüne gelmiştik. Arabadan inip hızlı adımlarla eve yürüdüm. Sultan teyze kapıyı açtığında gülümseyerek içeriye girdim.

"Doktor geldi. Seni bekliyorlar."

Geç kalmıştım! Hızlı adımlarla merdivenden çıkıp eski spor odasına girdim. Kerim bey ve Levent bey konuşuyordu. İçeriye girip
Gözlerimi ortada ki uzun şeritte gezdirdim. İki tarafında tutunacak demirler vardı. Kerim bey buraya baktığında Levent beyin bakışlarıda bana dönmüştü. Sakallarını biraz traş etmişti. Eskisine göre daha iyi ve daha genç duruyordu.
"Geç kaldım sanırım."

"Hayır Süveyda. Ben biraz erken gelmek istedim."

Gülümsedim. "Günaydın Levent bey."

"Günaydın hemşire."

Kerim bey yanıma gelip yapmam gerekenleri anlatmıştı. Levent bey iki kız tarafından ayağa kaldırıldığında heyecanla ona baktım. Tam karşısına geçip Levent beye bakmaya devam ettim. İki elini yanda ki demirlere koyup bir adım attığın da gülümseyen gözleri gözlerimi bulmuştu.

"Hadi Levent bey yapabilirsiniz!"

Gülümsedi. "Yapabilir miyim hemşire?"

Heyecanla başımı salladım. "Yapacaksınız. Eminim."

Gözlerimi gözlerinden alamadım. Levent bey her adımında daha çok yaklaşıyordu. Heyecanla Kerim beye baktım. Yüzünde ki gülümseme ile Levent beyi izliyordu. Son bir kaç adımda Levent bey derin bir nefes almıştı.

"Yorulduysan bu kadar yeter Levent. Çok iyi gidiyorsun."

Levent bey bir adım daha attığında aramızda ki mesafe azalmıştı.
Gülümsedim. Son attığı adımda elleri sıkıca belimi kavramıştı. Şaşkınlıkla ellerimi beline sardım. Kerim bey şaşırmıştı.
"Levent bey. Düşeceksiniz."

Saçlarımın arasında hissettiğim nefes ile kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya başlamıştı. Dudaklarını kulağımda hissettikten hemen sonra "Sana sarılmak. Güzelmiş."

Fısıltısı kulaklarım da tekrarlanıyordu. Hızla kendime geldim. Levent beyi arkada ki sandalyeye oturttum. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Kalbim şimdi yerinden çıkacaktı. Derin bir nefes alıp geri çekildim. Kerim bey Levent bey ile konuşurken hızlı adımlarla kaçarcasına odadan çıkmıştım. Arkamdan kapıyı kapatıp terasa çıktım.

Sana sarılmak. Güzelmiş.'

Neden demişti şimdi bunu? Başımı iki yana salladım. Salak rolü oynayamazdım. Ne olursa olsun resmiyette evliydi. Ben ne saçmalıyordum ki? Biz asla olamazdık. Belki de sadece bana iltifat etmişti.

Biraz nefes almaya ihtiyacım vardı.

°°°°

Tamer amcayı arayıp tedavi hakkında konuşmuştum. Levent bey gayet iyi gidiyor diye bana bir hafta izin vermişti. Levent bey ile bir haftadır konuşmamıştım. İyi oluyordu. Yakında ayağa kalktığında bu iş son bulacaktı. İçimi kaplayan sıkıntıya anlam veremiyordum.